papatya 'seviyor mu- sevmiyor mu?'

Günlerden bir gün, evrenin bir noktasında, kücük bir tırtıl gözlerini hayata açmış Dogal içgüdüleri ile hemen beslenmeye başlamış Ne bulursa yemiş Bir süre sonra, yete- rince büyüdüğünde, kendine güvenli bir yer bulup, bir koza örmeye baş- lamış Bu kozanın içinde geçirdiği uzunca bir sürenin sonunda da, rengarenk kanatlı bir kelebek olup çıkmış


Minik kelebek, uçabiliyor olmanın da verdiği mutlulukla uçmaya başla- mış Dağlar tepeler aşmış, ormanın her yerini dolaşmış Derken bir vadiye gelmiş Rengarenk çiçeklerin bulun- duğu bir vadiye Etrafına şaşkın şaşkın bakarken, vadinin öbür ucunda bir papatya görmüş Bir anda afallamış Ne düşüneceğini, ne yapa- cağını bilememiş İçinden "Ne muhte- şem bir çiçek" diye geçirmiş Ve vakit kaybetmeden yüzlerce renkli, hoş kokulu çiçeğin üzerinden geçip doğruca onun yanında almış soluğu


"Merhaba" demiş papatyaya, "sizi uzaktan gördüm ve yanınıza gelmek istedim" Nazlı papatya şöyle bir bak- mış konuğuna ve "Merhaba" demis "bende yalnızlıktan sıkılmıştım zaten" Ve konuşmaya başlamışlar Kelebek ona hayat hikayesini, nerede dünyaya geldiğini, geçtiği ormanı, tepeleri anlatmış


Papatya ona kendinden bahsetmiş Birbirlerinden gerçekten hoşlanmışlar Kelebek bütün zamanını papatyayla geçirmiş Gece olunca beraber yıldızları ve ateş böceklerinin danslarını seyretmişler Gündüz olunca kelebek, kanatlarıyla papatyayı güneşin yakıcı ışıklarından korumuş


Minik kelebek papatyayı çok sevmiş O kadar çok sevmiş ki, bir türlü onun yanından ayrılmamış Papatyanın da onu sevip sevmediğini merak ediyormuş Ama cesaret edipte bunu papatyaya söyleyememiş bir türlü Onu kırmaktan, incitmekten, bu yüzden kaybetmekten korkmuş Papatya kelebeği çok sevmiş ama o da bir türlü söyleyememiş sevgisini Duygularının karşılığının olmayaca- ğından, bu yüzden kelebeği kaybede- ceğinden korkmuş Böylece iki sevgili yan yana, ama sevgilerini paylaş- madan sohbet emişler


Böylece saatler saatleri kovalamış Günler geçip te, kelebek artık zamanı kalmadığını, gücünün tükendiğini anlayınca, papatyaya dönmüş ve "Üzgünüm, ama senden ayrılmam gerekecek" demiş Papatya buna bir anlam vermemiş "Neden" demiş "Yoksa benim yanımda mutsuz musun?" "Hayır" demiş kelebek "Bilakis, sen hayatıma anlam kattın Fakat biz kelebeklerin ömrü sadece üç gündür Ve ben ömrümü tamam- ladım Artık kelebeklerin hiç ölmediği bir yere gitmeliyim"


Papatya bu duruma çok üzülmüş Ama yapacak bir şey yokmuş zaten Kelebek artk hiç gücünün kalmadı- ğını, daha fazla tutunamayacağını fark ettiğinde, son bir gayretle papat- yaya "Seni Seviyorum" diyebilmiş ancak


Papatya donakalmış Sadece "Bende" diyebilmiş kelebeğin arkasından Ardından da gözyaş- larına boğulmus, içinden "Keşke onunda beni sevdigini bilseydim Keşke onu sevdiğimi söyleyebil- seydim" diye geçirmiş Papatya, sevdiğinin onu sevdiğini bilmeden geçirdiği günlerin acısına dayana- mamış Bir süre sonra yaprakları önce solmuş, sonra da dökülmeye başlamış


Her düşen yaprakta papatya, içinden "seviyormuş" diye geçirmiş


İşte o günden beri, bunu bilen aşıklar, sevgililerine soramadıklarını hep papatyalara sormuş; Seviyor mu ? Sevmiyor mu ? diye