Müddet-i Nefes Vehmederken Bir Sessiz Bekleyiş Zuhur Eder!

**MustafaCilasun** · 04-30-2011

Nice gönlün umutları tohumken
Nefesin müddetinde tevdi edilenle bizzat sorumluyken
Hak ve hakikat adına gerekçeli ve vadeli mühletken aldırmazlık niye
Şayet utanmak edepse, ar aşkın ikliminde umutları yıkayan sadelikse ölüm bize

Vakıadır sabırla direniş letafeti
Kul ruhi serencamında bunun suhuletiyle aşkı dilemeli
Bir hedefin mükellefiyeti yıldırmamalı ve asla hali solgunlaştırmamalı
Bahtın toprağına ekilen niyetler muhabbetle aşkın umudu olmalı vuslatı anlamalı

Şayet o ezalar bir lanet içinse
Derdi halk eden bilinmedikçe ve hatta akıl ötelendikçe
Kalp insanın sıratı müstakimi bulmasına kifayet etmez bile, ecir nafile
Hesap akıl içindedir, vuslat idrakin güzelliğinde erktir, lakin edep ihsanla güzeldir

Beklemek ve aşkı nefeslenmek
Vaktin insicamında gerekçedir, kudret sahibiyle ahenktir
Her muvazenesiz nefes şirrettir zira hesabi olmak azamet içinde şevktir
Nitelik niye zevkle örtüşendir, kültür bir örfü ananedir ve etiktir insan için haslettir

La derken neyi reddediyorsun
İlla’yı nefeslenirken kalbin sahibini aşkla tasdik ediyorsun
Ve illaki gülü anıyorsun ve ötelerin serinliğinde umutlarla buluşuyorsun
Dirilmek için ruhun tevdi edildiğini biliyorsun, bizzat nefsinle bedelleşip gidiyorsun

Peki, neyi bekliyorsun vakitte
Edebin rengârenk güzelliğinde ve resmedilen urba bedende
Ölüm vuslat için neyin tınısında anlamlaşan hakikatse sen imtina etme
Yaşa ki hayatı hakkıyla anla, mavera hedefinden asla sapma, korkuyu da hiç anma

Nice aşklar zevkin idrakindedir
Bu anlamda kalbi soluklar sessizliğin meşkinde bir umuttur
Sevdalanmak yanmanın ilk tadımı ve hasret muhabbetin yegâne tanımıdır
Hani “haydan geldi, huya gitti” tabiri vardır ve fakat ne kadar anlaşıldığı muğlâktır

Oysa o idrak adına bir şahittir
Geldiğin yer belliyse, göçeceğin erdemde illaki bir keyfiyettir
Neden göçmeler bir hicranı demdir ve hüzünle iç içedir muhabbet nerdedir
Ve teslimiyet bu zaman lâfzîdir, ruh zaten kendi âleminde bir hazinedir, öyle bilinir

Beklemek hırstan arî sabırdır
Kalbin sesiyle nefeslenmek, hikmetin baharında illa umuttur
Nedamet aklı durdurur, asabiyet arızilik olur işte bu vakit aşk nefsi tanımlanır
Ölüm o zaman gerçek anlamından soyutlanır ve bir kahır olarak ruha azabı hatırlatır

Peki, öyleyse kim kimi kandırır
Hani hesabi olmak ve aklı vicdanın sultasında aklamak sanattı
Marifet niye vardı, vasıf insan için kul olabilmekte ancak hakiki aşkla bir farktı
Ve vuslatı bu anlamda anmak, mukadderat için sadakati kuşanmak fazilete sığınaktı

Mustafa CİLASUN

04-30-2011	#1
MustafaCilasun	Müddet-i Nefes Vehmederken Bir Sessiz Bekleyiş Zuhur Eder! Nice gönlün umutları tohumken Nefesin müddetinde tevdi edilenle bizzat sorumluyken Hak ve hakikat adına gerekçeli ve vadeli mühletken aldırmazlık niye Şayet utanmak edepse, ar aşkın ikliminde umutları yıkayan sadelikse ölüm bize Vakıadır sabırla direniş letafeti Kul ruhi serencamında bunun suhuletiyle aşkı dilemeli Bir hedefin mükellefiyeti yıldırmamalı ve asla hali solgunlaştırmamalı Bahtın toprağına ekilen niyetler muhabbetle aşkın umudu olmalı vuslatı anlamalı Şayet o ezalar bir lanet içinse Derdi halk eden bilinmedikçe ve hatta akıl ötelendikçe Kalp insanın sıratı müstakimi bulmasına kifayet etmez bile, ecir nafile Hesap akıl içindedir, vuslat idrakin güzelliğinde erktir, lakin edep ihsanla güzeldir Beklemek ve aşkı nefeslenmek Vaktin insicamında gerekçedir, kudret sahibiyle ahenktir Her muvazenesiz nefes şirrettir zira hesabi olmak azamet içinde şevktir Nitelik niye zevkle örtüşendir, kültür bir örfü ananedir ve etiktir insan için haslettir La derken neyi reddediyorsun İlla’yı nefeslenirken kalbin sahibini aşkla tasdik ediyorsun Ve illaki gülü anıyorsun ve ötelerin serinliğinde umutlarla buluşuyorsun Dirilmek için ruhun tevdi edildiğini biliyorsun, bizzat nefsinle bedelleşip gidiyorsun Peki, neyi bekliyorsun vakitte Edebin rengârenk güzelliğinde ve resmedilen urba bedende Ölüm vuslat için neyin tınısında anlamlaşan hakikatse sen imtina etme Yaşa ki hayatı hakkıyla anla, mavera hedefinden asla sapma, korkuyu da hiç anma Nice aşklar zevkin idrakindedir Bu anlamda kalbi soluklar sessizliğin meşkinde bir umuttur Sevdalanmak yanmanın ilk tadımı ve hasret muhabbetin yegâne tanımıdır Hani “haydan geldi, huya gitti” tabiri vardır ve fakat ne kadar anlaşıldığı muğlâktır Oysa o idrak adına bir şahittir Geldiğin yer belliyse, göçeceğin erdemde illaki bir keyfiyettir Neden göçmeler bir hicranı demdir ve hüzünle iç içedir muhabbet nerdedir Ve teslimiyet bu zaman lâfzîdir, ruh zaten kendi âleminde bir hazinedir, öyle bilinir Beklemek hırstan arî sabırdır Kalbin sesiyle nefeslenmek, hikmetin baharında illa umuttur Nedamet aklı durdurur, asabiyet arızilik olur işte bu vakit aşk nefsi tanımlanır Ölüm o zaman gerçek anlamından soyutlanır ve bir kahır olarak ruha azabı hatırlatır Peki, öyleyse kim kimi kandırır Hani hesabi olmak ve aklı vicdanın sultasında aklamak sanattı Marifet niye vardı, vasıf insan için kul olabilmekte ancak hakiki aşkla bir farktı Ve vuslatı bu anlamda anmak, mukadderat için sadakati kuşanmak fazilete sığınaktı Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!