Gerçek "insan öyküsü" Nerededir?

**GöKKuŞaĞı** · 04-15-2010

Bir arkadaşım var
40'lı yaşlarında bir adam
Evli Bir çocuk sahibi
Mesleğine, işine, tercihlerine, sevinçlerine, acılarına bakacak olursak sıra dışı hiçbir şey yoktu yaşadıklarında
Ancak üç yıldır bambaşka bir yola girdi hayatı
Karısı talihsiz bir hastalığın pençesinde Yatağa, hekimlere, sürekli tıbbi desteğe ve mutlak biçimde arkadaşıma bağımlı bir halde yaşıyor
Geçmişleri silindi gitti sanki! Gelecekleri yok!
Bir tek "bugün" var Daha doğrusu, her nasılsa acısız, sıkıntısız geçmiş birkaç an!
Tam olarak ne anlam taşıdığını ikisinden başka kimsenin bilemediği bakışmalarla birleşen ellerini ve bazı günler kızlarının okul dönüşü annesinin hastalığını unutup yatağa fırlamasını ve yatak örtüsünün altında gizlenen tıbbi malzemenin ortaya saçılmasını saymazsak
Bütün günleri birbirinin tıpatıp aynı

Neden açtım bu bahsi?
Hani geçen gün medyanın başımızdan boca ettiği insan ve başarı öykülerini konu etmiş ve yakınmıştım ya

Aklım hâlâ orada

Al sana insan öyküsü!
Ama malum, medya "hastalığı yenenlerin" öykülerini sever

Oysa arkadaşımın karısı çoktan tuş oldu

Arkadaşıma gelince

Medyada konu olması için karısının hastabakıcısı, kızının hem annesi hem babası olması yetmez

Aynı zamanda babadan kalma dükkânında müşteri patlaması yaşaması ve hatta yeni kurulan bir dükkân zincirinin sahibi olması gerekiyor

O zaman belki başarılı işadamı ve vefakâr eş olarak manşete çıkardı

Oysa hayat bu, şaka değil!
Çoktan dükkânını kapatmak zorunda kaldı arkadaşım

Artık borç harç, bilmediği bir geleceğe doğru ilerliyor

Nasıl başarıyor bunu, benim aklım ermiyor ama başarıyor

O artık kendi kaderinin kahramanı

Doğru! Arkadaşımın öyküsünde umut yok, heyecan yok, eğlence yok!
Oysa bal gibi sıra dışı! Gerçekten farklı!
Fakat bu kadar kasvetli bir öyküyü kim okumak ister ki!
İşin bu yanında anlaştık, sayalım

Tamam!
Ama söyleyin bana

Hangisi sahici?
"Hırdavatçılar çarşısında dükkânım vardı, günün birinde zamanın başbakanı beni gördü, 'Gel bizim liman inşaatını sen yap' dedi, her şey öyle başladı" diye anlatan ünlü işadamının öyküsü mü?
Yoksa benim arkadaşım gibilerinin öyküleri mi?
Diyeceğim şu

Gerçek "insan öyküsü" arıyorsanız eğer, gerçekten insanı arıyorsanız

Cilalanmış "başarı öyküleri"ni boş verin!
Bakacağınız yer belli!
Hiç kimseyi bulamıyorsanız, aynaya bakın!

Haşmet Babaoğlu

04-15-2010	#1
GöKKuŞaĞı	Gerçek "insan öyküsü" Nerededir? Bir arkadaşım var 40'lı yaşlarında bir adam Evli Bir çocuk sahibi Mesleğine, işine, tercihlerine, sevinçlerine, acılarına bakacak olursak sıra dışı hiçbir şey yoktu yaşadıklarında Ancak üç yıldır bambaşka bir yola girdi hayatı Karısı talihsiz bir hastalığın pençesinde Yatağa, hekimlere, sürekli tıbbi desteğe ve mutlak biçimde arkadaşıma bağımlı bir halde yaşıyor Geçmişleri silindi gitti sanki! Gelecekleri yok! Bir tek "bugün" var Daha doğrusu, her nasılsa acısız, sıkıntısız geçmiş birkaç an! Tam olarak ne anlam taşıdığını ikisinden başka kimsenin bilemediği bakışmalarla birleşen ellerini ve bazı günler kızlarının okul dönüşü annesinin hastalığını unutup yatağa fırlamasını ve yatak örtüsünün altında gizlenen tıbbi malzemenin ortaya saçılmasını saymazsak Bütün günleri birbirinin tıpatıp aynı Neden açtım bu bahsi? Hani geçen gün medyanın başımızdan boca ettiği insan ve başarı öykülerini konu etmiş ve yakınmıştım ya Aklım hâlâ orada Al sana insan öyküsü! Ama malum, medya "hastalığı yenenlerin" öykülerini sever Oysa arkadaşımın karısı çoktan tuş oldu Arkadaşıma gelince Medyada konu olması için karısının hastabakıcısı, kızının hem annesi hem babası olması yetmez Aynı zamanda babadan kalma dükkânında müşteri patlaması yaşaması ve hatta yeni kurulan bir dükkân zincirinin sahibi olması gerekiyor O zaman belki başarılı işadamı ve vefakâr eş olarak manşete çıkardı Oysa hayat bu, şaka değil! Çoktan dükkânını kapatmak zorunda kaldı arkadaşım Artık borç harç, bilmediği bir geleceğe doğru ilerliyor Nasıl başarıyor bunu, benim aklım ermiyor ama başarıyor O artık kendi kaderinin kahramanı Doğru! Arkadaşımın öyküsünde umut yok, heyecan yok, eğlence yok! Oysa bal gibi sıra dışı! Gerçekten farklı! Fakat bu kadar kasvetli bir öyküyü kim okumak ister ki! İşin bu yanında anlaştık, sayalım Tamam! Ama söyleyin bana Hangisi sahici? "Hırdavatçılar çarşısında dükkânım vardı, günün birinde zamanın başbakanı beni gördü, 'Gel bizim liman inşaatını sen yap' dedi, her şey öyle başladı" diye anlatan ünlü işadamının öyküsü mü? Yoksa benim arkadaşım gibilerinin öyküleri mi? Diyeceğim şu Gerçek "insan öyküsü" arıyorsanız eğer, gerçekten insanı arıyorsanız Cilalanmış "başarı öyküleri"ni boş verin! Bakacağınız yer belli! Hiç kimseyi bulamıyorsanız, aynaya bakın! Haşmet Babaoğlu __________________ Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar NFK GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı