İnşirah Kalbin Olmadıkça, Ruh Aşkına Figan Eder!

Neler etmedim

Neleri terk etmedim ki

Kendimden mi geçmedim

Mekânı mı bırakıp ta gitmedim



Yıllara niye küstüm

An’a hiç ses vermedim

Halime rasgeleliği seçtim

Sineme çekildim öyle demlendim



Çaresiz nefestim

Kime ne diyebilirdim

Kendi halinde seven biriydim

Aşk için divaneydim ve bir fakirdim



Çileyi seçmiştim

Çünkü seven bendim

Sevildiğimden habersizdim

Üzmek ve üzülmek istemedim eridim



Ne diyebilirdim

Haliyle müsavi değildim

Seslensem, nazar etsem çekindim

Sefilliğimle şenlendim, hederliği seçtim



Olsun yinede ben

Sevmeyi öğrenmiştim

Hissiyatın renginde nefeslendim

Asla reddedilmeyi düşünmedim, acizdim



Sevmem yetmiyordu

Vaat etmek ne ifade ediyordu

Hüsranı yaşatmak çok ağır geliyordu

Yokluğun neler yaptıracağı korkutuyordu



İki gönül bir olsa da

İmtihan her vakit olacaksa

Kalbim ruhun nizamında olmayınca

Hışımla alacağım nefesler çok yakınımda



Selvi boylum solunca

Muhabbetimiz zail olacaksa

Sevda manasından uzaklaşacaksa

Aşk, anılık olarak anlaşılacaksa hazanım işte





Mustafa CİLASUN