Fasit

Fasit

(ar fesâtf'dan fssid) Esk
--1 Kötü, yanlış, bozuk: "Muhal endişe vü fâsid hayal ü fikr-i sevdâdır" (Sinan, XV yy)
—2 Bozan, bozucu, fesat çıkaran
—3 Fasid-ül-mizaç, yaradılışında, huyunda, ahlakında bozukluk olan
|| Fasit daire, kısırdöngü'nün eski eşanlamlısı
|| Fasit olmak, namaz, oruç, abdest vb söz-konusuysa, bozulmak,
—isi Kurallara ayları bir davranış nedeniyle, daha bitirilmemişken bozulan ibadet (Bk ansik böl) —Ansİkl Başlanmış bir ibadetin, sonuna kadar, en azından farz olan kurallarına (şartlarına ve rükünlerine) uygun olarak sürdürülmesi ve tamamlanması gerekir Bu kurallara aykırı bir davranış (namazda konuşmak, oruçluyken bilerek yemek, içmek vb), yapılmakta olan ibadetin bozulmasına (fasit olmasına) yol açar ve yeniden başlamasını gerektirir Fıkıh kitaplarında her ibadetin anlatıldığı bölümde o ibadeti bozan durumlarla ilgili ayrıntılı bilgi verilir