Bu da Siyasi Dejavu

**Şengül Şirin** · 11-29-2009

Bu da siyasi dejavu

Yaşanılan bir olayı daha önceden yaşamışlık duygusuna “dejavu” denir

Türkiye’nin son günlerdeki politik olaylarını daha önce yaşadığınız duygusuna kapılıyor musunuz? Örneğin Ergenekon gözaltılarını, tutuklamalarını? Ya da “Başbakan, Genelkurmay Başkanı’nı görevden alsın” sözlerini? Gelin yıllar öncesine gidip bir dejavu yaşayalım

BUGÜN fikir hayatındaki kısırlığımızın temel sebeplerinden biri sol düşünceye düşmanlıktır

Bunun nedeni ise Soğuk Savaş ve onun uzantısı olarak 12 Mart-12 Eylül darbeleridir

Annales-School tarihçiliği; yani tarihi olayları ekonomik temelli düşünceyle anlama-analiz etme yöntemi solculukla özdeşleştirildiği için, bu anlayış bizim üniversitelerimize sokulmamıştır

Bu da hâlâ temel meseleleri kavrayamamamıza neden olmaktadır

Gündemdeki olayları hâlâ Soğuk Savaş yıllarının bize dayattığı tek boyutlu düşünce sistematiğiyle tartışıyoruz

Sosyal tarihçiliği-ekonomik tarihçiliği bilmiyoruz

Örneğin; Türkiye’deki Ergenekon soruşturması-davasını nasıl “okuyor-analiz ediyorsunuz”?
Sovyetler Birliği’nin parçalanmasıyla dengeleri altüst olan günümüz dünyasında yeni oluşturulmaya çalışılan düzeni kavrayamadan Türkiye’deki olayları anlayabilir misiniz?
Sözlerimi somutlaştırmak için size bir dejavu yaşatmalıyım!

Yeni yol haritası
1945 yılında II

Dünya Savaşı bitti

Savaşın iki galibi Amerika ve Sovyetler (Rusya), özelikle 100 yıldır paylaşım mücadelesine girdikleri emperyal rakiplerini saf dışı edip dünyaya hâkim oldu

İngiltere, Fransa galip bile olsalar savaş yorgunuydu; ABD’nin gölgesine sığındılar

Almanya, İtalya, Japonya zaten savaştan yenik çıktı

İki süper gücün dünyayı paylaşma isteği Soğuk Savaş’ın başlamasına neden oldu

“Milli Şef” İsmet İnönü’nün usta dış politikasıyla harbe girmeyen Türkiye, yönünü Batı’ya döndü

Üstelik bunu Atatürk döneminin SSCB’ye yakın dış politikasını tamamen değiştirerek yaptı

İnönü, Türkiye’nin geleceğini Batı’da görse de, ülkenin tam bağımsızlıkçı çizgisinden çok taviz verme eğiliminde değildi

Oysa

ABD’nin yeni dünya düzeninde Türkiye’den istekleri vardı

Örneğin, Kore’ye asker gönderilmesi gibi

ABD, Türkiye’nin II

Dünya Savaşı’nda olduğu gibi tarafsız kalmasını istemiyordu; yeni ordulara ihtiyacı vardı

Çünkü

Sovyetler Birliği Avrupa’nın merkezine kadar gelmişti

Afrika’da, Asya’da sömürgeler özgürleşiyordu

Ortadoğu’da ulusal hareketler çığ gibi büyüyordu

Çin ve SSCB kapitalist ülkelere karşı birleşik cephe oluşturma kararı almıştı

Ve bu karardan 5 ay sonra Kuzey Kore, Güney Kore topraklarına girdi

II

Dünya Savaşı bitmişti bitmesine ama dünyayı paylaşım mücadelesi sürüyordu

Ve ABD’nin, savaşacak Mehmetçik’e ihtiyacı vardı

Genelkurmay Başkanı tasfiye edildi
İsmet Paşa, iktidarı DP’ye kaptırmasaydı Kore’ye asker gönderir miydi?
Türkiye’yi savaşa sokmamış İsmet Paşa’nın Kore’ye asker gönderme ihtimali az

Peki Genelkurmay’ın II

Dünya Savaşı’ndaki kurmay kadrosu görevde olsaydı, DP’nin isteğine uyar mıydı?
Bu konuyu açmalıyım:
Demokrat Parti 6 Haziran 1950’de TSK içinde “balans ayarı” yaptı

Bunu da ustaca başardı

Hükümet olunca gündeme hemen ezanın tekrar Arapça okunmasını getirdi

Ardından radyoda dini program yapılması yasağını kaldırdı

Dini duygulara seslenip kamuoyunun desteğini arkasına alınca Türkiye’nin gündemine suni bir olay getirildi:
“Askerler darbe yapacak!”
Parantez açayım: Bu dedikodunun üzerinden 60 yıl geçti; bugüne kadar bu dedikodunun doğruluğunu gösterir bir tek bilgi-belge bulunamadı

Ama DP hükümeti bu dedikoduyu fırsat bilip, başta Genelkurmay Başkanı A

Nafiz Gürman, Hava Kuvvetleri Komutanı Zeki Doğan, Deniz Kuvvetleri Komutanı Mehmet Ali Ülgen, Jandarma Genel Komutanı Nuri Berköz, Genelkurmay II

Başkanı İzzet Aksalur olmak üzere ordu komutanları dahil 15 general ve 150 albayı emekli etti

Ve

İki ay sonra ABD’nin isteği oldu:
25 Temmuz 1950’de DP hükümeti, Kore’ye 4 bin 500 kişilik askeri birlik gönderme kararı aldı

DP, CHP’nin tavrından çekinip konuyu TBMM’ye bile getirmedi

Bakanlar Kurulu kararnamesiyle Mehmetçik cepheye sürülüverdi

Üst komuta kademesi tasfiyeye uğrayan TSK sesini bile çıkaramadı

Olayı protesto eden Türk Barışseverler Derneği’nin solcu üyeleri ise hemen cezaevine tıkılıp sesleri kesildi

1 Mart tezkeresi
1950’lerdeki iç ve dış olayların günümüz dünyası ve Türkiye’si ile benzerliği var mı?
1989’da Berlin Duvarı’nın yıkılmasıyla Soğuk Savaş dönemi sona erdi

Soğuk Savaş sonrasının en sert paylaşım mücadelesinin yaşandığı Balkanlar, Kafkaslar ve Ortadoğu, Türkiye’nin yanı başında

Türkiye bugüne kadar sorunlu bölgelere BM nezdinde asker göndererek kanlı savaşların dışında kalmaya özen gösterdi

Fakat

Bu tarafsız dış politika bir yere kadar sürdü

Türkiye’nin 1 Mart (2003) tezkeresine onay vermemesi, ABD için dönüm noktası oldu

Tezkerenin reddedilmesini ABD, TSK’ya bağladı

İşte ben o tarihten sonra dejavu yaşamaya başladım

Bugün ne diyorlar:
“TSK’da cunta var”; “Başbakan, TSK’nın üst komuta kademesini görevden alsın!”
Sanıyorum oyunun henüz birinci perdesini seyrediyoruz

AVRUPA’YA KOMÜNİST OYUNU
ABD’nin Soğuk Savaş doktrinine göre, büyük kara ordusuna sahip Türkiye, NATO şemsiyesi altında olmalıydı

DP de hükümet olunca NATO’ya başvurdu

Amerika desteğine ve Kore’ye asker göndermesine güvenip hemen kabul edileceğini sanıyordu

Olmadı; Avrupalılar Türkiye’yi istemedi

Şaşıran sadece Türkiye değildi; ABD Dışişleri Bakanı Dean Acheson, NATO’nun Avrupalı üyelerine sert çıkarak, Türkiye’nin acilen pakta alınmasını istedi

Avrupa’nın üstünde hâlâ savaşın dumanı tütüyordu; kimsenin sert demeçlerden korkacak hali yoktu

ABD ve Türkiye, Avrupa’yı ikna için iki yönteme başvurdu:
Bunlardan birincisi, “Stalin, Kars ve Ardahan’ı istedi” yalanına yeniden başvurmak oldu!
Bu yalanı maalesef Feridun Cemal Erkin ile Selim Sarper çıkardı

Güya talep Moskova Büyükelçisi Sarper’e sözlü olarak söylenmişti! Toprak talebini Stalin niye nota vererek yapmamıştı? Bilinmiyor

Zaten SSCB toprak talebini reddetti; Dışişleri Bakanı Molotov, “Bu nereden çıktı, böyle bir talebimiz yok” demesine rağmen psikolojik harbe yenik düştüler

Bırakın o dönemi, bu kara yalana hâlâ inanılıyor; yıllardır iç politika malzemesi olarak kullanılıyor

Neyse dönelim konumuza

Ortada toprak talebine ilişkin belge filan olmayınca Avrupalılar bu yalana pek itibar etmedi

O halde Avrupalıları ikna için başka oyunlar gerekiyordu

Bulundu:
“Türkiye komünist hareketlerin tehdidi altındaydı

”
Bu “tehlikenin” gösterilmesi amacıyla 1951 yılında Türkiye Komünist Partisi’ne yönelik “büyük tevkifat” yapıldı

Dört yüz kişi işkenceden geçirildi

Kimler yoktu ki; Ruhi Su, Enver Gökçe, Ahmet Arif, Arif Damar, Mihri Belli

İşkenceye dayanamayıp aklını kaybedenler oldu

(İşkenceye uğrayanlardan Yılmaz Çolpan Paris Turizm Müşaviri iken 22 Aralık 1979’da ASALA tarafından öldürüldü

Solun tarihi acıklı insan hikâyeleriyle doludur

)
Basın günlerce komünistlerin nasıl sinsi bir oyunla rejimi değiştireceğini yazdı

Bu arada, ölüm korkusuyla Nâzım Hikmet de Sovyetler Birliği’ne kaçınca yayınlar daha da sertleşti

ABD her fırsatta, Türkiye’nin komünist tehdidi altında olduğunu söylemeye başladı

Bu arada NATO kararını da bekleyemezdi

Ortadoğu ABD Büyükelçileri Konferansı İstanbul’da toplandı

Güçlü bir Ortadoğu savunma hattı kurulması ve Türkiye’nin bu savunmada etkin bir rol üstlenmesi istendi

Türkiye’nin Londra, Paris, Roma büyükelçileri de, Cumhurbaşkanı Bayar başkanlığında Çankaya Köşkü’nde toplanarak, Doğu Akdeniz savunmasına ilişkin kararları görüştü

Öte yandan

Bir avuç aydına/komüniste karşı Türkiye’yi korumak için Amerikan 6’ncı Filosu İstanbul’a geldi!
Şaka gibi

ABD ayrıca Türkiye’ye 100 jet uçağı vereceğini açıkladı

Yani tehlike o kadar büyüktü!
Bu arada Mehmetçik Kore’de yiğitçe savaşmayı sürdürdü

ABD, Kore’deki Türk Tugayı’na “Başkanlık Onur Belgesi”ni verdi

Ödül karşılıksız bırakılır mıydı; hemen Kore’ye 900 kişilik ilave asker sevkıyatı yapıldı

Mehmetçik’in bir hiç yüzünden Kore’de şehitler vermesini protesto eden 56 üniversite öğrencisi tutuklandı

Tabii hepsi komünistti!
Bu arada Ankara’ya ABD askeri heyetlerinin biri gidip diğeri geldi

Ziyaretler sonrasında Kore’ye hep takviye asker gönderildi; bu kez sayı 600 idi

Bir yanda Kore’ye asker gönderildi, diğer yanda solculara yönelik tutuklamalar hız kesmedi

Türkiye Sosyalist Partisi Genel Sekreteri Esat Adil Müstecaplıoğlu; Attilâ İlhan ve Madımak’ta kaybettiğimiz Asım Bezirci’nin de aralarında bulunduğu 15 aydın tutuklandı

İstanbul’da Orak Çekiç adında gizli bir örgüt ortaya çıkarıldı! Üç kişi tutuklandı

Milli Eğim Bakanı Tevfik İleri solcu öğretmenlerin tasfiyesinin hızlandırılarak sürdüğünü açıkladı

Uzatmayalım

Sonuçta Avrupalılar “komünist tehlikesi oyununa” kandılar/ya da kanar gibi yaptılar; Türkiye’nin NATO’ya katılmasına izin verdiler

Zaten SSCB burunlarının dibine kadar gelmişti; riske girmek istemiyorlardı

Nedendir bilinmez bu kabulden sonra ABD, Türk-Amerikan Askeri İşbirliği’ne katkılarından dolayı Genelkurmay Başkanı Nuri Yamut’a “Liyakat Madalyası” verdi

Halk bayram yapıyordu:
100 yıllık Rusya korkusundan yine bizi Batı koruyacaktı

Sovyetler saldırınca NATO bizim yanımızda olacaktı!
Halbuki

Bu da koca bir yalandı

SSCB’nin saldırısı durumunda savunma hattı Boğazlar’da kurulacaktı

Neyse gelelim sonuca

Dün komünistler, bugün de “darbeci Ergenekoncular” cezaevinde!
Size de yaşadıklarınız dejavu gibi geliyor mu?

En önemli silahları: CAHİLLİK
SOĞUK Savaş doktrini 1950’de kolayca hayata geçirildi

1989’da Berlin Duvarı yıkıldı

Soğuk Savaş sona erdi

Dünyayı yeniden dizayn etmek isteyen süper güç ABD, 1990’larda yeni doktrini Büyük Ortadoğu Projesi’ni hayata geçirmek için kolları sıvadı

Bu konsepte göre Türkiye artık Kemalizm’i bırakıp, yeni rol modeli ılımlı İslam’ın ipine sarılmalıydı

NATO, konsepti gereği savunma ordusuydu

Ama artık bunu bırakmalıydı

“Yurtta sulh, cihanda sulh” ilkesi artık bir kenara bırakılmalıydı

Özellikle Ortadoğu’da aktif rol almalıydı

Fakat Türk Silahlı Kuvvetleri de sömürge ordusu değildi, ulusal devletin ordusuydu; “Hadi şimdi de bu görevi üstlen” denince hemen “Baş üstüne” diyemezdi

Demediği gibi Rusya ve İran ile ittifak kurulmayı öneren paşalar bile çıktı

Tabii bu teklifi yapanların sonları Silivri’deki Ergenekon davası oldu! Neyse

ABD, dünyayı dizayn etmekte kararlı; bunun ekonomik nedenleri var

En azından ilk etapta Irak’tan çekildiğinde Kürtleri ve petrol kuyularını koruyacak TSK’ya ihtiyacı var

Fakat 1950’lerde “tereyağından kıl çeker” gibi halledilen oyunlar/planlar bu kez hayata kolay geçirilemiyor

Baksanıza “Kürt açılımı” bile sert muhalefetle karşılandı

Uyduruk mektuplarla TSK ve son günlerde Dersim meselesiyle CHP ne kadar yıpratılmaya çalışılsa da oyun tutmuyor; ikna edici olmuyor

Niye? Hükümete, yandaş medyaya, liberallere, din sömürücülerine rağmen oyun niye tutmuyor?
Bakınız

İşte burada sosyal-ekonomik tarihçilikten yararlanacağız

1950’de Türkiye nüfusu 21 milyondu

Yüzde 75’i köylüydü ve nüfusu 5 binin altında olan yerleşim yerlerinde oturuyordu

Okuryazar oranı sadece yüzde 30 idi

Kişi başına düşen gelir 166 dolardı

Bu yoksul halkın cehaletinden yararlandılar

Türkçe ezanın kaldırılması, okullarda din derslerinin mecburi edilmesi, Fatih ve Eyüp Sultan gibi türbelerin açılması, radyoda din programlarının yapılması gibi popülist icraatlarla onu kandırdılar

Yoksul köylülerin temiz inançları siyasete malzeme yapıldı

Sadece onlar mı?
Şehirliler de yeni gazino kültürüyle, ABD’den gelen caz müzikle-dansla, güzellik yarışmalarıyla, radyo günleriyle, polisiye cep kitaplarıyla, renkli sinemalar ile meşgul edildi

Dinciler çok mutluydu

Ardı ardına çıkardıkları yayınlarda Atatürk’e hakaret etmek için birbiriyle yarıştırıldı

Her yanda Atatürk’ün heykelleri kırılıyordu

DP’nin besleme basını ise, ABD’nin Marshall planı çerçevesinde Türkiye’ye 58 milyon dolarlık askeri yardımda bulunması gibi olayları manşetlere taşırken; Kore’de 34 subay, 46 astsubay ve 1252 erin şehit olduğu; 234 Mehmetçik’in ise esir tutulduğu haberlerini görmezlikten gelmeye çalıştı

Peki

1950’ler 2000’li yıllara benziyor mu?
Benzerlikler var kuşkusuz

Ancak bu oyun bugün niye pek tutmuyor?
Hadi bu da size ev ödevi olsun

Soner YALÇIN

11-29-2009	#1
Şengül Şirin	Bu da Siyasi Dejavu Bu da siyasi dejavu Yaşanılan bir olayı daha önceden yaşamışlık duygusuna “dejavu” denir Türkiye’nin son günlerdeki politik olaylarını daha önce yaşadığınız duygusuna kapılıyor musunuz? Örneğin Ergenekon gözaltılarını, tutuklamalarını? Ya da “Başbakan, Genelkurmay Başkanı’nı görevden alsın” sözlerini? Gelin yıllar öncesine gidip bir dejavu yaşayalım BUGÜN fikir hayatındaki kısırlığımızın temel sebeplerinden biri sol düşünceye düşmanlıktır Bunun nedeni ise Soğuk Savaş ve onun uzantısı olarak 12 Mart-12 Eylül darbeleridir Annales-School tarihçiliği; yani tarihi olayları ekonomik temelli düşünceyle anlama-analiz etme yöntemi solculukla özdeşleştirildiği için, bu anlayış bizim üniversitelerimize sokulmamıştır Bu da hâlâ temel meseleleri kavrayamamamıza neden olmaktadır Gündemdeki olayları hâlâ Soğuk Savaş yıllarının bize dayattığı tek boyutlu düşünce sistematiğiyle tartışıyoruz Sosyal tarihçiliği-ekonomik tarihçiliği bilmiyoruz Örneğin; Türkiye’deki Ergenekon soruşturması-davasını nasıl “okuyor-analiz ediyorsunuz”? Sovyetler Birliği’nin parçalanmasıyla dengeleri altüst olan günümüz dünyasında yeni oluşturulmaya çalışılan düzeni kavrayamadan Türkiye’deki olayları anlayabilir misiniz? Sözlerimi somutlaştırmak için size bir dejavu yaşatmalıyım! Yeni yol haritası 1945 yılında II Dünya Savaşı bitti Savaşın iki galibi Amerika ve Sovyetler (Rusya), özelikle 100 yıldır paylaşım mücadelesine girdikleri emperyal rakiplerini saf dışı edip dünyaya hâkim oldu İngiltere, Fransa galip bile olsalar savaş yorgunuydu; ABD’nin gölgesine sığındılar Almanya, İtalya, Japonya zaten savaştan yenik çıktı İki süper gücün dünyayı paylaşma isteği Soğuk Savaş’ın başlamasına neden oldu “Milli Şef” İsmet İnönü’nün usta dış politikasıyla harbe girmeyen Türkiye, yönünü Batı’ya döndü Üstelik bunu Atatürk döneminin SSCB’ye yakın dış politikasını tamamen değiştirerek yaptı İnönü, Türkiye’nin geleceğini Batı’da görse de, ülkenin tam bağımsızlıkçı çizgisinden çok taviz verme eğiliminde değildi Oysa ABD’nin yeni dünya düzeninde Türkiye’den istekleri vardı Örneğin, Kore’ye asker gönderilmesi gibi ABD, Türkiye’nin II Dünya Savaşı’nda olduğu gibi tarafsız kalmasını istemiyordu; yeni ordulara ihtiyacı vardı Çünkü Sovyetler Birliği Avrupa’nın merkezine kadar gelmişti Afrika’da, Asya’da sömürgeler özgürleşiyordu Ortadoğu’da ulusal hareketler çığ gibi büyüyordu Çin ve SSCB kapitalist ülkelere karşı birleşik cephe oluşturma kararı almıştı Ve bu karardan 5 ay sonra Kuzey Kore, Güney Kore topraklarına girdi II Dünya Savaşı bitmişti bitmesine ama dünyayı paylaşım mücadelesi sürüyordu Ve ABD’nin, savaşacak Mehmetçik’e ihtiyacı vardı Genelkurmay Başkanı tasfiye edildi İsmet Paşa, iktidarı DP’ye kaptırmasaydı Kore’ye asker gönderir miydi? Türkiye’yi savaşa sokmamış İsmet Paşa’nın Kore’ye asker gönderme ihtimali az Peki Genelkurmay’ın II Dünya Savaşı’ndaki kurmay kadrosu görevde olsaydı, DP’nin isteğine uyar mıydı? Bu konuyu açmalıyım: Demokrat Parti 6 Haziran 1950’de TSK içinde “balans ayarı” yaptı Bunu da ustaca başardı Hükümet olunca gündeme hemen ezanın tekrar Arapça okunmasını getirdi Ardından radyoda dini program yapılması yasağını kaldırdı Dini duygulara seslenip kamuoyunun desteğini arkasına alınca Türkiye’nin gündemine suni bir olay getirildi: “Askerler darbe yapacak!” Parantez açayım: Bu dedikodunun üzerinden 60 yıl geçti; bugüne kadar bu dedikodunun doğruluğunu gösterir bir tek bilgi-belge bulunamadı Ama DP hükümeti bu dedikoduyu fırsat bilip, başta Genelkurmay Başkanı A Nafiz Gürman, Hava Kuvvetleri Komutanı Zeki Doğan, Deniz Kuvvetleri Komutanı Mehmet Ali Ülgen, Jandarma Genel Komutanı Nuri Berköz, Genelkurmay II Başkanı İzzet Aksalur olmak üzere ordu komutanları dahil 15 general ve 150 albayı emekli etti Ve İki ay sonra ABD’nin isteği oldu: 25 Temmuz 1950’de DP hükümeti, Kore’ye 4 bin 500 kişilik askeri birlik gönderme kararı aldı DP, CHP’nin tavrından çekinip konuyu TBMM’ye bile getirmedi Bakanlar Kurulu kararnamesiyle Mehmetçik cepheye sürülüverdi Üst komuta kademesi tasfiyeye uğrayan TSK sesini bile çıkaramadı Olayı protesto eden Türk Barışseverler Derneği’nin solcu üyeleri ise hemen cezaevine tıkılıp sesleri kesildi 1 Mart tezkeresi 1950’lerdeki iç ve dış olayların günümüz dünyası ve Türkiye’si ile benzerliği var mı? 1989’da Berlin Duvarı’nın yıkılmasıyla Soğuk Savaş dönemi sona erdi Soğuk Savaş sonrasının en sert paylaşım mücadelesinin yaşandığı Balkanlar, Kafkaslar ve Ortadoğu, Türkiye’nin yanı başında Türkiye bugüne kadar sorunlu bölgelere BM nezdinde asker göndererek kanlı savaşların dışında kalmaya özen gösterdi Fakat Bu tarafsız dış politika bir yere kadar sürdü Türkiye’nin 1 Mart (2003) tezkeresine onay vermemesi, ABD için dönüm noktası oldu Tezkerenin reddedilmesini ABD, TSK’ya bağladı İşte ben o tarihten sonra dejavu yaşamaya başladım Bugün ne diyorlar: “TSK’da cunta var”; “Başbakan, TSK’nın üst komuta kademesini görevden alsın!” Sanıyorum oyunun henüz birinci perdesini seyrediyoruz AVRUPA’YA KOMÜNİST OYUNU ABD’nin Soğuk Savaş doktrinine göre, büyük kara ordusuna sahip Türkiye, NATO şemsiyesi altında olmalıydı DP de hükümet olunca NATO’ya başvurdu Amerika desteğine ve Kore’ye asker göndermesine güvenip hemen kabul edileceğini sanıyordu Olmadı; Avrupalılar Türkiye’yi istemedi Şaşıran sadece Türkiye değildi; ABD Dışişleri Bakanı Dean Acheson, NATO’nun Avrupalı üyelerine sert çıkarak, Türkiye’nin acilen pakta alınmasını istedi Avrupa’nın üstünde hâlâ savaşın dumanı tütüyordu; kimsenin sert demeçlerden korkacak hali yoktu ABD ve Türkiye, Avrupa’yı ikna için iki yönteme başvurdu: Bunlardan birincisi, “Stalin, Kars ve Ardahan’ı istedi” yalanına yeniden başvurmak oldu! Bu yalanı maalesef Feridun Cemal Erkin ile Selim Sarper çıkardı Güya talep Moskova Büyükelçisi Sarper’e sözlü olarak söylenmişti! Toprak talebini Stalin niye nota vererek yapmamıştı? Bilinmiyor Zaten SSCB toprak talebini reddetti; Dışişleri Bakanı Molotov, “Bu nereden çıktı, böyle bir talebimiz yok” demesine rağmen psikolojik harbe yenik düştüler Bırakın o dönemi, bu kara yalana hâlâ inanılıyor; yıllardır iç politika malzemesi olarak kullanılıyor Neyse dönelim konumuza Ortada toprak talebine ilişkin belge filan olmayınca Avrupalılar bu yalana pek itibar etmedi O halde Avrupalıları ikna için başka oyunlar gerekiyordu Bulundu: “Türkiye komünist hareketlerin tehdidi altındaydı” Bu “tehlikenin” gösterilmesi amacıyla 1951 yılında Türkiye Komünist Partisi’ne yönelik “büyük tevkifat” yapıldı Dört yüz kişi işkenceden geçirildi Kimler yoktu ki; Ruhi Su, Enver Gökçe, Ahmet Arif, Arif Damar, Mihri Belli İşkenceye dayanamayıp aklını kaybedenler oldu (İşkenceye uğrayanlardan Yılmaz Çolpan Paris Turizm Müşaviri iken 22 Aralık 1979’da ASALA tarafından öldürüldü Solun tarihi acıklı insan hikâyeleriyle doludur) Basın günlerce komünistlerin nasıl sinsi bir oyunla rejimi değiştireceğini yazdı Bu arada, ölüm korkusuyla Nâzım Hikmet de Sovyetler Birliği’ne kaçınca yayınlar daha da sertleşti ABD her fırsatta, Türkiye’nin komünist tehdidi altında olduğunu söylemeye başladı Bu arada NATO kararını da bekleyemezdi Ortadoğu ABD Büyükelçileri Konferansı İstanbul’da toplandı Güçlü bir Ortadoğu savunma hattı kurulması ve Türkiye’nin bu savunmada etkin bir rol üstlenmesi istendi Türkiye’nin Londra, Paris, Roma büyükelçileri de, Cumhurbaşkanı Bayar başkanlığında Çankaya Köşkü’nde toplanarak, Doğu Akdeniz savunmasına ilişkin kararları görüştü Öte yandan Bir avuç aydına/komüniste karşı Türkiye’yi korumak için Amerikan 6’ncı Filosu İstanbul’a geldi! Şaka gibi ABD ayrıca Türkiye’ye 100 jet uçağı vereceğini açıkladı Yani tehlike o kadar büyüktü! Bu arada Mehmetçik Kore’de yiğitçe savaşmayı sürdürdü ABD, Kore’deki Türk Tugayı’na “Başkanlık Onur Belgesi”ni verdi Ödül karşılıksız bırakılır mıydı; hemen Kore’ye 900 kişilik ilave asker sevkıyatı yapıldı Mehmetçik’in bir hiç yüzünden Kore’de şehitler vermesini protesto eden 56 üniversite öğrencisi tutuklandı Tabii hepsi komünistti! Bu arada Ankara’ya ABD askeri heyetlerinin biri gidip diğeri geldi Ziyaretler sonrasında Kore’ye hep takviye asker gönderildi; bu kez sayı 600 idi Bir yanda Kore’ye asker gönderildi, diğer yanda solculara yönelik tutuklamalar hız kesmedi Türkiye Sosyalist Partisi Genel Sekreteri Esat Adil Müstecaplıoğlu; Attilâ İlhan ve Madımak’ta kaybettiğimiz Asım Bezirci’nin de aralarında bulunduğu 15 aydın tutuklandı İstanbul’da Orak Çekiç adında gizli bir örgüt ortaya çıkarıldı! Üç kişi tutuklandı Milli Eğim Bakanı Tevfik İleri solcu öğretmenlerin tasfiyesinin hızlandırılarak sürdüğünü açıkladı Uzatmayalım Sonuçta Avrupalılar “komünist tehlikesi oyununa” kandılar/ya da kanar gibi yaptılar; Türkiye’nin NATO’ya katılmasına izin verdiler Zaten SSCB burunlarının dibine kadar gelmişti; riske girmek istemiyorlardı Nedendir bilinmez bu kabulden sonra ABD, Türk-Amerikan Askeri İşbirliği’ne katkılarından dolayı Genelkurmay Başkanı Nuri Yamut’a “Liyakat Madalyası” verdi Halk bayram yapıyordu: 100 yıllık Rusya korkusundan yine bizi Batı koruyacaktı Sovyetler saldırınca NATO bizim yanımızda olacaktı! Halbuki Bu da koca bir yalandı SSCB’nin saldırısı durumunda savunma hattı Boğazlar’da kurulacaktı Neyse gelelim sonuca Dün komünistler, bugün de “darbeci Ergenekoncular” cezaevinde! Size de yaşadıklarınız dejavu gibi geliyor mu? En önemli silahları: CAHİLLİK SOĞUK Savaş doktrini 1950’de kolayca hayata geçirildi 1989’da Berlin Duvarı yıkıldı Soğuk Savaş sona erdi Dünyayı yeniden dizayn etmek isteyen süper güç ABD, 1990’larda yeni doktrini Büyük Ortadoğu Projesi’ni hayata geçirmek için kolları sıvadı Bu konsepte göre Türkiye artık Kemalizm’i bırakıp, yeni rol modeli ılımlı İslam’ın ipine sarılmalıydı NATO, konsepti gereği savunma ordusuydu Ama artık bunu bırakmalıydı “Yurtta sulh, cihanda sulh” ilkesi artık bir kenara bırakılmalıydı Özellikle Ortadoğu’da aktif rol almalıydı Fakat Türk Silahlı Kuvvetleri de sömürge ordusu değildi, ulusal devletin ordusuydu; “Hadi şimdi de bu görevi üstlen” denince hemen “Baş üstüne” diyemezdi Demediği gibi Rusya ve İran ile ittifak kurulmayı öneren paşalar bile çıktı Tabii bu teklifi yapanların sonları Silivri’deki Ergenekon davası oldu! Neyse ABD, dünyayı dizayn etmekte kararlı; bunun ekonomik nedenleri var En azından ilk etapta Irak’tan çekildiğinde Kürtleri ve petrol kuyularını koruyacak TSK’ya ihtiyacı var Fakat 1950’lerde “tereyağından kıl çeker” gibi halledilen oyunlar/planlar bu kez hayata kolay geçirilemiyor Baksanıza “Kürt açılımı” bile sert muhalefetle karşılandı Uyduruk mektuplarla TSK ve son günlerde Dersim meselesiyle CHP ne kadar yıpratılmaya çalışılsa da oyun tutmuyor; ikna edici olmuyor Niye? Hükümete, yandaş medyaya, liberallere, din sömürücülerine rağmen oyun niye tutmuyor? Bakınız İşte burada sosyal-ekonomik tarihçilikten yararlanacağız 1950’de Türkiye nüfusu 21 milyondu Yüzde 75’i köylüydü ve nüfusu 5 binin altında olan yerleşim yerlerinde oturuyordu Okuryazar oranı sadece yüzde 30 idi Kişi başına düşen gelir 166 dolardı Bu yoksul halkın cehaletinden yararlandılar Türkçe ezanın kaldırılması, okullarda din derslerinin mecburi edilmesi, Fatih ve Eyüp Sultan gibi türbelerin açılması, radyoda din programlarının yapılması gibi popülist icraatlarla onu kandırdılar Yoksul köylülerin temiz inançları siyasete malzeme yapıldı Sadece onlar mı? Şehirliler de yeni gazino kültürüyle, ABD’den gelen caz müzikle-dansla, güzellik yarışmalarıyla, radyo günleriyle, polisiye cep kitaplarıyla, renkli sinemalar ile meşgul edildi Dinciler çok mutluydu Ardı ardına çıkardıkları yayınlarda Atatürk’e hakaret etmek için birbiriyle yarıştırıldı Her yanda Atatürk’ün heykelleri kırılıyordu DP’nin besleme basını ise, ABD’nin Marshall planı çerçevesinde Türkiye’ye 58 milyon dolarlık askeri yardımda bulunması gibi olayları manşetlere taşırken; Kore’de 34 subay, 46 astsubay ve 1252 erin şehit olduğu; 234 Mehmetçik’in ise esir tutulduğu haberlerini görmezlikten gelmeye çalıştı Peki 1950’ler 2000’li yıllara benziyor mu? Benzerlikler var kuşkusuz Ancak bu oyun bugün niye pek tutmuyor? Hadi bu da size ev ödevi olsun Soner YALÇIN __________________ Arkadaşlar, efendiler ve ey millet, iyi biliniz ki, Türkiye Cumhuriyeti şeyhler, dervişler, müritler, meczuplar memleketi olamaz En doğru, en hakiki tarikat, medeniyet tarikatıdır