Bir Anda Uykudan Kalktım...........

**E-S'im** · 01-08-2010

Bir
anda uykudan kalktim

çok ilginç bir ışık
gördüm
ama
odanın ışığı kapalıydı

bir baktım saat 3:30 gece facir vakti

peki
gördüğüm bu kadar ışık nerden

birden şaşırıp kaldım baktım ki elimin yarısı duvarın içinde

hemen elimi çıkardım korku içinde oturup elime bakıyordum

tekrar elimi duvara dogru uzattım yine elim duvarın içine giriyordu!!!!!!!!

bir gülümseme sesi duydum

Yüzümü kardeşime dogru çevirdim, yatıyordu

korku içinde yatağımdan kalkıp kardeşimi uyandırmaya gittim

ama cevap vermedi

annemin odasına doğru gittim

babamı uyandırmaya çalıştım

birilerinin bana cevap vermesini istiyorum ama kimse cevap vermiyordu

annemi uyandırmak üzereyken, baktım ki annem
uykudan uyandı

uykudan uyandı ama benimle konşmuyordu
bismillahirrahmanirrahim diyordu ve tekrarlıyordu

babamı uyandırdı, kalk kalk bir bakalım çocoklara
dedi annem

şimdi zamanımı bırak uyuyayim yarın ola hayrola
dedi babam

ama annemin ısrarı üzerine babam kalkıverdi
şaşkınlık içerisinde beraber odamıza doğru geldiler

başladım bağırmaya, anne, baba ama hiç birisi cevap vermiyordu!!!

annemin elbisesini çekiyor beni dinlemesini
istiyordum ama annem beni hissetmiyordu!!!

başladım annemin arkasından yürümeye ta bizim
odaya kadar
odamıza girdi ve ışıkları açıverdi
ama
benim için fark etmiyordu çünkü benim için her taraf ışıktı
tam o
sırada çok ilginç bir şeyle karşılaştım

kendi
vücüdumu gördim!!!

evet kendi vücüdumu

oturup kendi kendimi seyredıyordum, iki taneydim

kendi kendime soruyordum kimdir bu acaba?
Nasılda bana benziyor!!!

başladım kendi kendimi uyandırmaya, bu kabustan
kurtulayım diye

ama uyanamadım

babam dedi ki bak yatıyorlar işte hadi yerimize gidelim

ama annem sakin olamadı ve benim uyuduğum yatağa
doğru gelerek

beni uyandırmaya başladı kalk muhammed kalk bana
cevap ver

ama cevap veremiyordu!!!

bir kaç defa uğraştı ama yok Birden baktım ki
babamın gözlerinden yaşlar dökülüyor

o babam ki şimdiye kadar onun göz yaşlarını
görememiştim

bağırışmalar başladı oracık yerden kardeşim
uyandı ve sordu ne oldu?

annem ona bağırarak, abin muhammed olmüş çok acıklı bir
şekilde ağlıyordu

bağırmalar
fazlalaştı
anneme giderek, anne ağlama ben burdayım bak
bana!!
ama kimse bana cevap vermiyordu, neden?
oturup bağırmaya başladım, burdayım bakın işte
ama
kimse cevap vermiyordu

başladım bağırmaya Ya Rabbi, Ya Rabbi ne olur
beni bu rüyadan ve olduğum durumdan kurtar

uzaktan bir ses duydum ve geldikçede yükseliyordu
bu ses Allah'u Teala'nin bir ayeti idi

((andolsun
sen bundan gaflette idin, derhal biz senin perdeni kaldırdık Bugün artık gözün
keskindir))

birden iki kişi beni tuttular, ama insan
değillerdi

çok
korktum
!!

başladim bağırmaya, bırakın beni, siz kimsiniz? Ne istiyorsunuz?

kabire kadar senin gardiyanlarınız dediler
ben ölmedim, daha yaşıyorum dedim

neden beni kabire götürüyorsunuz? bırakın beni!!
Ben hissediyorum, konuşuyorum ve görüyorum, ben ölmedim

bana
gülümseyerek cevap verdiler

dediler ki, ey insanlar sizler çok ilginç yaratıksınız, sanıyorsunuz ki ölüm
hayatın sonudur ama bilmiyorsunuz ki asıl olan sizin yaşadığınız hayat bir
rüyadan ibaret olup öldüğünüz zaman uyanıyorsunuz

beni kabire doğru çekiyorlardı hala

yoldayken baktım ki benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı
o iki yaratıktan var, kimi ağlayor kimi gülüyor ve kimi ise bağırıyordu

onlara
sordum neden böyle yapıyorlar?
dediler ki, bu insanlar şaşkınlık içerisindeler, nereye gittiklerini
biliyorlar, kimisi dalalettedir korku içinde sözlerini keserek sordum:

ateşe gidiyorlar mi yani?

evet
dediler
'
konuşmalarına devam ederek, o gülenler ise
cennete gidiyorlar

hemen sordum onlara, peki ben nereye gidecem??

dediler ki, sen bazen iyi gidiyordun, bazende
kötü

bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli
değildi

ve hep öyle yitik kalacaksın

sözlerini korku içerisinde keserek sordum:

yani ben ateşemi gidiyorum yoksa?
Onlarda, Allah'ın rahmeti geniştir ve yolculukta
uzundur dediler
yüzümü çevirdim korku içerisinde baktım ailem, babam, amcam, kardeşlerim ve
akrabalarım hepsi

Bir sandık içinde beni taşıyorlardı
Onlara kosarak gittim ve onlara dedim ki benim
için dua edin lütfen

Ama kimse bana cevap vermiyordu

kimi
ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü

Kardeşime giderek, dikkatli ol dünyanın fitnesi
seni kandırmasın
Beni duymasını çok isterdim
O iki melek beni kabirdeki cesedimin üzerine
bağladılar
baktım ki babam toprak atıyor üzerime

Kardeşlerim topak atıyor
Ordaki insanlar hepsi üzerime toprak attılar

dedim ki, ahh keşke onların yerinde olsaydım Allah'a tevbe etseydim

dün sabah namazımı kılsaydım

Keşke her gün rabbime dua etseydim

Keşke her gün tevbemi yenileseydim

Keşke kötülüklerden uzak dursaydım

Başladım bağırmaya, ey insanlar dikkatli olun
dünya hayatı sizleri kandırmasın

en
azından birisinin beni duymasını çok isterdim

Peki sizler beni duyuyormusunuz???

01-08-2010	#1
E-S'im	Bir Anda Uykudan Kalktım........... Bir anda uykudan kalktim çok ilginç bir ışık gördüm ama odanın ışığı kapalıydı bir baktım saat 3:30 gece facir vakti peki gördüğüm bu kadar ışık nerden birden şaşırıp kaldım baktım ki elimin yarısı duvarın içinde hemen elimi çıkardım korku içinde oturup elime bakıyordum tekrar elimi duvara dogru uzattım yine elim duvarın içine giriyordu!!!!!!!! bir gülümseme sesi duydum Yüzümü kardeşime dogru çevirdim, yatıyordu korku içinde yatağımdan kalkıp kardeşimi uyandırmaya gittim ama cevap vermedi annemin odasına doğru gittim babamı uyandırmaya çalıştım birilerinin bana cevap vermesini istiyorum ama kimse cevap vermiyordu annemi uyandırmak üzereyken, baktım ki annem uykudan uyandı uykudan uyandı ama benimle konşmuyordu bismillahirrahmanirrahim diyordu ve tekrarlıyordu babamı uyandırdı, kalk kalk bir bakalım çocoklara dedi annem şimdi zamanımı bırak uyuyayim yarın ola hayrola dedi babam ama annemin ısrarı üzerine babam kalkıverdi şaşkınlık içerisinde beraber odamıza doğru geldiler başladım bağırmaya, anne, baba ama hiç birisi cevap vermiyordu!!! annemin elbisesini çekiyor beni dinlemesini istiyordum ama annem beni hissetmiyordu!!! başladım annemin arkasından yürümeye ta bizim odaya kadar odamıza girdi ve ışıkları açıverdi ama benim için fark etmiyordu çünkü benim için her taraf ışıktı tam o sırada çok ilginç bir şeyle karşılaştım kendi vücüdumu gördim!!! evet kendi vücüdumu oturup kendi kendimi seyredıyordum, iki taneydim kendi kendime soruyordum kimdir bu acaba? Nasılda bana benziyor!!! başladım kendi kendimi uyandırmaya, bu kabustan kurtulayım diye ama uyanamadım babam dedi ki bak yatıyorlar işte hadi yerimize gidelim ama annem sakin olamadı ve benim uyuduğum yatağa doğru gelerek beni uyandırmaya başladı kalk muhammed kalk bana cevap ver ama cevap veremiyordu!!! bir kaç defa uğraştı ama yok Birden baktım ki babamın gözlerinden yaşlar dökülüyor o babam ki şimdiye kadar onun göz yaşlarını görememiştim bağırışmalar başladı oracık yerden kardeşim uyandı ve sordu ne oldu? annem ona bağırarak, abin muhammed olmüş çok acıklı bir şekilde ağlıyordu bağırmalar fazlalaştı anneme giderek, anne ağlama ben burdayım bak bana!! ama kimse bana cevap vermiyordu, neden? oturup bağırmaya başladım, burdayım bakın işte ama kimse cevap vermiyordu başladım bağırmaya Ya Rabbi, Ya Rabbi ne olur beni bu rüyadan ve olduğum durumdan kurtar uzaktan bir ses duydum ve geldikçede yükseliyordu bu ses Allah'u Teala'nin bir ayeti idi ((andolsun sen bundan gaflette idin, derhal biz senin perdeni kaldırdık Bugün artık gözün keskindir)) birden iki kişi beni tuttular, ama insan değillerdi çok korktum !! başladim bağırmaya, bırakın beni, siz kimsiniz? Ne istiyorsunuz? kabire kadar senin gardiyanlarınız dediler ben ölmedim, daha yaşıyorum dedim neden beni kabire götürüyorsunuz? bırakın beni!! Ben hissediyorum, konuşuyorum ve görüyorum, ben ölmedim bana gülümseyerek cevap verdiler dediler ki, ey insanlar sizler çok ilginç yaratıksınız, sanıyorsunuz ki ölüm hayatın sonudur ama bilmiyorsunuz ki asıl olan sizin yaşadığınız hayat bir rüyadan ibaret olup öldüğünüz zaman uyanıyorsunuz beni kabire doğru çekiyorlardı hala yoldayken baktım ki benim gibi insanlar ve yanlarında da aynı o iki yaratıktan var, kimi ağlayor kimi gülüyor ve kimi ise bağırıyordu onlara sordum neden böyle yapıyorlar? dediler ki, bu insanlar şaşkınlık içerisindeler, nereye gittiklerini biliyorlar, kimisi dalalettedir korku içinde sözlerini keserek sordum: ateşe gidiyorlar mi yani? evet dediler ' konuşmalarına devam ederek, o gülenler ise cennete gidiyorlar hemen sordum onlara, peki ben nereye gidecem?? dediler ki, sen bazen iyi gidiyordun, bazende kötü bazen tövbe edip ertesi gün günah işliyordun ve izlediğin yol tam olarak belli değildi ve hep öyle yitik kalacaksın sözlerini korku içerisinde keserek sordum: yani ben ateşemi gidiyorum yoksa? Onlarda, Allah'ın rahmeti geniştir ve yolculukta uzundur dediler yüzümü çevirdim korku içerisinde baktım ailem, babam, amcam, kardeşlerim ve akrabalarım hepsi Bir sandık içinde beni taşıyorlardı Onlara kosarak gittim ve onlara dedim ki benim için dua edin lütfen Ama kimse bana cevap vermiyordu kimi ağlıyordu kimi ise hüzünlüydü Kardeşime giderek, dikkatli ol dünyanın fitnesi seni kandırmasın Beni duymasını çok isterdim O iki melek beni kabirdeki cesedimin üzerine bağladılar baktım ki babam toprak atıyor üzerime Kardeşlerim topak atıyor Ordaki insanlar hepsi üzerime toprak attılar dedim ki, ahh keşke onların yerinde olsaydım Allah'a tevbe etseydim dün sabah namazımı kılsaydım Keşke her gün rabbime dua etseydim Keşke her gün tevbemi yenileseydim Keşke kötülüklerden uzak dursaydım Başladım bağırmaya, ey insanlar dikkatli olun dünya hayatı sizleri kandırmasın en azından birisinin beni duymasını çok isterdim Peki sizler beni duyuyormusunuz???