Kuzey Amerika'da Tarım

Kuzey Amerika'da Tarım



Avrupalılar Kuzey Amerika'ya yerleşmeye başlayınca, Avrupa'da öğrendikleri bütün becerileri de birlikte götürdüler Koloni döneminde halkın yüzde 90-95'i çiftçiydi Ucuz ya da parasız edinilebilen geniş, verimli topraklar ve ılıman iklim tarımın hızla yaygınlaşmasına yol açtı Çiftçi önce ağaçlan ve kütükleri temizleyerek tarla açmak zorundaydı Tanm aletleri az ve ilkeldi Çalıştıracak insan az olduğu için çiftçiler ancak aileleriyle birlikte ekip hasat yapabilecekleri kadar toprak açarlardı Toprağın verimi düşünce orayı bırakır, yeni tarlalar açma yoluna giderlerdi

Koloni döneminde çiftçilerin, toprakla uğraşmanın yanı sıra, avcılık yapması ve yapı ustası olması da gerekliydi Yerliler'ce ekilen mısır göçmenler için de çok uygun bir üründü Yetiştirilmesi kolay olan mısır, insanlar için iyi bir besin olmanın yanı sıra hayvan yemi olarak da kullanılabiliyordu Avrupa'da olduğu gibi, bugün ABD'nin kuzeydoğusunda yer alan New England'da da tarlalar dağınıktı ve çiftçiler ürünlerini genellikle kendi tüketimleri için yetiştirirdi Güneyde ise belli ürünler üzerinde uzmanlaşmaya dayanan tanm gelişmeye başladı Güneyde ticaret ve kâr amacıyla üretilen ana ürün tütündü Çiftlik yaşamı köle emeğiyle yürütülen plantasyonlar (büyük çiftlikler) çevresinde yoğunlaşmıştı Plantasyonlar gereksinimlerinin büyük bölümünü kendileri karşılar, öbür ürünleri de kuzey kolonileri, İngiltere ve Batı Hint Adaları'yla ticaret yoluyla sağlardı

Koloni halkı besi ve kümes hayvanlarıda yetiştirirdi Amerika'da hindi ve köpek vardı Öbür evcil hayvanlar Avrupa'dan getirildi New England'da sığır beslemek ticari bir nitelik kazandı Amerika'da bugünkü Kanada topraklarına ilk gelen Fransız göçmenler doğu kıyısından içerilere giren ırmaklar boyunca yerleştiler ve tanm yaptılar Tanm 17 yüzyıl içinde Saint Lawrence Irmağı'nın vadisinde Quebec'ten Montreal'e kadar ve St John Irmağı vadisinde New Brunswick'e kadar yaygınlaştı İngilizler 1763'te Quebec'i alınca, tarım batıya doğru gelişti

Batıdaki geniş çayırlık tarım alanlarına daha fazla insanın yerleşmesini sağlamak amacıyla Kanada hükümeti 1872'de parasız toprak dağıttı Amerikan Bağımsızlık Savaşı'ndan sonra (1775-83) tanm batıya doğru yayıldı Buğday ve mısır tanmı ile hayvancılık başlıca uğraşlardı 1793'te çırçır makinesınırı bulunmasından ve dokuma sanayisınırı gelişmesinden sonra Güney eyaletlerinde pamuk ekimi çok önem kazandı 1830'larda demiryollarının döşenmesi çiftçilerin ürünlerini pazara götürmekte büyük kolaylık sağladı Fabrikalar, kasaba ve kentler gelişti

Yiyecek ve hammaddeye duyulan gereksinim arttı İngiltere ve başka ülkeler kentlerin artan nüfusunu beslemek için ABD' den büyük miktarlarda yiyecek satın aldılar Bu durum çiftlik ürünlerinin fiyatlarını artırdı ve çiftçileri daha fazla üretmeye özendirdi 1841'den sonra göçmenlere ve ABD yurttaşlarına çok düşük fiyatlarla toprak satıldı ve birçok kişi bu olanaktan yararlandı 1850'lere gelindiğinde, çiftçiler ABD'nin orta kesimindeki çayırlık topraklara yerleşiyorlardı Çayırlık bölgelerde fazla ağaç olmadığı için çiftçiler tarla açma işinden kurtuldular Bu verimli topraklarda büyük ölçekli tarım yapıldı ve ürünlerin önemli bir bölümü yurtdışına satıldı Amerikan İç Savaşı (1861-65) Güney'in tarımım büyük ölçüde yıkıma uğrattı

Pamuk üretimi düştü ve yabancı ülkelerle yürütülen pamuk ticareti hemen tümüyle durdu Kuzey' de ise tarım gelişmeyi sürdürdü Tarım makinelerinin kullanımı arttı; daha geniş alanlarda tarım yapılmaya başlandı ve çiftçiler ürünlerinden yüksek kazanç sağladılar Batı eyaletlerinin çoğuna hayvancılıkla ve buğday ekimiyle uğraşan çiftçiler yerleşmişti Mississippi Irmağı ile Kayalık Dağlar arasındaki açık arazide yapılan hayvancılık 1866-86 arasında hızla gelişti

Hayvan yetiştiricileri sığırlarının niteliğini yükseltmek amacıyla Avrupa'dan sığır getirdiler Hayvan çiftlikleri genişledikçe ve buğday yetiştiren çiftçiler daha fazla toprak ekmeye başladıkça, ekinleri korumak için arazileri çitlerle çevirmek gerekti Kolayca ve hızla döşenebilen ucuz dikenli tel bulundu Tahıl üreten çiftçiler Kanada sınırına kadar yayıldılar Kanada topraklarında çayırlık alanlar dünyanın en büyük tahıl üretim bölgelerine dönüştü

Ayrıca ovalarda sığır yetiştiriciliği gelişti Kuzey Amerika'da tarımın başarısı ve ta- rım ürünleri fiyatlarının düşmesi Avrupalı çiftçileri olumsuz etkiledi 1875'ten başlayarak, İngiltere'de çiftçiler buğday tarlalarını koyun ve süt sığırı otlaklarına dönüştürdüler Danimarka ile Hollanda'da da tarım mandıracılığa ve domuz üretimine yöneldi Domuzlar tereyağı ve peynir yapımından kalan artıklarla besleniyordu Şekerpancarı Almanya'da ve daha sonra İngiltere'de pazar için üretilen yeni ürün oldu

Amerikan İç Savaşı'ndan sonra artan sayıda insan batıya gitmeye başladı, ama 19 yüzyılın ikinci yarısında çiftçilerin çoğu zor günler geçirdi Ürünleri için iyi bir pazar vardı, ama makine almak borçlanmak demekti Taşıma fiyatları ve vergiler yüksekti Toz fırtınaları, kuraklık, zararlı hayvanlar ve bitki hastalıkları ekinleri yok ediyordu Avrupa'da 1914'te I Dünya Savaşı çıkınca, durum düzelmeye başladı ABD savaş sırasında, İtilaf Devletleri'nin savaş koşullarında kendi ülkelerinde üretemedikleri yiyecek ve hammaddenin önemli bölümünü de karşıladı