Napoleon Bonaparte

NAPOLEON BONAPARTE






(1769 Korsika - 1821 Saint Helena Adası) Fransız komutan, birinci konsül ve imparator
Napoleon Bonaparte, askerî öğrenimini Paris Askerî Akademisinde tamamladıktan sonra, topçu teğmen olarak orduya katıldı 1794′te İtalya’daki topçu birliklerinin komutanlığına, 1795 ekiminde Fransa’daki ordunun başına getirildi 1796 şubatında da İtalya’daki ordunun başkomutanı oldu Bu arada dul bir kadın olan Josephine ile evlendi 1796 nisanında ilk İtalya seferini yaptı ve sefer büyük başarıyla sonuçlandı İmzalanan Campo Formio Antlaşması ile Venedik Cumhuriyeti İtalya’ya bırakılıyor, karşılığında da Belçika ve İyon adaları alınıyordu Napoleon bu önemli siyasî olayla İtalya’daki Fransız yönetimini kabul ettirmiş oluyordu

Napoleon, Paris’e döndükten sonra çıktığı Mısır seferinde de büyük başarı kazandı ve 1799′da gerçekleşen hükûmet darbesinin ardından, “birinci konsül” oldu Bazı reformlar yapmaya çalıştı Devletin dağıttığı kredileri belli bir düzene soktu; 1802 yılında Fransa Bankasını kurdu; idarî alanda bazı reformlar gerçekleştirerek, valilerin ve belediye başkanlarının siviller arasından seçilmelerini ve kendilerini seçen tek merkeze karşı sorumlu olmalarını sağladı; mahkemeleri ve emniyet örgütünü yeniden düzenledi


Napoleon Bonaparte, 1800 yılında tekrar İtalya’ya girdi ve Milano’yu aldı Kısa zamanda Fransa halkının sevgisini kazanarak 1804′te imparator oldu Napoleon, imparatorluğu boyunca sayısız zaferlere imza attı; ancak 1812 yılında çıkmış olduğu Rusya seferi başarısızlıkla sonuçlanınca, Elba adasına sürgüne gönderildi Bir yıl sonra adadan kaçtı, tekrar Fransız ordularının başına geçti ve İngilizlere karşı yaptığı savaşta tekrar yenilgiye uğradı Bunun üzerine İngilizlere teslim olarak, Saint Helena adasına sürüldü, altı yıl sonra da orada öldü


Napoleon Bonaparte, üstün askerî ve siyasal yetenekleri açısından, Avrupa’nın en önemli tarihî kişiliklerinden biri olarak kabul edilir Askerlik, eğitim, hukuk ve yönetim alanlarında gerçekleştirdiği reformlar, Fransız kurumları üzerinde köklü etkiler bırakmıştır

Napolyon Bonapart (Fransızca Napoléon Bonaparte) (15 Ağustos 1769 - 5 Mayıs 1821), Fransız Devrimi'nin generali, 11 Kasım 1799'den 18 Mayıs 1804'e kadar Fransa Konsülü olarak Fransa Cumhuriyeti'nin ilk başkanı, sonrasında da 18 Mayıs 1804 ile 6 Nisan 1814 arasında Napolyon I adını alarak Fransa İmparatoru ve İtalya Kralı olmuştur


Hayatı

15 Ağustos 1769'da Korsika'nın Ajaccio kentinde doğdu 1779 yılında Brienne'de öğrenim gördü, 1784'te 'Parisian École Royale Militaire' adlı askeri akademiye girdi
1785'te Valence'daki topçu alayına katıldı Korsika'da askeri ve politik açıdan etkin bir rol oynadı 1793'te sivil savaş çıktığında ailesiyle Fransa'ya gitti ve burada kısa sürede yükselerek general oldu
Paris'teki siyasi faaliyetleri nedeniyle bir dönem 'vatana ihanet'ten tutuklandı Ancak onu koruyan siyasilerin de desteğiyle serbest kaldı Bu arada Fransa'da yeni bir anayasa ve direktuvarlık doğdu

1795 ekiminde Fransa ordusunun başına getirilen Napolyon, kısa sürede ülkenin en saygın askeri otoritelerinden biri haline geldi
1796'da İtalya'daki ordunun başkomutanı oldu Bu dönemde General de Beauharnais'in dul karısı Josephine ile evlendi
Aynı yıl Fransa, Avusturya'ya saldırdı Napolyon, ününü dünyaya yayacak ve daha sonra 'strateji ustalığı' olarak değerlendirilecek olan ilk İtalya seferine çıktı Sefer büyük başarıyla sonuçlandı

1797'de Fransa'ya döndüğünde coşkuyla karşılandı Direktuvarlık tarafından İngiltere'yi ele geçirmekle görevlendirildi
1798'de Mısır seferine çıktı ve İngiliz donanmasını yenilgiye uğrattı, Malta'yı aldı 1799'da ise Suriye'ye girdi ancak başarılı savunma ve orduda başgösteren salgın hastalıklar nedeniyle Mısır'a çekildi

Ordusunu Mısır'da bıraktı ve Fransa'ya döndü 9 Kasım 1799'daki hükümet darbesiyle Fransa tarihinde yeni bir dönem başladı Kısa bir süre içinde anayasada değişiklikler yapıldı ve yönetim üç konsülün eline bırakıldı Napolyon en önemli görev olan 'birinci konsül'lüğe getirildi Ekonomi ve yasal alanda reform çabaları içinde girdi
1800 yılında tekrar İtalya'ya girdi ve Milano'yu aldı

1804'te ünlü 'Code Napoleon'u (Napolyon Kanunları) yaptı Reform ve yasa çalışmaları halk tarafından da desteklendi
Napolyon, aynı yıl Paris'teki Notre Dame Katedrali'nde Papa Pius VII'nin eliyle taç giyerek imparator oldu İmparatorluğu süresince Avusturya, İngiltere, Rusya ve Prusya'ya karşı birçok zafer kazandı

Düşüş dönemi

İmparatorluğu dönemindeki olumsuz unsurlar İngiliz donanmasının gücü, İspanya ve İtalya'da akrabalarını tahta geçirmesi, halkın bu kişileri istememesi ve Fransa'ya bağlı devletlerdeki milliyetçilik akımları oldu
1810 yılının mart ayında ikinci eşi Marie-Louise ile evlendi, yasal varisi Napolyon II, 1811'de doğdu

1812 yılında 400 bin asker ile Rusya'ya girdi Ancak yiyecek sıkıntısı, asker kaçakları ve Rusya'nın dondurucu soğuğu gibi sebepler nedeniyle ordunun yönetimini Joachim Murat'ya bırakarak Paris'e döndü Yıl sonunda savaşacak sadece 10 bin askeri kalmıştı
Bu dönemde kendisine karşı düzenlenen hükümet darbesini bastırdı ve yeni bir ordu kurdu Ancak 1813 ve 1814'te baskılar arttı ve halk desteği düştü

1814'te düşman orduları Paris kapılarına dayandı Napolyon imparatorluk tahtını bırakarak Elbe adasına sürgüne gönderildi
7 Mart 1815'te ise tahtına geri döndü Elbe adasından kaçtı ve gizlice Paris'e döndü Halk desteği tekrar yükseldi Böylece Napolyon ikinci kez tahta çıktı

Bir ordu topladı ve Belçika'ya saldırdı Ancak haziran ayında İngiliz ve Prusya kuvvetleri tarafından Waterloo'da büyük bir yenilgiye uğradı Paris'e dönünce tahtına ikinci kez veda etmek zorunda kaldı

Amerika'ya kaçmak istedi, ancak bunu başaramadı ve İngilizlere teslim oldu İngilizler onu Atlantik'teki St Helena adasına götürdü Son yıllarını bu küçük adada geçiren Napolyon, 5 Mayıs 1821'de 51 yaşındayken öldü
Cenazesi 1840'ta Paris'e getirilebildi ve İnvalides'e gömüldü Napolyon'un ölüm nedeni ise hala bir bilmece İddialardan biri uşağı tarafından zehirlendiği