İnşirah Kalbin Ihtiyacı ve Ruhun şiarıdır!

Zihnim
abluka altında inlerken
Kalbim dirliğe hasret çekerken

Ruhum
hicran içine nazar iken
Uyanmak, kalbi olmak ve ne zor

Canın
canana tevessülü olunca
Aşk kendi ikliminde anılmayınca

Hilkat
yozluğunda solumak varsa
Hüznü hıçkırıklar, şimdi yanımda

Beşer nefesi
tedaviye muhtaçken
Âdemlikten maksat, adamlık iken

Âdeme
mahkûmiyet konuşulurken
Kimlik sekülerliğe şimdi aşikârken

Sevda
tohumlarına ne oldu kurudu
Hizmet, mazi sahifesinden okunda

Nur kayıp
mı oldu, feyz kimi sordu
Ecir hiç aranmaz oldu kalp yoruldu

Artık ne
âdemden ve ne de demden
Hiç ayılmayacağım mı ben badireden

Bir yorgunluk
zuhur ediyor yürekten
Anlamaz oldum, ne hazin dertlerden



Mustafa CİLASUN