Sevda uğruna ölüm...

Kadin yirmi yedi yasinda Yüregi, kar beyaz soguklara terkedilmis ama inat bu ya hala simsicak Düsünceleri kah hayatin gitgide agirlasan gerçeklerinde kah aydinlik hayallerde dolasiyor nefes nefese Elinde samur firçasi, geçmisi karalayip bugünü renklendiriyor hiç durmadan

Renkler kipir,kipir , içindeki çocuk hasari mi hasari Gözleri ise bugulu bakmakta hüzünlere yenik Hayati sorgulamaktan çoktan caymisOmuzlari bir küçük kiz çocugun simarikligini sergilercesine “Bana ne” ifadesinde Kipir,kipir ya içi Arayislari var kendisinden bile sakladigi Bela da geliyorum demez ya Iste böyle bir anda; ruhu, sanal dünyanin kapisindan siziverir içeri sessiz, habersiz Hani su chat canavari var ya bu günlerin belalisi Orada kendisi gibi saskin yüreklerin arasinda buluverir kendini Ve olanlar olur o zaman Hiç beklenmeyen anda buzda kayar gibi “Hooop” havada bulur duygularini darmadaginik Sanki basinda deli rüzgarlar hiç esmiyormus,esenler de yetmiyormus gibi Erkegin yasi otuz Hirsli, kendinden emin Kendisiyle barisik ve yasadigina memnunKahkahasi ekrandan yüreklere tasan, mutlu ve duygu dolu bir bulut adam Esi ve çocugu için yasamakta oldugunu saklamadan kadini davet eder sanal dünyanin sanal ask oyununa Acemidir kadin Belki genç adam da öyleOynadiklari oyunun tehlikesinden habersiz bir masali yasamaya baslarlar Ekranin karsisinda nefeslerini tutup beklerler sevdalinin gelmesiniKarsilasmalari her defasinda kahkahalari hatirlatircasina sen olur Zamanin koordinatlari bulusamadiginda, birbirlerine teget geçtiklerinde, hüzün yayilir gecelereUyku tutmaz bekleyislerde ikisini de Sabah yeni umutlara gebe baslar Veekranda dogarlar her bulusmayla yeniden Duygularin en firtinalisina yakalanirlarBirbirlerini gerçekten merak ederlerBulut adam kadinin açligindan, üsümesinden bile sorumlu tutmaya baslar kendiniKadinsa adamin yorgun hallerine dayanamaz Elleri dokunmasa da ellerindedir artik Birbirlerini el üstünde tutarlar anlayacaginizGünler, aylar geçerHayaller ekranlara sigmaz olurArtik görmekisterler birbirlerini Dokunmak sarilmak isterler Hatta çilgincasina sevismek Kadin kivranir onsuzlugun acilarinda Özlem siddete dönüsür Acitir Iskencelere yatirir kadini Oyun degildir artik bu ASK ekranda degil hayatin ta içinde yasamaktadirBulut adam sorar durmadan ;
-N'olacak simdi
Kadin, adam kadar cevapsiz “Bilmiyorum” der”Bilmiyorum” Artik sorgulamalar baslar duygulari ”Bu nedir?Bunun adi ne?” Kadin aski tanimlar ama çare degildir tanimlamak Yasananlardir gerçek olan Hissedilenlerdir Her sevdanin basini bir karabasan bekler yaBeklemese sevda denen sey olmaz zaten Iste bu bir sevdadir ve basinda karabasanlar Kadin unuttugu ask gözyaslarini hüzünlere, sancilara, onulmaz agrilara boyar, alaca bulaca Artik her seye gözlerindeki bugularin ardindan bakmaktadir Ve ekrana sunlari; buzlarin arasindan aldigi yüreginin kalemiyle yazar Yüregini buzlara iade etmek üzere “Beni ignore et*Ne olur bunu yap” Bulut adam saskindir belki ama adi gibi bilir Dogru olan budur Düsünür bir süreSusar ekran Susar kadinin yüregiÖlüm anidir buVerilen son nefestir sanki “Sevdam HAYIR dese” “ Sensiz yapamam dese” diye bekler nefes almak için Bulut adamin suskunlugu bozdugu yerde ölecektir kadin Bunu ikisi de bilirler Bir yazi belirir ekranda çaresizce okunan “Netten çikiyorum o zaman” “Hosçakal” Mavi üzerine siyah yazilmis sözcükler kararli ve kesindir Titreyen ve cansizlasan parmaklari son bir kez tuslari gezinir kadinin “Hosçakal” Düser Bulut adamin gülen yüzü ekrandan
Ve
KADIN ÖLÜR