Hitler'in Ölümü ve Akıbeti

Hitler'in Ölümü ve Akıbeti

1Bölüm

(Muammalar dumanında gizlenilen gerçekler)

Yunis Ferman oğlu Halilov

1945'li yılların başlarında; İngiltere ve Fransa batıdan, Sovyetler Birliyi ise doğudan Almanya topraklarına girmeye başladı Yenilgi, Hitler için artık kaçınılmazdı Etrafındakilerin ona Bavaria'daki güvenliği temin edilmiş yeraltı sığınaklardan birine gitmedi teklifini reddederek, belki de artık vicdanını da kaybettiğini anlayan Hitler, Berlin'i terk etmek istemiyordu O ya zafer kazanmayı ya da intihar etmeyi düşünüyor ve bunu açık şekilde beyan ediyordu Berlin bombardıman edildiği zaman Hitler, zorla da olsa, yeraltı sığınaklardan birine indirildi Belki de o, artık sonunun geldiğini anlıyor ve biliyordu ki, onu dehşetli bir ölüm cezası bekliyordu Buna ek olarak, Hitler anlıyordu ki, kaybettiği takdirde, onu 1918'te Versal'da imzalanan ve Almanya'nın düştüğü bu duruma neden olan barış antlaşması gibi bir antlaşma imzalamağa mecbur edecekler O ise bunu istemiyordu İlginç ve garip de olsa, Hitler, böyle bir durumda 28 Nisan 1945'te sevgilisi Eva Braun'la resmi olarak nikahlanır 1945'in 30 Nisan'ında ise Hitler, nasyonalist yoldaşları ile vedalaşarak yerine amiral Dönitz'i tayin eder O'nun bundan sonraki kaderi hakkında çeşitli faraziyeler vardır Bu faraziyeler içerisinde en esaslısı, Hitler'in 30 Nisan 1945'te ortadan kaybolması ve onun hayatta olup olmadığından bir daha haber alınamamasıdır Bununla birlikte, bazılarına göre Hitler, Arjantin'e veya İspanya'ya kaçmış, bazılarına göre, ömrünün sonuna dek gizlenmiş, hatta ne kadar garip olsa da bazılarına göre o, hâlâ yaşıyor İşin aslı ise Hitler, 30 Nisan 1945'te, karısı Eva Braun'la birlikte intihar etmiştir Onun intihar etmesi yalanlanamaz olgularla kanıtlanmıştır Böyle olduğu takdirde, ölümünden sonra Hitler'in sağ kalması hakkında niçin çeşitli rivayetler meydana çıkmıştır?! Bu yazımızda bu soruya cevap vermekle beraber, insanlık tarihine büyük kara leke vuran II Dünya savaşının baş mimarı Adolf Hitler'in ömrünün son günleri ve onun intiharından sonra başlayan ilginç, ihtilaflı ve gizemli olaylar, an be an tasvir edilmiştir
«Hitler'in Ölüm Haberi»

II Dünya savaşı bittikten sonra dünyanın gelecek kaderinin nasıl hallolunacağı meselesi ortaya çıkığından, müttefik devletlerin komutanları, 1945'in Haziran ayında Berlin'de yıkıntılarının ortasında bir toplantı yaptı Almanya, 28 gün önce şartsız şekilde antlaşma imzalayarak II Dünya savaşında yenildiğini kabul etmişti Amiral Dönitz'e göre Hitler'in ölümü, başlangıç olmuştu Reich'in (reyh) yeni devlet başkanı olan Amiral Dönitz'in Hitler'in ölüm haberini beyanatla bütün Almanya'ya ilan etmesinden sonra bütün dünyada basın mensuplarının o gü¤ne kadar hayatlarındaki en önemli ve sansasyonel haber gazetelerde yankılanmıştı:

« H İ T L E R , Ö L D Ü »
«Hitler, Nerede Gizleniyor»

Sovyet ordusunun baş komutanı Mareşal Joukov'un, Berlin'de 9 Haziran 1945'te, basın mensuplarına demeç vereceği haber verilirken bu tarihi olayı izlemek için dünyanın dört bir yanından bütün muhabirler akın akın Berlin'e gitmişti Mareşal Joukov, kendinden emin ve oldukça serbest bir şekilde Hitler'in karargahında geçirdiği son günler hakkında kâti deliller toplandığını bildiriyordu Joukov, muhbirlere önce Hitler ile Eva Braun'un evlendiklerini açıkladı Sovyet mareşali, daha sonra bütün dünyanın merak ettiği meseleye değindi Yâni Hitler'in ölüp ölmemesi meselesine Ancak Mareşal Joukov, Hitler'in ölümü konusunda hiç beklenmeyen bir bilgi verdi:
«Hitler'in ölümü hakkında bildiklerimiz, garip tesadüfler içerisinde tespit edildi Hâlâ da Hitler'in cesedini kati şekilde belirleyemedik Size Hitler hakkında somut bir şey söyleyemeyeceğim Belki de o, Berlin'den son an¤da kaçıp başka bir yere de sığınmış olabilir Araştırmalarımız, bizi böyle bir netice çıkarmaya itiyor»
Mareşal Joukov'un bu açıklamalarından sonra Berlin Harbi komutanı General Berzarin, konuşmaya başladı:
«Bir çok ölü bulduk Bu ölülerin arasında Hitler'in de cesedinin bulunma ihtimali vardır Hitler'in öldüğünü somut şekilde açıklayamıyoruz Fikrimce, Hitler Avrupa'da bir yerde gizleniyor Hatta o, General Franko'nun ya¤nında bile olabilir»
Bu açıklamaların manasını anlayabilmek için, belki de o günleri yaşamak la¤zım¤dır Birçokları, Sovyet devlet görevlilerinin açıklamalarını olduğu gibi kabul ediyordu Şöyle ki, bazılarına göre Hitler, ölümden kurtulmuştu ve o, hâlâ yaşıyordu
«Eisenhower, Tereddüt Ediyor»

Amerikan kumandanı Eisenhower, Sovyet mareşali Joukov'un açıklama¤la¤rı¤nın tesiri altında kalmıştı Muhabirlere verdiği demeçten sonra Joukov, 10 Haziran'da Frankfurt'ta Eisenhower'le görüştü Görüşme zamanı Eisenhower, derhal Hitler meselesine değindi Çünkü Amerikan kumandanı, Rusların Hitler'in cesedi hakkında neler bildiklerini öğrenmek istiyordu Ancak Mareşal Joukov, bir gün önce muhbirlere verdiği demecini Eisenhower'e tekrar etmekle yetindi Beş gün sonraysa Eisenhower, Times Gazetesi'ne şöyle demeç verdi:
«Rus askerleri, Hitler'in izine rastlayamadı Führer'in İspanya ya da Arjantin'de gizlenmesi ihtimali, çok büyüktür»
Halbuki o tarihe kadar Eisenhower, Hitler'in öldüğüne inanıyordu Elbette, Amerikan kumandanı bu fikri derhal kabul etmedi ve bu problemi bir o kadar daha araştırdı O, 1945'in Ekim'inde, Hollanda ve Danimarka'ya yolculuğu sırasında, gazete muhabirleri ile görüştü Utrecht'teki bir İngiliz gazete muhabiri ile görüşmesinde, «Önceleri Hitler'in öldüğüne inandığını, ancak şimdi Hitler'in sağ kalma olasılıklarının daha büyük olduğunu» bildirdi Evet, Eisenhower bu fikirdeydi
«Trevor Roper, Araştırmaya Başlıyor»

Ruslar, ısrarla Hitler'in ölmediğini iddia ediyordu Hatta onlar, 1945'in Eylül ayında, müttefikleri Hitler'i saklamakla bile suçladılar Rusların açıklamalarına göre İngilizler, Hitler ve Eva Braun'u Almanya'daki işgal topraklarında bir yerde gizliyorlardı Bu iddia karşısında İngiliz hükümeti, derhal bir profesörü bu işi araştırmakla görevlendirdi İngiliz Güvenlik Dairesinden olan HRTrevor Roper, bu problemi, yâni Hitler'in hayatta olup olmaması meselesini aydınlatmalıydı Eisenhewer, Danimarka'dan Frankfurt'taki karargahına döndüğü sıralarda, Trevor Reper, araştırmalarına başladı Araştırmalar sırasında O, Hitler'in ölümü ile ilgili ellerinde kati delillerin olduğunu söylenmesine aldırmadan, Führer'in sağ kaldığını gösteren sebeplerin de olduğunu belirtti Bu tarihten itibaren Eisenhower, daha temkinli davranmağa başladı Çünkü Hitler'in sağ kalması, artık onu daha çok kuşkulandırıyordu
«Stalin'in Bu Meseleyle İlgilenmesi»

Stalin, Hitler'in ölmediğini söylüyordu O, 26 Mayıs 1945'te Amerikan temsilcisi Harri Hopkins'e, Hitler, Krebb, Bormann ve Goebels'in ölümden kurtulduklarını ve nerde gizlendiklerini söyledi
16 Eylül 1945'te Stalin, Potsdam Konferansı'na katıldı Bir gün sonra, yâni 17 Eylül'de ise Stalin, Amerikan devlet görevlisi James Byrnes'e Hitler'in yaşadı¤ğı¤n¤dan emin olduğunu söyledi Amerikan devlet görevlisiyse, bu iddia karşısında ne cevap vereceğini bilemedi Stalin'in açıklamalarına göre «Adolf Hitler, sağdı ve o, İspanya ya da Arjantin'de gizleniyordu»
Bu Konuyla İlgili James Byrnes'in Söyledikleri:

«Stalin, Moskova'da Hopkins'e söylediklerini bana tekrarlamakla yetindi O, Hitler'in kaçtığına ve bir yerlerde gizlendiğine inanıyor Araştırmalar neticesinde hiç bir şey bulunamamıştır Führer'in cesedi bulunamadığı gibi, onun ölü olup olmadığı da kati şekilde bilinmiyor»
«Rus oyunu»

Stalin ve Joukov, Hitler'in yaşadığını söylerken, aslında Führer, gerçekten de ölmüştü İlginç olan odur ki, Sovyet Rusya'sı da Hitler'in öldüğünü çok iyi biliyordu! …
«Hitler'in Mücâdelesi Devam eder»

Almanya, bombardıman yağışı altında sanki inliyordu Hitler'in Reyhi cehennemi hatırlatıyordu Müttefik orduların birlikleri doğudan ve batıdan hızla Almanya'ya doğru ilerliyordu Artık iki Sovyet ve bir Amerikan öncü kuvveti, Elba nehri üzerindeydi Almanlar, yenilginin kaçılmaz olduğunu anlamışlardı Yalnız bir adam, ama, tek bir adam, hâlâ her şeyin bitmediği fikrindeydi Bu, Adolf Hitler'di Führer, Berlin sığınağında bekliyordu O, beklenmeyen bir şey olacağına inanıyordu Buna göre de o, her beklenilmeyen olaydan amacına uygun yorumla netice çıkararak teselli buluyordu Bâzen o, etrafındakilere büyük Frederich'in Rusya seferi sırasında karşılaştığı tehlikelerden bahsediyordu Şöyle ki, sefer sırasında kraliçe ölmüştü Elbette bu, büyük Frederich için bulunmaz bir fırsattı Çünkü o, artık düştüğü çetin durumdan kurtulmuştu Hayatı boyu bir çok problemlerle karşılaşan ve çetin durumlardan çıkan bu diktatörün böyle tesadüfi olayların başlayacağına çocuk gibi ümit bağlaması, inanılacak bir şey değildi
Bir akşam, Goebels, elinde bir telgrafla Hitler'in odasına girdi Telgrafta Rooswelt'in ölümü bildiriliyordu Telgrafı okuyan Hitler'e göre herhalde yine bir «kraliçe hadisesi» tekrarlanıyordu O, bu düşünceyle, bir zaman bekledikten sonra, sığınaktakilere bağırarak delicesine haykırdı:
«Ey inançtan yoksul olan zavallılar, ne öğrendim biliyor musunuz? Rooswelt, ölmüş Anladınız mı? Amerikan Cumhurbaşkanı Rooswelt, ölmüş Bakın, talihe nasıl da her şeye hakim olabiliyor»
Bu sözlerden sonra sığınakta bir bayram halet-i rûhiyesi yaşandı Artık herkeste bir zafer ümidi uyanmıştı Derhal içkiler açıldı Artık savaş «bitmişti» Hepsi de birbirini tebrik ediyordu Almanya, savaşı «kazanmıştı» Hitler, artık General Wenk'in ordusuna yardım edebilirdi Onun planına uygun olarak Wenk, karşı hücumla Rusları Asya'ya kovmalıydı
General Wenk'in ordusu, çeşitli orduların derleme kıtalarından teşkil olunmuştu Bu kıtalar da, «Hitler Gençliği», «Volksturm»dan ve 14-18 yaşlarındaki gençlerden ibaretti Wenk'in ordusu, sonuncu hamleye kalkmalıydı
«Almanlar, Geri Çekiliyor»

General Wenk'in ordusu, Potsdam'dan 18 km uzaklıkta General Bussen'in 40 bin kişililik ordusu ile birleşmişti Fakat buna rağmen generaller, mevcut şartları birlikte değerlendirerek yenilgiden yaka kurtarmanın mümkün olmadığı kanaatine varmışlardı Böyle bir durumda Hitler'den de hücum emirleri geliyordu Fakat bu emirler, boşunaydı Çünkü generaller, artık sığınaktan gelen emirlere tabi olmuyorlardı Çok geçmeden, generaller, «geri çekilme» emri verdi Generallerin fikrince, en mâkul yol, ordularını Amerikalılara teslim etmekti Çünkü onlar, Sovyetler'e esir düşmekten korkuyorlardı Alman ordusunun geri çekilmesine rağmen Führer, telefonla emir üstüne emir yağdırıyordu: «Düşmana hücum edin!» Fakat bunlar faydasızdı Hitler, artık «canlı bir ölü»den başka bir şey değildi 20 Eylül 1944 suikastinden sonra Hitler, artık evvelki gücünü kaybetmişti Onun sağ ayağı tutmuyor, sağ eli ve yüzü esiyordu konuştuğu yerde boynu eğiliyor, başı titriyordu
28 Nisan'da müttefiklerle savaş, artık Berlin'in sokaklarına sıçramıştı Almanlar her taraftan geri çekiliyorlardı «SS»'ler ise Spittel Markl-Mark'ta müttefik birliklerine ciddi direniş gösteriyorlardı Sovyetler, Invalidenstrasse'ye doğru ilerliyordu Önceden nazarda tutulduğu gibi Berlin'e son hücumu Fransızlar ediyordu Galibiyetten sonra Berlin savaş madalyalarının Fransız kıtalarına verilmesi nazarda tutulmuştu Almanlar, artık müttefik birliklerinin önünü kesemiyordu Onlar, yenilgiden yaka kurtarmanın mümkün olmadığı kanaatine varmışlardı Böyle bir durumda, sığınağın sağlam beton duvarları Hitler ve orada olanları koruyordu Bombalar, artık yağmur gibi sığınacağın üzerine yağıyordu Buna rağmen sığınakta olanlar, bombardımanın gürültüsünü duymuyorlardı Çünkü tarihte benzeri olmayan bu labirentli sığınak, gerçekten de çok sağlam inşa edilmişti
«Hitler, Öfkeleniyor»

Wenk'in ordusu, nerde kalmıştı? Hitler, sığınakta oturup bu problemi halletmek için beynini çatlatıyordu Üstelik Mareşal Keitel'in genel karargahından da bir haber gelmiyordu (Bu karargah, Potsdam'dan Fürstenburg'a, oradan da Waren'e çekil¤mek zorunda kalmıştı) Böyle bir durumda yavaş yavaş kuşkulanmaya başlayan Führer, Keitel'e bir telgraf gönderdi:
«Berlin'e derhal destek kuvvetleri gönderin Heinrich nerede kaldı? Wenk'in ordusuna ne oldu? Dokuzuncu ordu ne yapıyor? Wenk ile Buss ne zaman buraya gelecekler?»
Keitel'in bu telgrafa cevap vermediğini gören Hitler, öfkelendi, bağırmaya, ayakları ile yere vurmaya, tehditler yağdırmaya başladı Fakat çok geçmeden sustu Uzun müddet sessiz kaldı Sanki hayallere dalmıştı Onun bu durumu, etrafındakileri kuşkulandırıyordu Akşam, saat 19:00'da Bormann, Amiral Dönitz'e ateş püsküren bir telgraf gönderdi:
«Kuvvetlerini savaşa tahrik etmek emrinize generaller su¤suyor Her yerde birlik ve şerefin yerini ihanet almıştır Hâlâ ora¤dan gelecek haberleri bekliyoruz Sığınak, harap oldu»

Saat 20:00'ye yakın Oberkomanda'ya dört gözle beklenilen haber geldi Haberde Wenk'in ordusunun eriyip yok olduğu bildiriliyordu
«Führer'e İki İnsan Sadık Kaldı»

O, son ümitlerini de yok eden telgrafı okuduktan sonra odasına çekildi Bormann, Goebels, General Krebs, Hitler'i sakince izlediler Hepsinin bu acı haberden sonra boğazı kurumuş ve sanki sesleri tutulmuştu Artık en sadık dostları, Hitler'i terk etmeye başlıyordu Goerink, Hitler'in mirasını ele geçirmek ve bütün yönetimin başına geçebilmek için teşebbüs gösterdiğinden o, bir odada «SS»-lerin nezare¤tinde saklanılıyordu Heinrich, artık ondan yüz çevirmişti İsviçre radyosu, Himmler'in Comte Bernadotte vasıtasıyla müttefiklerle antlaşma imzalamaya çalıştığını bildiriyordu Himmler'in yardımcısı Fegelein'se, sığınaktan kaçmaya çalışırken hapsedilmişti Hitler, Himmler'le ilgili haberi öğrendiğinde, bütün acısını Fegelein'den çıkardı ve onun derhal kurşuna dizilmesini emretti Fegelein, Eva Braun'un kardeşiydi Ancak bu, Fegelein'in kurşuna dizilmesine engel olamadı Eva Braun, Fegelein'in niçin tutuklandığını çok iyi biliyordu

Adi (o, Hitler'i böyle çağırırdı) bu kararı verdikten sonra artık itiraz etmek anlamsızdı

Herkesin kaçıp canını kurtarmak istediği bu dakikalarda, Hitler'e yalnız iki kişi sadık kaldı: Bunlardan biri Eva Braun'du Kadın, Hitler'le birlikte hayatının on üç yılını geçirmişti Hitler'e sadık kalan ikinci kişi ise, yaveri Heinz Lingey'di 190 metre boyunda ve 110 kilo olan bu kişi, on yıldır idi Hitler'le birlikteydi Hitler, ona kendi gibi inanırdı
«Hitler, Eva Braun'la Resmi Nikah Kıyıyor»

27 Nisan'da Heinz Linge, Hitler'e Eva Braun'la evlenmeyi tekidle teklif etmiş, fakat Führer bugün bu tekidi yanıtsız koymuştu Ertesi gün, yâni 28 Nisan'da Hitler, Heinz Lingen'i yanına çağırıp ona Eva Braun'la evleneceğini bildirdi Goebels, derhal evlenme işine resmiyete dökecek memuru getirtti Walker Wagner adındaki bu memur, ondan ne istenildiğini bilmeden sığınağa getirildi

Nikah merasimi, Fegelein'in adamından 45 dakika sonra hayata geçiriliyordu Artık, 29 Nisan'a girilmişti Saat, 0030'du Gece yarısı geçirilen merasim, çok sürmedi Sığınağın tavanına mermiler yağmur gibi yağarken, nikah memuru Walker Wagner, kanuna uygun olarak, fakat utancından kızararak Hitler'e saf alman ırkından olup olmadığını sordu?! Führer ise bu soruya tam ciddiyetle olumlu cevap verdi Bu yanıtı Eva Braun da aynı ciddiyetle onayladı Her ikisinin rızası alındıktan sonra nikah defterini imzaladılar Eva, imza yerine önce “Eva B…” yazdı Fakat bir müddet düşündükten sonra gülerek “B”-yi karaladı ve adının yanına “Hitler” yazdı
“Hitler'in Vasiyetnamesi”

Nikahtan bir süre sonra Hitler, katibesi Frau Junge'ye vasiyetnamesinin yazdırmağa başladı Artık ölümle yüz yüze gelmesine aldırış etmeden; Hitler, fikirle¤ri¤nin hiç birinden imtina etmiyordu:

“1939 savaşını istediğim ya da bu savaşı Almanya'da herkesin istediği fikri, tamamiyle yalandır Savaş, yalnız Yahudi ırkına mensup olan milletlerarası siyaset kurtlarının kızıştırdıkları felaketten başka bir şey değil Bu kurtlar, ya Yahudi'ydiler ya da Yahudilerin menfaati için çalışıyorlardı Silahsızlanma hak¤kın¤da defalarca teklifler götürdüm, fakat ettiğim bu teklifler, hiç bir za¤man kabul edilmedi I Dünya savaşından sonra defalarca tekrarladım: Ben, İngiltere ile savaşmak istemi¤yorum Elbet¤te, ABD'yle de savaşmak istemiyordum Gelecek yüzyıllarda şehirlerimizin harabelikleri, bütün bunlara sebep olan Yahudilere kinin daha da şahlanmasına yol açacaktır…”

Elbette, Hitler'in vasiyetnamesi bir nefeste yazılmamıştı Şöyle ki; bu vasiyetname, bir kaç gün müddetinde yazılmıştı
“Şerefle Ölmeyi Becermeliyiz”

Goebels, Bormann, Arthur Ahmann (Hitler'in gençlik yoldaşıydı), iki kadın katibe- Frau Junge ve Gerda Christian, General Krebs, General Burgdof, General Von Below, Heinz Linge ve diğerleri, harita odasına toplanmıştı Hepsi de Eva Braun'u tebrik ediyordu Heinz Linge, «Şampanya, Eva Braun'un yüzünü kızarttı» derken Hitler, düşünceli görünüyordu ve o sık sık hayallere dalıyordu Toplantının sonunda Hitler, şöyle dedi: «Savaşı kazanamadık, artık şerefle ölmeyi becermeliyiz!» O, bu sözleri çok sakin ve soğukkanlılıkla söyledi Frau Junge, bu acınaklı duruma katlanamadı ve ağlayarak odadan çıktı Artık her şey belliydi Hitler, intihar edecekti Bakalım bu, ne zaman olacaktı?

Hitler, hepsiyle vedalaştı ve «Kendimi Ruslara teslim edecek keder ahmak değilim Çünkü beni müzeye koyarak hepsine alay ettireceklerini biliyorum» dedi

29 Nisan gününe Hitler, sanki gece hiçbir şey olmamış gibi başladı O, öğlen saatlerinde her gün ettiği işi yerine yetirdi Şöyle ki, harita odasında savaş durumu hakkında konferans dinledi Belli bir aradan sonra, 22:00'da konferansa devam edildi Bu sırada Sovyet askerleri, sığınaktan 300 metre uzaklıktaydı İngiliz tarihçisi Trevor Roper, özellikle de Hitler hakkında incelemeler yapan Fransız tarihçileri Michel Beaukuey ve Victor Ziegelmayer, bu günü sığınaktakiler için katlanılmaz bir gün olduğunu belirtirler Şöyle ki, saatler geçiyor, fakat durumda hiç bir değişiklik olmuyordu Başka bir deyişle, sığınakta her şey, her zamanki gibi cereyan ediyordu

Hitler, gece vakti, ikinci yaveri Otto Guensche'ye emir verdi ki, sığınaktaki bütün kadınları yemekhaneye toplasın Saat, 22:00'dı İntihar etmeye hazırlaşan Hitler, sanki kendi cenaze merasimine katılmıştı O, salondakilerin hepsi ile el ele verip görüştü Trevor Roper, bu anı şöyle tasvir eder: «Hitler, dalgındı Az kalsın ağlayacaktı»

Fransız tarihçileri Michel Beaukuey ve Victor Ziegelmayer ise «salondakilerden bazıları Hitler'le konuşmaya çalışsalar da, Hitler onlara cevap vermedi» diye yazarlar

Artık 30 Nisan günü başlamıştı
«Ölmeyi Üstün Tutuyorum»

Kadınlarla görüştükten sonra Hitler, sığınağın diğer odalarında olanlarla da vedalaştı Heinz Linge, daha sonra Hitler'in gece yarısı bir kaç saat sığınakta gezindiğini belirtiyor Sehere yakın, o, Lingen'in yanına gelir Hitler, Linge'ye uyuyamadığını söyler Saat 06:00'da Hitler, Bormann'ın katibi Krüger'i çağırarak ona «Derhal Blandi'de zehri tecrübe edelim» dedi Blandi, Hitler'in en çok sevdiği çoban köpeğiydi Krüger, içinde zehir olan köfteyi köpeğe verdi Köfteyi yedikten bir müddet sonra, köpeğin bütün vücudu titredi ve öldü Daha sonra Hitler, odasına gitti

Lingen'in söylediklerinden:

«Bormann'ın yanındaki koltuğa çöktüm Krebs ve Burgdarf da yanımızdaydılar Bir süre sonra Hitler, savaş üniformalarıyla karşımıza çıktı Göğsünde partisinin kızıl madalyası, demir gamalı haç ve 1914-1918 savaşlarının yararlılarına verilen madalya vardı Bana şöyle dedi: «Linge, git son haberleri öğren» Derhal gittim Telefonla General Meneke ile konuştum Durum, çok kötüydü Hiç bir tarafta savaş gücü kalmamıştı Berlin'in etrafındaki abluka halkasını yarmak da mümkün değildi Bu bilgiyi işiten Hitler, sesini çıkarmadan başını kımıldattı Ahmann, ayağa kalkıp Führer'in yanına gitti: «Emrimde iki yüz genç nazist var, ilave olarak bir de tank Bana yardım edin, sizi bu sığınaktan çıkarayım» Hitler, bu teklifi kabul etmedi Führer'in yanındaydım ve yavaşça şu sözleri söylediğini işittim: «Hayır, hayır lüzumsuz bir harekettense, ölmeyi üstün tutuyorum» Hepimiz de boş yere Hitler'in kararını değişmeye çalışıyorduk Ben, ona şunları söyledim: «Hiç olmasa sizinle birlikte ölmemize izin verin!» Hitler, buna da razı olmadı Bana «Hayır, Linge, yaşamanız gerekiyor» dedi, «Birgün ortaya çıkacak olan yeni bir Führer için yaşamanız gerekiyor…» Bu sözleri söylerken çok dalgın görünüyordu»
«Son Sözler ve Veda»

Trevor Roper'in açıklamalarının aksine olarak, Linge, 30 Nisan günü Führer'in Eva Braun'la sabah kahvaltısı ettiğini bildiriyor:

«Oldukça üstünkörü yemek yediler Doğrusu sığınakta yemekler de yavaş yavaş azalıyordu Yemekten sonra Führer, hepsi ile son defa vedalaştı Bu zaman, en sıradan adamlardan büyük rütbelilere dek hepsi ordaydı Hitler, Bormann ve Goebels'le konuştu Bormann'ı bir Sovyet tankı ezmeliydi (fakat, bu, gerçekleşmedi – Y H), ya da o, karısı ve çocukları ile birlikte intihar etmeliydi Daha sonra Hitler, Frau Goebels'e konuşurken ona olan duygularını dile getirdi Führer, Goebels'in karısının cesaretine hayran kalmıştı Kadın, altı çocuğunu öldürdükten sonra intihar edeceğini söylüyordu Hitler, göğsündeki partinin kızıl madalyasını çıkarıp kadının elbisesine taktı Bu sahne, çok heyecanlıydı Sonra benden tarafa dönerek şöyle dedi: «Elvida, Linge Belki de, beni hayatta senin keder hiç kimse tanımadı 1935'ten beri yanımdasın, gölgem oldun Yaşamanı, mutlaka yaşa¤manı istiyorum Hakkımda çok kötü şeyler söyleyecekler Gâlip devletler, hakkımda en kötü şeyleri söyleyecekler Bütün yaptıklarımı, bütün eserimi ortadan götürmek isteyecekler Bu yolda ellerinden gelen her şeyi yapacaklarını biliyorum Fakat bir-iki nesil sonra, bu kara bulutlar yok olacak ve herkes bana hak verecek» Hitler'in bu sözlerini dinledikten sonra onu selamladım Eva Braun, Hitler'e yaklaştı ve bana dedi: «Elvida Linge, benim için yaptıkların için çok sağ olun, her şey için teşekkür ediyorum» Eva Braun'un yüzü bembeyaz olmuştu O, sözlerini şöyle davam etti: «Son olarak sizden (Linge-YH) büyük bir işi yapmanızı istiyorum Eğer buradan çıkarsanız ve kız kardeşimi görseniz, kocasının (Fegelein'den bahs diyor-YH) kurşuna dizildiğini ona söylemeyin O'na kocasını Rus askerlerinin öldürdüğünü söyleyin»
«Hitler'le Eva Braun İntihar Ediyor»

Lingen'in açıklamaları:

«Hitler'in talimatına uygun olarak odalardan birine şahsen kendi doldurduğum iki tabanca koymuştum Bunlar¤dan biri, 765-lik bir walther, diğeri ise 635-likti Bu küçük kalibreli tabancayı Eva Braun için koymuştum Eğer birinci tabanca ateş açmazsa, Hitler ikinciden istifade etmeliydi

Saat 1535'di İlk ateş sesi işitildi Fakat ikinci ateş sesi işitilmemişti 15 dakikadan sonra Hitler'in odasına girdim Führer, divanda «oturmuştu» Sağ gizgahına 765-lik tabancası ile ateş açarak intihar etmişti Tabanca, ayağının yanı¤na düşmüştü Birçoklarının dediği gibi o, ağzına ateş etmemişti Kanı halıya akıyordu Eva Braun, Hitler'in yanında yarı uzan¤mış durumdaydı O ise kendisini zehirleyerek intihar etmişti»
«Cesetleri Görenler»

Lingen'in dediklerine inanırsak, Hitler'in ölümü ile ilgili hiç bir karanlık taraf kalmıyor Onun söyledikleri, Fraulein Grüger tarafından da tasdik ediliyor Frau Junge, Guenschen'in ona dediklerini tekrarlamakla yetinmişlerdi Frau Christian ise, Lingen'in söylediklerini tekrarlıyordu Ahmann sığınağa geç geldiğinden o, yalnız cesetleri görebilmişti Ahmann da aynı şeyleri söylüyordu Her iki cesedi Bormann, Goebels, Linge, Guensche ve Ahmann görmüştü Hitler'in intihar etmesin¤den sonra Goebels, karısı ile birlikte altı çocuğunu da zehirlemiş, daha sonra her ikisi birlikte inti¤har etmişti Hitler'in ölmesinden emin olmasaydı, Goebels ailece intihar etmeye karar verir miydi?! Guensche ve Ahmann'ın söyledikleriyle Lingen'in söyledikleri birbirine tıpatıp uyuyordu Farz edelim ki bu üç kişi, birbirlerinden ayrılmadan önce kendi aralarında anlaşarak aynı yalanı söyleyeceklerine karar vermişler Fakat bu rivayet, hiç inandırıcı değil Çünkü, Hitler ve Eva Braun'un intihar etmesinden sonra başlayan hadiseler, bu faraziyenin gerçeğe uygun olmadığını gösteriyor
«Cesetler Yakıldı»

Ortalıkta iki ceset vardı Hitler, söylediğini yapmıştı Geriye onun arzusunu yerine yetirmek kalıyordu, yâni Hitler'in cesedi Rusların eline geçmemeliydi İntihar etmeden önce Hitler, Linge'den kendisinin ve Eva Braun'un cesetlerinin benzinle yakılmasını rica etmişti Bir müddet sonra Guensche, Bormann'a onu iki cesedi yakmakla görevlendirdiğini bildirdi Bu olay, 30 Nisan günü cereyan ediyordu Hitler'in şahsi sürücüsü ve sığınağın şoför servisi şefi, derhal Erick Kempka'ya telefonla aradı (Kempka 30 Nisan günündeki faaliyet ile ilgili geniş bir yazı yazmıştır Yazısına “Ich Habe Hitler Verbrannt” adını vermiştir) Telefonda aşağıdaki konuşmalar geçti:

- “Bana en kısa zamanda iki yüz litre benzin bul”
- “Onu ne yapacaksın?”
- “Bu konu hakkında telefonla bilgi veremem Benzine ihtiyacım var”
- “Elimde bir damla da olsun benzin kalmadı Tiergarten'deki yedek benzinden almaktan başka çare yok”
- “Nasıl istiyorsun, öyle yap Ama öğlene kadar bana iki yüz litre benzini mutlaka getirmelisin Bidonları ihtiyat kapısının karşısına koyarsın”

Kempka, bu durumdan şüphelenir ve aynı zamanda ona verilen emri de derhal yerine yetirmeye başlar O, bombardıman zamanı sığınağın yakınlarında mahvolan arabaların kalan benzinlerini toplamakla işe başlar Kempka, arabalardan benzin toplamak için hayli zaman kaybetmesine aldırmadan, öğlene kadar 180 litre benzin toplar O, sığınağa geldiği zaman Hitler'in intihar etmesi haberini işittiğinde donup yerinde kalır ve çok meyus olur Çünkü Kempka, Hitler'i çok seviyordu, Hitler de aynı şekilde onu çok takdir ediyordu Kempka, derhal kaçarak Hitler'in odasına girer ve Ahmann'ı cesetlerin yanında düşünceli ve dalgın durumda, Lingen'i ise sığınağın doktorlarından olan “SS” Stumpfegger'le birlikte Führer'in cesedini bir yorgana sararken görür Linge ile doktor, Hitler'in çatlamış başını örttükten sonra, her ikisi onun cesedini kaldırır Bormann ise Eva Braun'un cesedini götürür Kadının ayağında bir gün önce evlenme merasiminde giydiği siyah elbise, ayaklarında ise ceylan derisinden dikilmiş ayakkabı vardır

Linge, bu anları şöyle tasvir ediyor: “Sığınağın zırhlı kapısına doğru koşa koşa merdivenleri çıkmaya başladım”

O dakikalarda Kempka, Eva Braun'un Barmann'dan nefret ettiğini hatırladı Halbuki kadını şimdi Barmann taşıyordu Eva Braun'un cesedini Barmann'ın kolları arasında gören Kempka, duruma müdahale etmek için Guensche'ye seslendi: -“Sen, başkanımızla meşgul ol, ben de Eva'yı alayım” Doğrusu, Bormann da taşıdığı bu yükten kurtulmak istiyordu Kempka, genç kadının cesedini taşırken, vücudunun sol tarafının ıslandığını hissediyor, fakat bu, onun zannettiği kimi kan değil, yalnız suydu Nefesi kesilmekte olan Kempka, merdivenlerde dinlenmek zorunda kaldığın¤dan Guensche ona yardım etmeliydi Her ikisi de sığınaktan çıktıkları zaman cehenneme düştüklerini zannettiler Dehşetli gürültüler içerisinde etraf bombardıman ediliyordu Sanki mermi yağmuru yağıyordu Stumpfegger ve Linge, cesetleri giriş kapısı¤nın tahminen üç metre gerisindeki yere koyup sığınağa geri döndüler

Hadiselerin gidişatını Linge'den dinleyelim:

“Kempka, içerisinde 180 litre yakın benzin olan bidonları getirdi Bidonlarla her iki cesedin üstüne benzin döktük Fakat bu işi bitirdikten sonra cesetleri yakmaya imkan bulamadık Çünkü bombardımanın sebep olduğu yangınlar, büyük hava boş¤luk¤ları meydana getirmişti Sığınağa yeniden dönmeliydim Kapı¤nın arkasında önceden benzine batırdığım bir parça kağıdı zorla yakabildim”

Linge, yaktığı kağıdı cesetlerin üzerine atıyor Bu zaman zarfında cesetlerden iki-üç metre yüksekliğinde alev kalkıyor Bormann, Goebels, Stumpfegger, Guensche, Linge ve Kempka, artık yanmağa başlayan her iki cesedi son defa olarak Hitler¤ selamıyla salamlıyorlar
“Davetsiz konaklar”

Bu dehşetli manzarayı görenler arasında “SS” muhafızı Herman Karnaun'un olması, çok sonraları bilinecekti O, müşahide postuna yeni gelmişti Yerde yan yana uzatılan iki ceset, onun dikkatini çekmişti Bu cesetler, sığınağın kapısından bir o kadar aralıda idi cesetlerin kimliğini belirlemeye çalıştığı zaman, her iki ceset alev almıştı Bu yangının nasıl başladığını “SS” muhafızı anlamamıştı Çünkü etrafta hiç kimse yoktu Fakat Karnau, bir şeyden emindi: Bu yangın, Sovyet bombardımanı neticesinde meydana gelmemişti! Çünkü yangının başladığı zaman, cesetlerin üstüne veya onların yakınına bomba düşmemişti Karnau, bu durumu sonraları şöyle izah ediyor: “Belki de sığınacağın kapısından kimse bir kibrit veya yanan bir sikaret atmıştı”

Başka bir muhafız da cesetlerin gömülmesiyle ilgili ilginç olayların şahidi olmuştu Erich Mansfeld, sığınacağın kenarındaki müşahide postunda nöbetçilik ediyordu Birden açılıp örtülen kapı ve ayak sesleri işitti O, müşahide postunu terk ederek neler döndüğünü öğrenmeye çalıştı

Erich Mansfeld'in dedikleri:

“Önde iki “SS” geliyordu Onlar yorgana sarılmış bir ceset taşıyorlardıYorganın altında siyah pantolonlu iki ayak görünüyordu Diğer “SS”'nin taşıdığı ise, Eva Braun'un cesediydi”

Guensche, Mansfeld'e yoldan derhal çekilmesini emretti Mansfeld de sesini çıkarmadan emre tabi olarak postuna geri döndü O, postundan bakarken sığınağın avlusunda havaya doğru kalkan büyük bir duman gördü Daha sonra duman çekildi Duman çekilen yerde yanmakta olan iki ceset var idi Bu cesetler, onun biraz önce gördüğü “SS”-lerin taşıdığı cesetlerdi O, bu ilginç olayı izlemeye davam ediyordu Daha sonra, sığınaktan çıkanlar cesetlerin üzerine benzin bidonları boşaltıyor ve bununla da alevler daha da büyüyordu Bir süre sonra “SS” muhafızı Karnau da Frich Mansfeld'in yanına geldi ve her ikisi, olayları ilgiyle izlemeye başladılar Cesetler yanarken artık Hitler'in kemikleri görünüyordu Bir saat sonra Mansfeld, cesetlere tekrar baktı Cesetler yine yanıyordu, fakat artık onlardan alev kalkmıyordu Üçüncü “SS” muhafızı Haus Hofbeck ise yanan ceset kokusuna dayanamayarak derhal sığınağa geri dönmüştü
“Linge, Cesetlerin Gömülmesini Emretti”

Cesetlerin yakılmasından sonra Linge, Hitler'in intihar ettiği odaya gitti Kanla lekelenmiş halı, Führer'in iki savaş üniforması, Eva Braun'un giysileri ve masanın üstündeki dermanları bir yere topladı Lingen'i çağırarak güçlükle bulduğu benzinle Bormann'ın katibi Krüger, bir yere toplanan eşyaları yaktırdı Aradan tahminen bir saat geçtikten sonra Krüger, sığınağa bir de döndü ve dedi ki: «Cesetler, çok kötü yanmış Hitler'in yalnız başı yanmış Benzini toprak ve yorganlar içiyor» Linge, o dakika Gleitkomandalardan birini çağırdı ve ona «yanınıza altı nefer götürün ve Führer ile Eva Braun'un cesetlerini yanlarındaki bomba çukuruna gömün» dedi ilginç olan şudur ki, Linge, bu son merasime katılmıyor Gerçekten de bu durum, Hitler'e bağlı olan bir nasyonal-sosyalist için çok teeccüblü ve tuhaf görünüyor Hatta Linge, cesetlerin gömülmesi hakkında bile dakik ve etraflı bilgiye sahip olmuyor Belirtelim ki, 1946'ta bu olayla ilgili etrafa çeşitli faraziyeler yayıldı Şöyle ki, örneğin, Guenscehe'ye göre Hitler'in kemikleri küçük bir kutuya yığılarak nereye gizlenilmişti ki, Rusların Hitler'in yanmış cesedine her hangi bir küçük düşürücü hareket etmesinin önü alınsın

Diğer bir ilginç yön de şudur ki, Trevor Roper, araştırmalarının neticele¤rini açıklarken de bu mesele ile ilgili geniş beyanat vermedi ve o, bu karanlık mesele ile ilgili yalnız Mansfeld ve Karnaun'un açıklamalarını yayınlamakla yetindi Şöyle ki, Mansfeld, gece yarısından bir süre önce müşahide postundakı vazifesine geri dönmüştü O, sığınacağın ihtiyat kapısının yakınlarındaki bir bom¤ba çukurunun doldurulduğunu, cesetlerin yerinde ise küller estiğini görmüştü «SS» muhafızı, cesetlerin bu çukura gömüldüğü kanaatine varmıştı Çünkü atılan bombaların, sığınacağın avlusundaki bu çukuru toprakla doldurması mümkün değildi Karnau'ya gelince, sığınakla alakalı kişilerden biri ona şöyle bir itiraf etmişti:

«Yazıklar olsun ki, hiç bir zabit Hitler'le ilgilenmiyor Bense Führer'in nereye gömüldüğünü biliyorum»

1946'da Trevor Roper, araştırmalarının neticesini bu şekilde bitirir:

«Hitler ile Eva Braun'un cesetleri hakkında bildiklerimiz, bu kadardır»

Kaynak:Gizliilimler