Ne Müthiş Bir Serdin, Sinemi Dağlayan Ferdin!

Ey hicranım biliyorum ki sen suhuletsin
Halin en sessiz bulunan bir nadidesisin
Sukutumun tek şahidisin, kalan renksin
Sen ruhumun dirliğinde ki hazan yelisin

Nice gönüller var ki bir naçarlığı yaşar
Sevdaların rengini aşk kuşatmazsa akar
İnsan bu hilkatinden uzaklaşarak kaçar
Aşıkların nazarı bu kalbimi haz ile yoklar

Ruhum ki ötelerin şevkiyle meşki arzular
Mizan kim için o haşyeti kalplerine sunar
Akıl, izan var edilen vesselam ne uzuvlar
Neye şahitlik yapar kan içinde korku var

Nazar eylediğim her nebatatta ki hikmet
Haşaratlarda gizlenir bilinmeyen o kıymet
İklimlerde bulunur türlü sunulan o bereket
Şükret kadrin sahibine meylet ona hamdet

Ne yıldız, ne yaprak ne de karınca kadrince
Ne nasip edilmişse zaman, geçimi mühletince
Gayretler rızayı bari hükmünce sevk edilince
Aşk ki enginliğin içinde zikredilir, ihlasın niye

Yazmak, değilmi ki maksadı anlaşılır bulunmak
O vakit şarttır şekliyetten kaçıp, bulaşmamak
Verilen nefeslerin refakatiyle yazmayı anlamak
Hale bakmak, manayı kuşanmak hükmü tanımak

Melalimde, her dalı bırakan bir yaprak yardır yar
Akledilirse onda nice hikmetler aşklar saklıdır, ar
Anlamak, fikretmek için elbetteki farklı bir nazar
Yaşamak bu manada bir sanattır onun için şarttır



Mustafa CİLASUN