Gönül Tecelli Ister, Hevesin Ter’ini Neyler!

Düşünmek akıl saikiyle yol eyler
Fikretmek için idrak ve kalp sahibinin rızası için umut besler
İrade senindir, hürriyetinin nispetinde ki erktir,külli irade için nöbet bekler
Cüz’i irade zahirindir, emel ve niyetinle kaim olan dirliğindir, vakt-i saatini bekler


Hangi esbabı giyersen giy yakınma
Ruhuna ve kalbine ne kadar yabancıysan işte o vakit ağlama
Ar, kalbidir, edep vicdanın rengindendir,ruhunu şehretmedikçe iman ettim sanma
Taklit ettiğin her ne varsa, esaretinden kurtulmak için bir an bile durma, aldanma


Gam etmek, meylinin inhisarıdır
Niyetin aşka ram olmadıkça, heveslerin için nasıl gerekçedir
Ömür bahaneler için değildir, zaman alıp götüren hakikattir, nafile nefes niyedir
Hesap edilmeyen lahza iblis için neticedir, idrak ve akıl bunun için tevdi edilmiştir


Medet dilenirken afakilik yapma
Nasibin kalkmadıkça beyhude yere sızlanıpta yakarma
Ne kadar fedakar isen, gönlünü hakka teslim edip sukunetiyle yüzleşmemişsen
İhsan ve ihlasın adını anma, ham sofuluk yaparak şekliyet için kapı kapı dolaşma


Aşk,ruhunun teslim olduğu nardır
Kalbin edebin sahrasında nazargah olduğunun farkındaysa hazdır
Yakın olan efradın değil, ruhunun niyazında ki hakikattir, korkun ar’ın olacaktır
Her nereye baksan, halini anlamayan nefesin alay konusu olsan, aşk yaşanacaktır


Aşk; seni sana bırakmayan bir hardır
Ruhunun ve kalbinin aidiyetiyle yol aldıran bir vuslattır
Lamekandır,tenden ari olan bir divandır,sukutun muhabbetine kandıran nazardır
Ağlarken sızlanma, ruhunu bizar edip hıçkırma, sessizlik içinde aşkın vecdini yaşa


Mustafa CİLASUN