Gönlü Yanan Nar Iledir, Ar Etmeyi Bilir!

Geçen zaman nafile değildir
Nasip ise kalbin ve ruhunun firkatiyle birlikte olan güzelliktir
Mesnetsiz nefes ne kadar edebiyledir, akıl insan için bir ehliyet değilmidir
Düşünmek ancak fikir sahibi olan için mümkündür,boşlukta aranmak fakirliktir


Gönul kuraksa gül açmaz
Sevginin sedası ötenin inşirah aşkıdır,manasız duyulmaz
Umut,kalbinin ilacı, ruhunun sevdası, nefsinin kurtuluşu için fırsatıdır
Aşk,ihsan ve ihlas içinde ki farktır,edebin sahrasından hissedilen bir fermandır


İnsan azmi ve niyetiyle andır
Fakıf olduğu ne varsa hakikate tebdil edilmezse hicrandır
Tefekkür etmek,aidiyetin için adanmak, ruhunun firkatiyle yol almak yakarıştır
Aşk,korkuları zail eden bir ilhamdır,teslimiyetin nispetinde ki ihsanın muradındır


İhtiyacın hasıl olmadıkça
Gönül kapın açılıp, ruhunun ram olduğu fırsat doğmayınca
Akan gözyaşların halinin deminde ki firkatle bedelleşip iltica etmeyince
Dirlik bulunmaz, suskunlaşan nazarların yanıklığı hiç durmaz,o vakit gelmeyince


Feda olmazsan,kanarsın
Nasıl bir vecdin içinde felaha erişeceğini de anlayamazsın
Keşkelerle oyalanırsın, bahanelere sığınmayı birşey sanırsın, yanılırsın
Vah etmenin işe yaramadığını fark edersin, lakin vaktin geçtiğini acıyla yaşarsın


Ahdine sadık kal,unutma
Ruhunu teninden kopartacak vakitten korkarak kaçınma
İnsan neden yaratılmıştır sorgula, ehliyet sahibi olmak kim için farktır, anla
Her kim çıkarsa çıksın karşına, öncelikle düşünmekten ve anlamaktan saklanma




Mustafa CİLASUN