Bedellİ Mutluluklar

Bedelli mutluluklar diyarında kaybolmuşuz,çoğul yalnızlıklarda arıyoruz kaybettiğimiz sade güzellikleri
Etrafıma veya yaşadıklarıma bakıyorum da hayatımız birşeyler kazanmak için uğraşıp durmakla geçiyorKüçücük çocuklara öğretiyoruz önce,çalışmadan mutluluğu bulamayacağımızıDaha kendini ve çevresini tanıyamadan kazanmaya odaklı yaşamaya başlıyor çocuklarBaşarısızlık en büyük kabus onlar içinBilgisayarda oynarken veya arkadaşıyla araba yarıştırırken hep kazanma arzusu var içinde,nasıl olursa olsun ama kazanmalıyım hırsındalarOkulda da doğru cevap verdiğinde,iyi not aldığında önemsenen varlıkları,arkadaşlarının kıyafetlerle,parayla ölçtüğü arkadaşlıkları mutluluk kaynağı olmaya başlıyorBelli bir süre sonra başkaları için yaşayan ve onlara şirin,güzel ya da akıllı görünmek için sarfettiği çabalayan biri olup çıkıveriyor insanoğlu
Paranın adam ettiği pek çok şahsiyete,içinden küfrederken el pençe divan durması gerektiğini öğretmeye çalışıyor her şey onaTelevizyonda izlediği filmler de parasızlığın bir hiçlik olduğunu hatırlatıyor sık sıkÇocuğu hasta olan bir kadın çaresiz kalınca kurtuluşu para kazanmada buluveriyor ve çocuğuna her baktığında bedelli mutluluğunun tadını çıkarıyorAğalarla dolu filmlerde,çalışan kimliğiyle ezilmeyi,aşağılanmayı,cahilliği hakettiği vurgulanan zavallı biri olmak istemiyorsan bedellerr ödemeli,ağan gibi sırların olmalı deniyor gizliden
En yakınlarını bile maddi kazançları için kolayca terkedebileceği ve önemli olanın kazanmak olduğu işleniyor her daim aklımızaMankenlerin ya da ünlülerin yaşadıkları güzel hayatlar gösterilirken,bastıra bastıra sen böyle yaşamıyorsan,kaybedenlerdensin deniyorKarakollarda elleri kelepçeli gördüğümüzde şaşırmıyoruzOnlar zor bir ortamda yaşıyor,güçlü olmak için bunlar şart diye düşünülüyorSon sürat yaşadıkları ilgimizi çekiyor da nasıl ve neden kazandıklarını önemsemiyoruzMutluluğun bir bedeli olmalı öyle değil mi?
Hayır öyle değil aslındaMutluluk bir annenin çocuğunu sevmesi gibi bizden bir wşy beklemeden veya eksiltmeden bize gelmeliGüneşin doğuşundan,batışına,gülün goncasından papatyanın yapraklarına,gözleri sevgiyle parlayan kadından,oğlunu uğurlayan yaşlı adama kadar karşılıksız büyük mutlulukları hissetmek mümkünken,kendi yarattığımız ve bize asla gerçek mutluluğu vermeyen,sadece başkalarının gözünde daha iyi olabilmek için ödediğimiz bedellere değer mi?
Mutluluklar bedelsizdir,bedelini ödüyorsanız bu gerçek mutluluk değildir zaten