Yaşama Dair Herşey...

Size,
bu odanın alacakaranlığından,
okyanusundan, beni boğan dalgalarından,
tenimde kalan tuzdan ve
yastıklarda kuruyan gözyaşından
hiç bahsetmedim
Size,
Nasılsın diyerek başlayan telefonlarınıza
(garip,tuhaf aslında)
beyaz bembeyaz tabiatımla
"iyiyim" diyorum
Yani aslında korkuyorum
bütün bunlar kıyamet
bütün bunlar cinnet
bütün bunlar cinayet demeye,
bir daha düzeltilemeyecek sözler
söylemeye korkuyorum

Telefonla birlikte ışığı da kapatıp
bol şanslar deyişiniz, şanslar deyişiniz, deyişiniz
çınlarken içimde,
bunun beni ne kadar kırdığından
hiç bahsetmedim
Bahsetmediğim çok şey var daha
yaz çiçekleri, cam çiçekleri ölüyor
akşamın altını gümüşe dönüyor
bunlar da önemli elbette
en az,
bana ihaneti öğrettiğiniz
bana kanatlarımı bıraktırdığınız kadar

Odadaki ışığı,
tenimdeki tuzu kırdım
yastıklarda kuruyan gözyaşını,
ufku
terk ettim
Söz kirlendi,
kendi uzayımda kendime
garsonluk etmekteyim

Sizinle yaşadığım her şey kıyamet,
Sizinle yaşadığım her şey cinnet,
Sizinle yaşadığım her şey cinayetti
Ruh kirlendi,
kalbimin kenarında atını durduranlar için
akrep beslemekteyim

Birhan Keskin
Seni bir boşluğa attım
gövdemi başka gövdeler bilmeyecek artık
boşluk sesi ol
hoşluk sesi ol

sonra dönüp üz beni

Yüzüm yüzünü terk edeli kıştı
Yeni yeni kıştıKollarım kendi
bacaklarımı sarmıştı Fotoğrafta görünmeyen
ışıklar vardı Sandalyenin ucuna oturmuştum
Gözlerim bacaklarıma dolanan kollarıma,
sonra bacaklarıma, sonra daha uzağa, salondan
da uzağa,
o yok yere bakıyordu

Seni bir boşluğa attım
gitmek üzereydim kalktım
boşluk sesi ol
hoşluk sesi ol

Gözlerimdeki ay ışığı
gözlerinin körlüğü içindi

Birhan Keskin
Kadının ince ve uzun parmakları vardı
Şehrin ve insanların dışına gidiyordu

ateş vurunca saçlarına
zaman dururdu, gözlerini saklar kuytulara,
alır başını giderdi

sevişmeye, atlıkarıncalara, hüzünlere
giderdi
İşte bundan, bu yüzden,
çiy düşerdi ovalara, kaygan
Ateş tamamlardı kendini, tarih biterdi
kıyamet

Kadını dalga sesinden dokumuşlardı
ay ışıklı ve kumsallı
Kırılıyordu

sesi ağzından uzak bir yerdeydi

Kadının ince ve uzun dokunuşları vardı
ay ışıklı ve kumsallı

Birhan Keskin
YOLCUNUN SİYAH BAVULU

ey allahım bir gidip bir geliyor aklım
şimdi nerdeydi, şimdi nerdeydi,
taşın sabrı suyun ruhuyla büyüttün beni
bundandır her gittiğimde aklımda kalmak fikri
geçtim hepsinden, öyle hünerle
ki yaşadığımı sanıyorlar hala
anladım mana yok acıdan başka
akşamın kör karanlığı vursun alnıma
her zamanki gibi
her zamanki gibi

Birhan Keskin