Aşık Veysel Şatıroğlu ( 1894)- (1973)

[Sadece kayıtlı kullanıcılar linkleri görebilir ÜCRETSİZ Kayıt olmak için tıklayın] (1894-1973)


Sivas'ın Şarkışla ilçesine bağlı Sivrialan Köyü'nde doğdu Yedi yaşında iken çiçek hastalığına yakalanarak gözlerini kaybetti Babasının telkiniyle saz çalıp şiir söylemeye başladı Ahmet Kutsi Tecer'in yardımıyla yurt çapında tanındı Köy Enstitülerinde halk türküsü öğretmenliği yaptı TBBM tarafından özel bir kanunla kendisine maaş bağlandı Halk şiirinin başarılı örneklerini verdi Şiirlerinde dünyanın geçiciliği, ölüm, kardeşlik, birlik-beraberlik ve sevgi gibi temaları işledi Şiirleri, Dostlar Beni Hatırlasın adı altında bir kitapta toplandı


Şiirlerinden örnekler;



GÖNÜL BİR GÜZELİ SEVMİŞ


Gönül bir güzeli sevmiş ayrılmaz

Dolanır peşinde çoban misâli

Hiç kimse bu derdin dermânın bilmez

Azmış yaraları perişan hali


Lokman çâre bulmaz yoktur Eflâtun

Yârdan ayrılması ölümden çetin

Elde endaz ettim bu aşkın atın

Terkettim sılayı vatanı ili


Ferhat Şirin için kestiği taşlar

Benim senin için döktüğüm yaşlar

Seni yaksın beni yakan ateşler

Yaktı bu sinemi savruldu külü


Arılar bal için bekler petekler

Alır her çiçekten verir emekler

Mecnun Leylâ için pınarı bekler

Ben de bir yâr için olmuşum deli


Evvelden var idi bu sevda bende

İlikte damarda cesette canda

Ölünce hû çeksin kemiğim sinde

Dünyâda durunca Veysel'in dili

-----------------------------------------------------------


GÜZELLİĞİN ON PAR'ETMEZ


Güzelliğin on par'etmez

Şu bendeki aşk olmasa

Eğlenecek yer bulaman

Gönlümdeki köşk olmasa


Tâbirin sığmaz kaleme

Derdin dermândır yâreme

İsmin yayılmaz âleme

Âşıklarda meşk olmasa


Kim okurdu kim yazardı

Bu düğümü kim çözerdi

Koyun kurt ile gezerdi

Fikir başka başk'olmasa


Güzel yüzün görülmezdi

Bu şak bende dirilmezdi

Güle kıymet verilmezdi

Âşık ve maşuk olmasa


Senden aldım bu feryâdı

Bu imiş dünyanın tadı

Anılmazdı Veysel adı

O sana âşık olmasa