İnsan Ne İle Yaşar? (Tolstoy)- Kitap özeti

İnsan Ne İle Yaşar? (Tolstoy)




Simon gecenin karanlığında evine doğru büyük adımlarla gidiyordu Vakit gece yarısını çoktan vurmuştu “Eve az kaldı” dedi Simon Köşeyi döndüğünde eski kilisenin duvarına oturan çıplak bir adam gördü Kendi üstünde karısını montu ve kendi hırkası olduğu halde çok üşüdüğünü düşünüyordu bu adamı görene dek Belki de bundan dolayı ona acıdı ve kendi üstündeki montu ona verdi ve kendisiyle gelmesini söyledi


Eve vardıklarında ikisi de donmak üzere olduklarını hissettiler Simon yabancıyı karısıyla tanıştırmaktan korkuyordu çünkü kadın gerçekten eli maşalı biriydi Karısı yabancıyı görünce şöyle bir süzdü , kendi montunun onun üzerinde olduğunu gördü ve Simon’u gözüyle öbür odaya çağırdı

“Yiyecek ekmek için komşudan ödünç un aldım sense dışardan topladığın adamları eve getiriyorsun” dedi Polya Simon’a
Simon ise “O bize tanrı misafiri çünkü onu kilisenin duvarında otururken buldum, uğursuz bir sarhoş olsaydı kiliseye yaklaşır mıydı?” dedi

Polya Simon’a hak verdi İçeriye gidip yabancıyı bir daha süzdü ; adam uzun boylu , yakışıklı , o kadar kaslı olmayan biriydi buralardan olmadığı belliydi Bir ara göz göze geldiler

Polya adamın gülümsediğini fark etti,o da gülümsedi
Bu evde üç çocuğuyla birlikte Simon ve eşi Polya oturuyordu Simon ayakkabı ustasıydı
Yaptığı ayakkabılar o çevrede ün salmıştı ne var ki bugünlerde pek iş yoktu Üstüne üstlük birde bu yabancı eve gelmişti

Polya yabancının fırının üstünde yatmasını uygun buldu, çünkü burası fırının ısısıyla sıcacık olurdu Hemen yerleri hazırladı Simon yatmadan önce adamın adını dahi bilmediğini fark etti ve adını sordu adam geldiğinden beri tek kelime bile konuşmamıştı kısık bir sesle adını söyledi; “Piyotr Petroviç”

Sabah olmuştu;
Polya kahvaltıyı hazırlamış, Simon ise yapacağı ayakkabıların derisini hazırlıyordu , Piyotr da onu izliyordu “Ayakkabı yapmasını bilir misin?” diye sordu Simon ; hayır anlamında başını salladı Piyotr

Polya kahvaltının hazır olduğunu söyledi Piyotr ve Simon yerlerinden kalkıp yemeğin başına geldi Kahvaltıda biraz ekmek ve peynir yedi Piyotr Sonra ikisi birden tezgaha oturdular Simon Piyotr’a bu işi öğretmeye kararlıydı

Piyotr kısa sürede işi kaptı, çok güzel dikiş atabiliyordu, bir süre sonra Simon’dan daha iyi ayakkabılar yapmaya başladı Bu sayede Simon’un işleri gün gittikçe daha da iyileşiyordu Ayakkabıları Piyotr dikiyor Simon ise ona yardım ediyordu Polya da Piyotr’u kardeşi gibi seviyor onun için elinden geldiği kadar iyi yemekler yapmaya çalışıyor, bunu bir borç olarak biliyordu çünkü Piyotr yaptığı mükemmel ayakkabılara karşılık para almıyordu

Günler böyle geçiyordu Piyotr geleli üç yıl olmuştu; bir gün kalın, kürkten yapılma bir montla civarın zenginlerinden biri geldi Kapıdan içeri zor girebildi çünkü çok şişmandı Adam zübbenin tekiydi , elinde pahalı olduğu belli olan kaliteli bir deri taşıyordu ve söze başladı; “Bana bu deriden bir bot yapacaksın, eğer bu botun dikişleri iki yıldan daha önce açılırsa evini başına yıkarım ayrıca bu bot içine su almayacak” dedi

Simon ne evi nede kendine ait toprağı olan bir kunduracı Karısı ve çocukları ile kulübede yaşıyordu Emek ucuz ekmek ise pahalı…


Bir gün Simon koyun postu almak için köye gidecekti Köye gitti ve koyun postunu satın alacağı kişi evde yoktu Simon geri dönmeye koyuldu Geri dönerken Türbenin arkasında oturan çırıl çıplak adamı gördü Orada oturan adam Mihael yani Allah tarafından cezalandırılan melekti Simon önce korktu ve görmemezlikten geldi Sonra içine bir kurt düştü geri döndü Adamın üstünde herhangi yara,bere yoktu Adam oracıkta yaslanmış oturuyordu Mihael gözlerini açtı ve Simon’un yüzüne baktı Bu bakış Simon’un adamı sevmesine yetti Simon üstündeki birkaç parça eşyayı Mihael e verdi ve ikisi beraber evin yolunu tuttular


Eve geldiklerinde Simon’un karısı Matryona kızgındı Eve bir dilenci getiriyor diye sinirlenmişti Üstelik üstünde Simon’un eşyalarını görünce siniri iki katına çıktı Matryona Simon’u yanına çağırdı ve konuştu Simon birden itiraz etti
“Neden ön yargılı davranıyorsun? Önce adama sor neyin nesisin diye! ” dedi Matryona dahada öfkelendi Ardından yemek yediler Matryona Mihael e yemek verdi ve Mihael gülümsedi,yüzünde bir nur açığa çıktı


Simon adam hakkında herhangi bir bilgi hala bilmiyordu Sabah uyandığında ilk işim ona soru sormak olacak dedi ve uyudu
Sabah olduğunda Simon kalktı Mihael hala uyuyordu Simon un sesine birden uyandı Simon ona ne iş bilirsin dedi Ve o hiç bir iş bilmem dedi Simon birden şaşırdı Öğrenmek istiyormusun dedi ve İnsanlar çalışır, bende çalışacağım dedi Simon sonra adını sordu ve Mihael dedi Mihael kendi hakkında en ufak birşey bile söylemedi
Ardından Simon Mihael’i Kundura dükkanına aldı ve çalışmaya başladılar Mihael işi 1 ayda öğrenmesine rağmen Simon’dan daha güzel işler yapıyordu


Bir kış günü Simon ve Mihael çalışırken kızağa koşulmuş üç atın çektiği, zilleri olan bir araba kulübelerinin önüne geldi Merakla pencereden dışarı baktılar Kürk paltolu biri arabadan indi Matryona yerinden fırlayıp kapıyı hemen açtı Simon ayağa kalktı ve beyefendi ye selam verdi Ve şaşkın şaşkın ona baktı


Beyefendi yardımcısından deriyi getirmesini istedi Ve Simon’dan onun için bir çizme yapmasını istedi Bir yıl giymek istediğini , ne şekli bozulsun ne dikişleri sökülsün isteyen bir çizme yapmasını istedi Simon kızgın adamı görünce korkmuştu ve yavaşca Mihael e işi alıp almaması gerektiğini sordu Mihael evet al dedi Ve Simon beyefendinin ölçüsünü aldı Beyefendi diz kısmını dar yapmamasını istedi Beyefendi Mihael’e ona iyi bak dedi Bu çizmelerin 1 yıl dayanmasını istediğini söyledi Mihael oraya baktı ve tekrar gülümsedi yüzünde nur açığa çıktı


Mihael ve Simon işi yapmaya koyuldu Fakat Mihael çizme değil Terlik yapmıştı Simon aniden bağırdı Ne yaptın diye Aniden beyefendinin yardımcısı içeriden girdi Beyefendinin karısı çizmeler için göndermişti Ve artık o çizmelere ihtiyacı olmadığını, beyefendinin öldüğünü söyledi Buradan ayrıldıktan sonra eve kadar bile yaşamadığını söyledi Mihael ardından deriden artakalanları topladı,sardı yaptığı hafif terlikleri birbirine vurup önlüğüne sildi sonrada onları deri paketiyle birlikte uşağa verdi


Ve birgün ikisi dükkanda durarken bir kadın ve iki çocuk geliyordu Mihael onları görünce yine gülümsedi ve yüzünde nur açığa çıktı Kadın içeriye girdi ve iki kız için baharlık deri ayakkabı yaptırmak istediğini söyledi Ve ardından Simon’a hikayeyi anlattı
…
Simon Mihael e sordu “Yüzün neden ışıldıyor neden 3 kez gülümsedin ? ”
Ardından Mihael cevap verdi “Çünkü cezalandırılmıştım şimdi Allah beni affetti Bu yüzden ışıyorum ve üç defa gülümsedim nedenmi ? Çünkü Allah beni 3 hakikati öğrenmem için Dünyaya yolladı ” Simon tekrar sordu “Neden Allah seni cezalandırdı?” Ardından Mihael tekrar cevap verdi ” Çünkü ona itaat etmedim Allah beni o annenin ruhunu almak için Dünyaya göndermişti fakat Mihael acımıştı anneye Çünkü o çocukları emzirecek kişi yoktu Ve ben annenin ruhunu almadım tekrar semaya erdim Ardından Allah beni cezalandırdı”

Simon ve Matryona heyecanla onu dinliyordu Matryona’nın içi öylesine ferahlamıştı ki… Ardından Simon sordu ” Neymiş o üç hakikat?”
Mihael cevapladı ” Allah’ın bana söylediği ilk soru şuydu ‘İnsanın kalbine ne hükmeder?’ ve anladım ki insanın kalbine sevgi hükmeder ikinci soru ise ‘İnsana ne verilmemiştir ? ‘ İnsana kendi ihtiyaçlarının bilgisi verilmemiştir ve üçüncü soru ise ‘İnsan ne ile yaşar?’ ve anladım ki İnsanın elinde hiçbirşey olmasa bile Allah sevgisi olsun yeter Yani insan Allah’a inanmadan yaşayamaz…


Yazar: Tolstoy
Kitap Kahramanları
Matryona
Simon
Mihael