Düğün Kafilesi..

Bir düğün kafilesinin tam ortasındayız
Duygular yalın /gökyüzü parlak
/gözler bir başka görmede alemi
Mahşere bakıyor zaman
Sözler sükût deminde

İnce bir çizginin üzerinde yürüyoruz
asılan her nokta gri/ak bir tüle benziyor duvar
hengi kendi içinde kristal[[ırlar saklayan gece gibi endişeli
yalnız ve dokunaklı bir harfin içerisinde
[anatlanıyoruz kül renkli
alıplarımız binbir renk/heryer gökkuşağı
üreklerimiz dağ kadar heybetli
âh bir katreyiz kâh bir umman
âh bir zerreyiz kâh bir insan
enzilimiz gül benizli bir ufuk
bir garip seferdeyiz ki ;önü can ,ardı tufan!
akışları sıyırıyoruz üzerimizden
geriye kalan bir avuç mazi
hatıralar doru at benliğimizde
özgür duygular gibi şen ve ahenkli
hangi girdaba ulaşsak zemheri
kılıç kadar keskin kıl kadar ince
oysa koşturduğumuz tatlı bir melankoli
mehtap gibi duru gün gibi aşikâr
fark etmez geçsin üzerimizden nice mevsimler/aylar
enlensin dualarımızla asude bayramlar
düşmeden bakışlar derin sarhoşluğa,
Hoş bir tebessüm!”kalsın dostlara yadigar
bir yol bulup kevsere ulaşan imgelerimiz
dolaşıyor boydan boya muştulu bahçeyi
bir ışık,bir aydınlık ,bir nur /hem cemâli
evince garkediyor ömürlerimizi