Haline Ne Acırsın, Acziyetine Mi Yanarsın!

Kimbilir
belkide sine-i melal anlaşılmalı


Umudu
solduran hangi saik varsa,
muhakesi yapılıp kalp arındırılmalı


Ruhun sessiz
çığlığı her lahzada duyulmalı,
gönül mahzun olmamak adına çare aramalı


Akıl ve
vicdan iradeye şevk yaşatmalı, her
nefesin yazılan kitabı merak içinde korunmalı


Hal-i nezimde
acırsın, sevgiye neden uzaksın


Umman
olan gönül için neden
sessizliğin soluklarında nacar kalırsın


Kapın
ne vakit çalınacak, umutların kalbinde
sürur yaşatacak hala niye burukluğa kanarsın


Aşka hiç inanmaz mısın,
pak olan kalbin inşiraha ne kadar muhtaç
bir bakar mısın, neden hala korkular yaşarsın


Vuslat haktır,
kalbin yegane muradıdır


Benliğine
ne kadar sahipsen, ecir içinde nefsini
hesap eden nefessen, ihlasın vecdi ne naif sevdadır


Semadan inen ve varsa,
ruhunun perdesinden nükseden ahengin
en kutsi meyanıdır, müddet-i nefesin tacıdır


Kalp korkuyu neylesin,
edebiyle tazim etmek niçin ruhuna haşyet
yaşatsın, aşk hevesle başkalaşsın, esaret nefsi girdaptır


Kalbin
ruhunla uyum içinde olmalı


Vicdanın hak olan
senasında durulmalı, aklın ve izanın
hakikat adına vuslat için bir korku bırakmamalı


Uyurken
gördüğün düşler hal-imelalini perişan
yapmamalı, metanesin sırrı teslimiyetle anlaşılmalı


Bilgiye olan
muhtaçlığın umutlarını soldurmadan,
kalbi sürur ve şevkin vecdiyle sinen durulmalı


Her kimin
selası veriliyorsa, irkil ve tefeekür et


Seküler bir halin
esir eden tahakkümünden vaçgeç,
emel uğruna dünyayı kalbinde taşıma,


Ruhunun
azabını yalnızlığın muvazenesinde
duy ve tefekkür ile aşkın esinine iltica et


Ne kadar
ukte kalmışsa sinende,
kederin kadrinde anma, nasibin ve niyetin


Nişanesi nedir
merakına kan, çekinmek sancıdır, keşke
hicran yaşatacaktır, ruhunun şirazesi için terket


Mustafa CİLASUN