İsyan

İSYAN a (ar 'isyan)

1 Var olan otoriteye açıkça karşı çıkan ve genellikle şiddet yoluyla onu devirmeye çalışan kişilerin eylemi; ayaklanma: Celali isyanları Karışık*lıklar isyana dönüştü

—2 Bir kimseye, onun otoritesine boyun eğmeyi reddeden bir kimsenin tutumu: Ana babasına karşı isyan içinde olmak Sınıfta bir isyan havası var

—3 Kendi değer yargılarına aykırı düşen, köklü inançlarına aykırı gelen bir şeye kızmak, karşı gelmek eylemi: Yazılarında savaşa isyanını dile getirir, isyanım size değil, bu kuralları koyanlara

—4 isyan etmek, bir güce karşı topluca ve açıkça ayaklanmak, eyleme geçmek; başkal*dırmak: Hükümete karşı isyan etmek

— Bir otoriteye bağlı kalmayı, onun otoritesi altında olmayı reddetmek, onun yetkisine karşı çıkmak: Ana babasına isyan etmek

—Bir şeye, bir kimseye kabul edilmeyecek, köklü inançlarına aykırı gelen bir yö*nünden ötürü kızmak, karşı gelmek: Haksız bir uygulamaya isyan etmek Bu denli yalan söylemesi karşısında isyan ettim

—5 isyan bayrağını açmak, karşı gelmek, karşı durmak, başkaldırmak

—Ask Askeri isyan ~> askerI ayaklanma

—Cez huk Birçok kişinin zor kullanarak devlet kuvvetlerine karşı gelmesi (Bk an- sikl böl)

—Tar Büyük isyan, Süvariler'in Birinci ingiliz devrimi'ne (1648-49) verdikleri ad Büyük Britanya'da bugün de kullanılır

—ansikl Cez huk Hükümete karşı hal*kı silahla ya da uyuşturucu, boğucu ve yakıcı gazlar ya da patlayıcı maddeler kul*lanarak isyana ya da türk halkını birbirine karşı silahlandırarak vuruşmaya teşvik edenler, yirmi yıldan aşağı olmamak üzere ağır hapis cezasıyla cezalandırılır Bu teşvik sonucunda isyan ya da çarpışma meydana gelmişse, buna neden olanlar ya da isyancılara komuta edenler ölüm cezasıyla cezalandırılır Bu suçlara yalnızca iştirak edenlere, altı yıldan aşağı olma*mak üzere, ağır hapis cezası verilir (Türk Cez k md 149)