Çok Diledim ve Fakat Her Nedense öyleyemedim!

**MustafaCilasun** · 06-02-2011

An zamanın katresiydi
İnsan kimliğinde kime ne söylenebilinirdi nedenler belirsizdi
Gönlümün sessiz iklimi hazanın solgunluğuna gebeydi zira hicran kaderdi

Aldırmadan yol aldığım yılar
Sabahlara denk çektiğim sessiz sancılar neler anlatıyordu
Lakin kime ne anlatabilirdim, edebi fakirliğim ve kifayetsiz halim vardı

Suskunluğumla arkama bakamazdım
Hasretimi kimselere anlatamadan ahımla sayfalar açamazdım
Ömür solgunluğunu sabır dirliğinde ve aşkın uhdesiyle hale anlatamazdım

Feraset bu kadar zor mu?
Ruhumun ikliminden nazarlar takatsizliğimle ne kadar anlamlı
Umut kimlerin müstesna süruru bahtı ve bereketin anahtarı çok anlamlı

Ne deyim yorgunluğuma solgunum
Ne derler kaygısıyla ve zan toprağında kaygılıdır umutlarım
Teslimiyette ve kalbi saflığımla tercihi irademle lekelenmişti tohumlarım

Açtığım sayfalarda hüzün var
Toprağın kokusunda mazur mahzunluğum beni korkulara salar
Bilirim ötelerin iklimindedir solmayan bahtı bahar ve rengârenk sayfalar

Aşk kendi dirliğinde umuttur
Hilkatin bağrından ve ahseni husustan mükerrem konuktur
Evveliyatında ve bahşedildiği olgusuyla kudretten nükseden nuru soluktur

Heveslerim hali bağlamıyor
Umutlarım gerekçesiz bilinçsizliğimle bereketi sorguluyor
Semadan nükseden o sağanak ve her bir damlasında anlam bulan hakikat

Gölgem ne kadar yalancı
Ellerim avuçlarımla sanki hayallerimin en bariz tortusu
Ömür sermayenden ve akıl haznemden iradeyi infaz korkularım arkamda

Sessizliğimle yol alıyorum
Nazarlarımla suskun kalarak halime sayfalar açıyorum
Kimseye asla kırılmıyorum katiyen ayıplamıyorum zira kendime bakıyorum

Mustafa CİLASUN

06-02-2011	#1
MustafaCilasun	Çok Diledim ve Fakat Her Nedense öyleyemedim! An zamanın katresiydi İnsan kimliğinde kime ne söylenebilinirdi nedenler belirsizdi Gönlümün sessiz iklimi hazanın solgunluğuna gebeydi zira hicran kaderdi Aldırmadan yol aldığım yılar Sabahlara denk çektiğim sessiz sancılar neler anlatıyordu Lakin kime ne anlatabilirdim, edebi fakirliğim ve kifayetsiz halim vardı Suskunluğumla arkama bakamazdım Hasretimi kimselere anlatamadan ahımla sayfalar açamazdım Ömür solgunluğunu sabır dirliğinde ve aşkın uhdesiyle hale anlatamazdım Feraset bu kadar zor mu? Ruhumun ikliminden nazarlar takatsizliğimle ne kadar anlamlı Umut kimlerin müstesna süruru bahtı ve bereketin anahtarı çok anlamlı Ne deyim yorgunluğuma solgunum Ne derler kaygısıyla ve zan toprağında kaygılıdır umutlarım Teslimiyette ve kalbi saflığımla tercihi irademle lekelenmişti tohumlarım Açtığım sayfalarda hüzün var Toprağın kokusunda mazur mahzunluğum beni korkulara salar Bilirim ötelerin iklimindedir solmayan bahtı bahar ve rengârenk sayfalar Aşk kendi dirliğinde umuttur Hilkatin bağrından ve ahseni husustan mükerrem konuktur Evveliyatında ve bahşedildiği olgusuyla kudretten nükseden nuru soluktur Heveslerim hali bağlamıyor Umutlarım gerekçesiz bilinçsizliğimle bereketi sorguluyor Semadan nükseden o sağanak ve her bir damlasında anlam bulan hakikat Gölgem ne kadar yalancı Ellerim avuçlarımla sanki hayallerimin en bariz tortusu Ömür sermayenden ve akıl haznemden iradeyi infaz korkularım arkamda Sessizliğimle yol alıyorum Nazarlarımla suskun kalarak halime sayfalar açıyorum Kimseye asla kırılmıyorum katiyen ayıplamıyorum zira kendime bakıyorum Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!