İtibar

İtibar


İTİBAR a (ar itibar)

1 Başkalarından saygı görme, çevresinde saygı uyandırma; saygınlık: Artık hiçbir itibarı kalmadı Delegeler arasında itibarı çok fazla

—2 Bir kimseye gösterilen ilgi, saygı: Komşularımın hepsinden itibar gördüm

—3 Özellikle ticarette borcunu ödeme konusunda duyulan güven; kredi: Piyasada hiç itibarı kalmadı, senetleri peş peşe protesto ediliyor, itibarı sarsılmak

—4 Bir şeye itibar etmek, ona değer vermek, onu önemsemek! kimseye, sözlerine itibar etmek, ona, sözlerine güvenmek, doğru söylediğine inanmak: Ben söyledim ama sözlerime itibar etmediniz

|| İtibar kazanmak, saygınlık kazanmak, saygınlığını yeniden elde etmek

|| itibara almak, göz önünde bulundurmak, hesaba katmak

|| itibardan düşmek, sözkonusu bir şeyse, önemini yitirmek, eski değeri kalmamak;
bir kimseyse, saygınlığını yitirmek

—Huk itibar emri, kredi görevlendirilmesi (Bir kimse, kendi adına ve hesabına ve görevlendirenin sorumluluğu altında, bir üçüncü kişiye kredi açmak ya da krediyi yenilemekle görevlendirilmiş ve bunu kabul etmişse, görevli, vekillik yetkisini aşmadıkça, görevlendiren, kredi borcundan dolayı kefil gibi sorumlu olur [Borçlar k md 400])
İtibar mektubu, kredi mektubu (Mektup sahibiyle çoğu kez banka olan muhatap arasında bir vekâlet İlişkisi, mektubu alan üçüncü kişiyle de yetki durumu doğar Muhatap, itibar mektubuyla, üçüncü kişinin isteyeceği paranın ödenmesi konusunda bir vekâlet, üçüncü kişi de parayı muhataptan alma yetkisini alır)

—Sey oy itibar söyleşmesi (muhaveresi), gölge oyununda Karagöz'le Hacivat'ın, kişinin toplum içinde nasıl itibar kazanacağı ve itibarlı olana nasıl davranılacağı konusunda yaptıkları söyleşme