Taşmı Sandın Bu Kalbi, Hiç Anlamadın!

**MustafaCilasun** · 09-19-2011

Bilmem ki neyin farkındaydın
Nefesin ulviyetine inanan bir canmıydın, nerde kaldın
Sabrın ve kanaatin de bir sınırı var, insan olan zafiyet yaşar niye inanmadın
İman, taat içindir, kulluk iksirinde ki ahenktir, aşka vakıf olmazsa niye şevksizdir

İnsan, hissiyatıyla yaşar
Umutlarıyla nice kapıları zorkar, niye hayal kurar
Kalbin halinden anlamayan bir canan nasıl gönül yakar, feyzini hicrana koyar
Kul olan anlaşılmak için sabrın harında nefes alan bir nazar, yoksa umut niye var

Gönül sırr-ı ummandır
Yalnızca farkı anlamak adına irfan adına aşinadır
Anlamaktan korkan, taklit üzre yol alan, aklın, izanın arını anlamayan kim vardır
Kalp ne müthiş kitaptır,şehredilmedikçe yalnız kan popalayan nedenli bir organdır

İnnanmak, kanmaktır
Aklın ve iraden için tercih ettiğin bir kanaattir
Kolay olana talip olmak, hiç tahkik etmeden teslim olup kurtulmak niye zandır
Ferasat ve ihsan bu manada kapalıdır,ilim merakın turabıdır,iman aşk-ı cenahtır

Hangi çiçeği koklasam
Kopartmadan manasında ki derinliğe gark olsam
Suskun nazarların hicranını kalbimin vecdiyle ve ehliyet saikiyle anlasam
Ağlamak için hiç korkmasam, nederleri umarsamadan açık bir şekilde yakarsam

Ruhumun firkatine aksam
Verdiğin sözleri hiç unutmadan ömrümü adasam
Lakin bu insacamımı aşkın vecdiyle yaşasam, yalan olan hayallere dalmasam
Her nefesin acizliğine müdrik olarak münasepet kurup, hiç kimseyi yargılamasam

Ne kadar ön yargım varsa
Ruhumu esir eden bir halin müdavimi olaktansa
Şekliyet üzre yaşamak bilmem mki ne kadar maksadıma sadık kılan nazarsa
Hüzünle avunmasam, hicranla yol almasan,artık içimde ki burukluktan kurtulsam

Suskun sokakların halinde
Düşen yaprakların sararmış sessiz hallerinde
Toprağın lal olan dilinde, ağacın umut vadeden ve sevdalaşan köklerinde
Yazılmış ayetleri okusam, ibretin vecdiyle ayılsam, ümitlerimi bir an bırakmasam

Mustafa CİLASUN

09-19-2011	#1
MustafaCilasun	Taşmı Sandın Bu Kalbi, Hiç Anlamadın! *Bilmem ki neyin farkındaydın* *Nefesin ulviyetine inanan bir canmıydın, nerde kaldın* *Sabrın ve kanaatin de bir sınırı var, insan olan zafiyet yaşar niye inanmadın* *İman, taat içindir, kulluk iksirinde ki ahenktir, aşka vakıf olmazsa niye şevksizdir* *İnsan, hissiyatıyla yaşar* *Umutlarıyla nice kapıları zorkar, niye hayal kurar* *Kalbin halinden anlamayan bir canan nasıl gönül yakar, feyzini hicrana koyar* *Kul olan anlaşılmak için sabrın harında nefes alan bir nazar, yoksa umut niye var* *Gönül sırr-ı ummandır* *Yalnızca farkı anlamak adına irfan adına aşinadır* *Anlamaktan korkan, taklit üzre yol alan, aklın, izanın arını anlamayan kim vardır* *Kalp ne müthiş kitaptır,şehredilmedikçe yalnız kan popalayan nedenli bir organdır* *İnnanmak, kanmaktır* *Aklın ve iraden için tercih ettiğin bir kanaattir* *Kolay olana talip olmak, hiç tahkik etmeden teslim olup kurtulmak niye zandır* *Ferasat ve ihsan bu manada kapalıdır,ilim merakın turabıdır,iman aşk-ı cenahtır* *Hangi çiçeği koklasam* *Kopartmadan manasında ki derinliğe gark olsam* *Suskun nazarların hicranını kalbimin vecdiyle ve ehliyet saikiyle anlasam* *Ağlamak için hiç korkmasam, nederleri umarsamadan açık bir şekilde yakarsam* *Ruhumun firkatine aksam* *Verdiğin sözleri hiç unutmadan ömrümü adasam* *Lakin bu insacamımı aşkın vecdiyle yaşasam, yalan olan hayallere dalmasam* *Her nefesin acizliğine müdrik olarak münasepet kurup, hiç kimseyi yargılamasam* *Ne kadar ön yargım varsa* *Ruhumu esir eden bir halin müdavimi olaktansa* *Şekliyet üzre yaşamak bilmem mki ne kadar maksadıma sadık kılan nazarsa* *Hüzünle avunmasam, hicranla yol almasan,artık içimde ki burukluktan kurtulsam* *Suskun sokakların halinde* *Düşen yaprakların sararmış sessiz hallerinde* *Toprağın lal olan dilinde, ağacın umut vadeden ve sevdalaşan köklerinde* *Yazılmış ayetleri okusam, ibretin vecdiyle ayılsam, ümitlerimi bir an bırakmasam* *Mustafa CİLASUN* __________________ Aşk; halin demidir!