KUR’AN’LA KONUŞAN KADIN

kUR’AN’LA KONUŞAN KADIN

Tebe-i Tâbiîn neslinden Abdullah ibn Mübarek hazretleri anlatıyor:

Hacca gidiyordum Irak-Suriye topraklarından geçerken yalnız bir kadına rastladım Selâm verdim; selâmımı "Söz olarak Rahîm bir Rabden selâm sözüdür onların duyacağı" (Yâ-Sîn: 58) âyetiyle aldı "Buralarda ne yapıyorsun?" diye sordum " kimi yoldan çıkarmışsa ona yol bulduracak yoktur" (A'râf: 186) âyetini okudu

Anladım ki yolunu kaybetmiş Nereye gittiği soruma "Bir gece kulunu Mescid-i Haram'dan alıp Mescid-i Aksâ'ya götüren 'ı tesbih ederim" (İsrâ: 1) âyetiyle karşılık verdi Anladım ki geçtiğimiz hacc mevsiminde haccını tamamlamış Kudüs'e gidiyor

"Ne zamandan beri böyle yolunu kaybettin?" dedim "Tam üç gece (yani üç gündür)" (Meryem: 10) dedi Yiyecek verme teklifinde bulundum

"Sonra orucunuzu gün batıncaya kadar tamamlayın" (Bakara: 187) âyetini okudu "İyi de Ramazan'da değiliz" dedim "Kim için nafile bir hayır yaparsa her hayrın karşılığını verendir her şeyi hakkıyla bilendir" (Bakara: 158) âyetiyle cevap verdi "Yolculukta oruç açılabilir" dedim "Ama orucu tutarsanız bu hakkınızda daha hayırlıdır" (Bakara: 184) âyetini okudu

Niye benim gibi konuşmadığını sordum "Ağzından tek bir söz bile çıkmasın ki yanında onu gözleyen ve o sözü kaydetmeye hazır bir gözcü bulunmamış olsun" (Qâf: 18) dedi "Kimlerdensin?" diye sordum "Bu konuda bilgin yok (ailemi söylesem de tanımazsın) Sonra göz de kalb de (görmeden kesin bilgiye dayalı olmadan verdiğin her hükümden) sorumludur" (İsrâ: 36) âyetiyle cevap verdi "Hata ettim hakkını helâl et!" dedim "Bugün size kınama yok sizi bağışlasın" (Yusuf: 92) dedi

Deveme bindirip kafilesine ulaştırma teklifinde bulundum "Hayır adına ne işlerseniz onu bilir" (Bakara: 215) âyetiyle mukabele etti Devemi yanına getirdim Binecekken "Mü'min erkeklere söyle bakışlarını sakınsınlar" (Nûr: 30) âyetini okudu

Gözlerimi çevirdim; binecekken deve ürküp kaçtı bu arada elbisesi az yırtıldı "Başınıza musibet olarak ne gelirse bu bizzat işleyip onu hak etmeniz sebebiyledir" (Şûrâ: 30) âyetini mırıldandı "Sabret deveyi bağlayayım!" dedim "Bu hususta Süleyman'ı anlayışlı ve daha isabetli davranır kıldık" (Enbiyâ: 79) âyetini okuyarak devemi yönlendirme konusunda benim daha başarılı olduğumu kasdetti

Deveye bindi ve "Bunu bize baş eğdiren 'ı tesbih ederim; yoksa bunu biz başaramazdık Ve sonunda şüphesiz Rabbimize döneceğiz!" (Zuhruf: 13-14) âyetlerini okudu "Haydi!" diye deveyi hızlandırdım "Yürüyüşünde (ve davranışlarında) vakur ol ve sesini yükseltme Seslerin en çirkini (bağıran) eşeğin sesidir!" (Lokman: 19) mukabelesinde bulundu

Yürürken şiir okumaya başladım "Kur'an'dan kolayınıza geleni okuyun!" (Müzzemmil: 20) dedi "Şiir okumak haram değil ki!" dedim "Bu hususu ancak gerçek idrak ve basiret sahipleri düşünüp anlar!" (Bakara: 269) cevabını verdi

Bir süre gittik; sonra evli olup olmadığını sordum "Ey iman edenler! Cevabı verildiğinde sizi üzecek meselelerden sormayın!" (Mâide: 101) âyetini okudu

Derken kafilesine ulaştık ve "Kafile içinde kimsen var mı?" dedim "Mal ve evlât dünya hayatının süsüdür!" (Kehf: 46) dedi Anladım ki evlâdı var İsimlerini sordum " İbrahim'i dost edindi; Musa ile konuştu; Ey Yahya Kitab'a kuvvetle tutun!" (Nisâ: 125 164; Meryem: 12) âyetlerini okudu

"Ey İbrahim ey Musa ey İsa!" diye kafileye seslendim Nur yüzlü üç genç "Buyur!" diye çıkageldi Onlara para verip "Bununla içinizden birini şehre yollayın! Yemeklerin helâl ve temiz olanına baksın ve size bir yiyecek getirsin Dikkatli davransın!" (Kehf: 19) dedi

Yiyecek gelince bana "Geçmiş günlerinizde yaptıklarınızın karşılığında şimdi afiyetle yiyip için!" (Hâqqa: 24) dedi

Çocuklara "Annenizin bu durumunu bana söylemezseniz bu yemekten yemem!" dedim "Annemiz" dediler "Ağzından Cenab-ı 'ın gazabını çekecek yanlış bir söz çıkar korkusuyla 40 yıldır böyle sadece Kur'an'la konuşur"

İbn Mübarek bu hadiseyi Kur'an'da her şeyin bulunduğuna delil olarak anlatırdı

Ali Ünal-Zaman