Sıdk Ile Gelen Gelsin, Gönlünü Aşka Hasretsin!

Hayli üşüyorum, çenem titriyor nedense bilmiyorum
Yüreğimi cezbeden hanhi yolda nefesimi sevk ediyorum, hangi sualler peşinden gidiyorum
Niçin o an ve akan zamanda mola vermek istemiyorum, dur durak bilmeden aşka akıyorum
Sinemin yarası nedir ruhum kimbilir hangi derdin gamıyla inlemektedir diyerek soruyorum






Ey ahali sıkıca örtün yorganı sancılarım bambaşka
Kaybolmak istiyorum temaşa eden nazarların lahzasından, beni benden alan manasından
İrademe zafiyet eken hülyasından, nefsime haz veren meramından kurtulurmuyum ki ahtan
Ne zaman uyanırım bitaplaştıran illetten, fikretmeme mani olan mahkum eden köleliklerden






Aşkın eşrefi kalbin için demdir, münbitleşem esindir
Lahzasından şevk ve sürur bulamadığın feyzin sence manası nedir, mukallitlik kimedir
Hissetmek, ihsanın latifliğinde nefeslenmek ne mubarek edeptir, tefekkür istikamet içindir
Dertten arileşmiş, kalbin nidasından uzaklaşmış münbit bir çile olur mu, ne ulvi rahmettir






Kimseye kem gözle nazar etme, senin kalbini bulur
İhsan edilen ne varsa, tanzim-i sanatı gönül sahibi fark edemiyorsa ne yapsın bekleyen nur
Durma ey yolcu durma, etrafında ki işaret taşlarını gayret ve süruru azminle hiç durma bul
Umut lahzasındadır o kalbin kimin nazargahıdır, hiç tereddüt etme kalbi lekelerinden kurtul






Aşk kimleri yakar, narın haşyetini gönlüne salar
İradeden vazgeçirir kutlu sevdalar, manasında medfundur göçen o nice ülfetli nazarlar
Akletmek neden zarurettir, ilim ve irfandan nasipsizlik ne kadar bahttır, hiç araştırmazlar
Ne vakit çare oldu, günyüzüne hasret ümitler manasında yol buldu, gerekçe yolda bırakmaz






Mustafa CİLASUN