Yürek Yangını!

**MustafaCilasun** · 03-31-2011

Şayet ihsan edeceksen acıma
Halimin sefilliğine bakarak sende diğerleri gibi aldanma
Ruhunla barışık anla ve kalbinin itminanlığında hakkaniyet varsa

Nefesler sahibine kefildir
Kuvvet, kudretin temsili rengidir ve emaneti sermayedir
Kim kendini bilir ve ruhuyla müşterekliği kavileştirir hakka erişir

Teslim edilen har bahanedir
Öteler kimler için vuslatın namütenahi umutlar hazinesidir
Hayat her iki alem içinde gerekçeli bilinçtir, hukuka riayet erktir

Yıllar öncesini şöyle bir an
Yoksa kalan anlarda şimdilerde sana korkulara mı yeksan
Ne olur muhabbetle nazar edebilmeyi hakkıyla anlayarak coşsan

Kalbinden hasrettiğin tebessüm
O kadar bereketlidir ki keşke kanaat getirerek nefeslensen
Serdettiğin ihsanı hakkıyla bir bilsen ve inayet için ruhunu versen

Aşkın ritüelleriyle temaşa etsen
Sabrın güzelliğine erişerek himmeti azimet olarak hasretsen
Her kim olursa olsun iyiliği yüceltsen ve sevginle aciz ruha erişsen

Varlık vaat içinde yakınlık mı
Hissiyat mor salkımların ahuyla yüzleşen sefil bir tanıdık mı
Tensel hazlar ne olur söyle aşk mı yoksa avuntular içinde anılandı

Bir bak etrafına neler oluyor
Nefeslerin boğuculuğu ruhunda ezaya dönüşüyor ve kokuyor
Oysa kutsiyet nefesin şiddetinde ki güzelliğin rıza ölçeğinde kovuyor

Neden kendini ispatlamak istiyor
Etrafına alaycı nazarlarla pes ettiriyor ve edebide hiçliyor
Kim av oluyor ve avcı kendini kandırarak ruhundan habersiz kalıyor

Ey yar cananı kalbinde ara
Her ne kadar bahaneler içinde solusan da dönüş mutlaka ona
Lakin ne olur bir solukta korkma ve kimliğindeki hikmeti arayıp yokla

Zalim sadece döven deldir
Hakları gasp eten kepazenin sadece renklerinden bir ölçüdür
Ruhunun ve kalbinin dirliğinden habersiz olan emaneti canda küçülür

Mustafa CİLASUN

03-31-2011	#1
MustafaCilasun	Yürek Yangını! Şayet ihsan edeceksen acıma Halimin sefilliğine bakarak sende diğerleri gibi aldanma Ruhunla barışık anla ve kalbinin itminanlığında hakkaniyet varsa Nefesler sahibine kefildir Kuvvet, kudretin temsili rengidir ve emaneti sermayedir Kim kendini bilir ve ruhuyla müşterekliği kavileştirir hakka erişir Teslim edilen har bahanedir Öteler kimler için vuslatın namütenahi umutlar hazinesidir Hayat her iki alem içinde gerekçeli bilinçtir, hukuka riayet erktir Yıllar öncesini şöyle bir an Yoksa kalan anlarda şimdilerde sana korkulara mı yeksan Ne olur muhabbetle nazar edebilmeyi hakkıyla anlayarak coşsan Kalbinden hasrettiğin tebessüm O kadar bereketlidir ki keşke kanaat getirerek nefeslensen Serdettiğin ihsanı hakkıyla bir bilsen ve inayet için ruhunu versen Aşkın ritüelleriyle temaşa etsen Sabrın güzelliğine erişerek himmeti azimet olarak hasretsen Her kim olursa olsun iyiliği yüceltsen ve sevginle aciz ruha erişsen Varlık vaat içinde yakınlık mı Hissiyat mor salkımların ahuyla yüzleşen sefil bir tanıdık mı Tensel hazlar ne olur söyle aşk mı yoksa avuntular içinde anılandı Bir bak etrafına neler oluyor Nefeslerin boğuculuğu ruhunda ezaya dönüşüyor ve kokuyor Oysa kutsiyet nefesin şiddetinde ki güzelliğin rıza ölçeğinde kovuyor Neden kendini ispatlamak istiyor Etrafına alaycı nazarlarla pes ettiriyor ve edebide hiçliyor Kim av oluyor ve avcı kendini kandırarak ruhundan habersiz kalıyor Ey yar cananı kalbinde ara Her ne kadar bahaneler içinde solusan da dönüş mutlaka ona Lakin ne olur bir solukta korkma ve kimliğindeki hikmeti arayıp yokla Zalim sadece döven deldir Hakları gasp eten kepazenin sadece renklerinden bir ölçüdür Ruhunun ve kalbinin dirliğinden habersiz olan emaneti canda küçülür Mustafa CİLASUN __________________ Aşk; halin demidir!