Mai ve Siyah - Özet - Halit Ziya Uşaklıgil

Mai ve Siyah - Özet - Halit Ziya Uşaklıgil

KİTABIN ÖZETİ:

ACemil, çok doğru, iyi kalpli bir avukatın oğludur Annesi ise erdemli bir kadındır Öğrenimine resmi okullarda başlar Öğrenimi sırasında babası vefat eder Okulu bitirir bitirmez kız kardeşine ve annesine bakmak zorunda kalır Fakat elinden fazla bir iş gelmemektedir

Yabancı dil bildiği için sadece evlerde ders vermektedir Bir de şiir yazmaktan başka bir becerisi yoktur Ders verdiği öğrencilerin yaptığı şımarıklıklar onu bezdirmiş ve bu işi bırakmasına sebep olmuştur Daha sonra gecesini gündüzüne katarak Fransızca kitap tercümesi yapmış fakat emeğinin karşılığını alamamıştır Gittikçe umutsuzluğa kapılmıştır Hüseyin Nazmi’nin kız kardeşi Lamia’yla evlenecek midir? Edebiyatımıza yeni bir yön verebilecek midir? En sonunda Mirat-i Suun adlı gazetede iş bulur ve gazetede tercümeler yapmaya başlar Hayatı az çok düzene girmeye başlar

Hatta gazete sahibinin oğlu Vehbi Efendi, ACemil’in kız kardeşi İkbal ile evlenir O zaman Süleymaniye’de eski bir evde oturan ACemil kız kardeşini bahtiyar görmek hevesiyle, güzel bir düğün yapar Ama bu evlilik, o zamanın evlenme şartları yüzünden başarılı olmaz Evlenenler daha önceden birbirlerini tanımadıkları için, bağdaşamazlar Vehbi Efendi gayet kaba, boyuna içen, küstah bir kimsedir Bir gece Vehbi Efendi hamile olan İkbal’i öyle hırpalar, öyle bir tekme atar ki, zavallı kadın çocuğunu düşürür ACemil çıldırmış gibidir, onu Ali Şekip zor zaptetmektedir

Kız kardeşini ölümden kurtarması lazımdır Aldığı bütün tedbirlere karşı İkbal’ı ölümün pençesinden kurtaramaz
Hüseyin Nazmi uzakça bir vazifeyle dışişlerine tayin edilmiştirACemil bir gün onu ziyarete giderBir aya kadar memleketten ayrılacak olan Hüseyin Nazmi ,sevineceğini zannederek ACemil’e başka bir haber daha verir,Lamia’yı evlendiriyorlardırZihninde kızı ailesinin ısrarıyla evlenmeyi kabul etmiştir diye tasarlarBir an sevgisini itiraf etmeyi düşünür fakat bir yuva kuramayacağını anlayınca vazgeçer

Bütün umutları,gelecekle ilgili planları bir bir sönmüştürGeriye ne kalmıştırBütün ömrünü koyduğu şiirleri mi?Bir an bile durmadan onları da ocağa atıp yakarYanışını gözlerinde yaşlarla izlerO eserin zaten bir anlamı kalmamıştır

Madem ki Hüseyin Nazmi gidiyor,o da gidecektirAnadolu da bir vazife alıp gidecektir Kararını yerine getirirDertli anasını alarak bir vapura biner Gece karanlığında, son defa İstanbul’u seyrederVaktiyle bütün ışıklar ona elmas gibi görünüyordu fakat şimdi her yer simsiyahtır