Prof. Dr. Sinsi
|
Cloven Hoof Kimdir- Cloven Hoof Hayatı- Cloven Hoof Biyografi
Cloven Hoof
Cloven Hoof, 1979 yılında İngiltere’nin West Midlands bölgesinin göbeğinde kurulurken, yaşanan birkaç kadro değişikliğinin ardından grup ideal kadrosunu; bas gitarist Lee Payne, vokalist David Potter, lead gitarist Steve Rounds ve baterist Kevin Poutney olarak meydana getirdi
İlk demo kaset grup için oldukça başarılı bir sürecin ilk adımı olurken Led Zeppelin’in efsanevi vokalisti Robert Plant, demoyu çalan radyodan kasetin bir kopyasını talep ederken Rob Halford da, Arizona’dan ulusal yayın yapan bu radyo programını bizzat arayarak istek olarak çalınmasını istiyordu İstasyon, grubu daha çok tanımak isteyen metal dinleyicileri tarafından telefon bombardımanına tutulmuştu Kısa bir süre sonra ise beklenen oluyor ve grup profesyonelliğe adım atıyordu, Judas Priest’in eski menajeri David Hemmings grubu kanatları altına almaya karar vermişti
4 şarkılık mini albüm “The Opening Ritual” Temmuz 1982’de piyasaya çıkarken, Sounds ve Kerrang dergilerinin heavy metal listelerine 18 numaradan giriş yapıyor ve haftalarca listelerde kalıyordu Kerrang ve Noise dergilerinde yer alan makalelerde grup övülüyor ve Geoff Barton’un “En iyiler” listesinde yer alıyordu
“Bir çok açıdan bakınca zamanın çok ilerisindeydik çünkü bizim vizyonumuz, imaj-müzik kombinasyonumuz mükemmeldi ve pazar için göz ardı edilemeyecek bir şeydi Düşünün biz daha Slipknot elemanları küçücük çocuklarken biz o maskeleri keşfetmiş ve sahne şovumuzu hazırlamıştık bile Sanırım bir çok grup üzerinde imaj olarak etkimiz büyük oldu ama bizim için müzik her zaman ilk plandaydı
Proje inanılmaz etkiler yarattı ve büyük firmalar peşimize düşüverdi, tabi bunda grubun listelerde yükselmesi de oldukça etkiliydi (Lee Payne)”
Tüm Amerika’da adını duyurmaya başlayan grup Rob Stradansky’nin Metal Rendezvous dergisindeki yazılarıyla dünyaya açılmaya başlıyor ve dünya çapında tanınmak grup için sıradan bir hale geliyordu Hem de kötü kontrat anlaşması ve promosyonlara rağmen Bu sırada, menajer David Hemings’in hayata veda etmesi grupta büyük şok yaratıyor ve bağımsız bir şirket Cloven Hoof için en iyi alternatif haline geliyordu
1983 yılı Cloven Hoof’un ilk Britanya turnesine şahit olacak ve aynı senenin yazında grup, Tommy Vance’nin Radio One’deki “Friday Rock Show” programı için dört şarkı kaydedecekti
Grubun popülaritesi gittikçe güçlenirken, Neat Records grubun bu radyo kaydı için bir anlaşma imzalıyor ve hiç beklenmedik bir satış rakamına ulaşıyordu; 24 000 kopya Bunun yanı sıra grubun sahne performansları gittikçe iyileşiyor ve izleyicisi günden güne artıyordu Artık denizleri aşmanın zamanı gelmişti
İlk organizasyon, Genk/Belçika’daki Shockwave festivaliydi Ardından Hollanda’da çıkılan Dynamo klübü Her iki konser de gruba hem tecrübe hem de bir sürü hayran kazandıracaktı Konserler sonrası duyulan alkış sesleri ise Cloven Hoof’un kalitesini gösteriyordu
Sıradaki albüm tüm yeni şarkıların da yer aldığı bir konser albümüydü “Fighting Back” inanılmaz tempolu ve başarılı bir konser albümü olarak göze çarparken vokalist David Potter’in yerine Rob Kendrick gruba dahil oluyordu Albümün genel kritikleri gayet iyiydi Metal Hammer’dan Dave Ling ve Brum Beat’ten Mike Davies albümün başarısını tescilleyenlerdendi Ne yazık ki bu albüm grup içinde sıkıntıları da beraberinde getirdi ve Lee Payne tek başına kaldı
Yeni kadro kısa sürede toparlandı Bas gitar yine Lee Payne iken; vokalist Russ Northi gitarist Andrew Wood ve baterist Jon Brown gruba dahil oldu Cloven Hoof, yeni kadrosuyla FM Revolver ile albüm anlaşması imzalarken, Trinfold ile de menajerlik anlaşması imzalıyordu Trinfold o sıralarda Judas Priest, The Who ve Robert Plant’in de menajerliğini yürütüyordu
“Dominator”, FM Revolver etiketiyle çıkan ilk albüm olurken, albümün prodüktörlüğünü ise daha önce Motorhead, Whitesnake gibi gruplarla çalışmış olan Guy Bidmead üstleniyordu
Cloven Hoof, bu kadrosuyla İngiltere çapında gayet başarılı konserler verirken Andy ve Russ, hırsları ve tecrübeleriyle gruba ekstra güç katıyordu Bu sırada bir çok büyük grup, kendilerine açılış grubu olmak isteyen Cloven Hoof’u, kendilerini sürklase edebileceği korkusuyla istemiyordu
“Önemli olan büyük konserlerde kazanacağımız para değildi Hep son dakikalarda ortaya atılan zavallı bahanelerle bizi turdan çıkardılar Genelde bu tepkileri hep bizim provamızın ardından oluyordu Yasal nedenlerden dolayı isim vermiyorum ama onlar kim olduklarını biliyorlar Halbuki birazcık rekabet onları daha çok çalışmaya belki de isimlerini daha çok büyütmeye yarayacaktı Biz altımızda çalan her gruba saygı gösterdik ve hepsine eşit mesafede durduk fakat kendilerine “büyük grup” diyenler bunu bize yapmadı (Russ North)”
Grubun bu periyot içindeki son albümü “A Sultans Ransom”, Metal Hammer dergisi tarafından senenin en iyi albümleri arasında gösterilirken, derginin editörü Dave Mead albümü 4 yıldızla ödüllendiriyor ve albümü “Mistik heavy metal mahzeni” olarak nitelendiriyordu
Aynı yıl içerisinde, yine Tommy Vance Show için, dört şarkı daha kaydedildi Night Riders on the Astral Plain, And Fox on the Run gibi şarkıların da bulunduğu bu dört şarkılık kayıtta, Tradeger grubunun eski üyesi, gitarist Lee Jones, inanılmaz performansıyla ortaya çıkan eseri güçlendiriyor, bambaşka bir kulvara taşırken, provalar sırasında grupla beraber çalan Sweet gitaristi Andy Scott geçirdiği trafik kazasında hayatını kaybediyordu
“Andy Scott ile çalmak hepimiz için büyük onurdu çünkü okul yıllarımızdan bu yana hepimiz Sweet hayranıydık Onunla ilk defa telefonda konuştuğumda kendimi tokatlamak zorunda kalmıştım çünkü insan çocukluk kahramanıyla her gün görüşemiyor (Russ North)”
1990 yılına gelindiğinde ise yaşadığı kontrat problemleri nedeniyle, grup inzivaya çekilme kararı aldı
“Ne zaman bir grubun yıldızı yükselmeye başlasa bazı ucuz tüccarlar, kan kokusu almış köpek balığı gibi etrafınıza toplanıverirler Eğer işi mahkemeye götürmeye kalkarsanız sizi bir anda ortada bırakıverirler ve kendi yaralarınızı kendiniz sarmak zorunda kalırsınız Sonuçta en doğru hareket, kontratları iptal etmek ve köprüleri atmak oldu Evet acı verici ama maalesef gerekli (Lee Payne)”
alinti
|