Koku - Patrick Süskind

Koku





Patrick Süskind’in, Almanya’da ilk yayımlanışında tam anlamıyla olay yaratan, aylarca liste başlarında kalan Koku adlı bu romanı, gerçekte alışılagelmiş çok satılanların oldukça dışında kalan, toplum eleştirisini sergileyen bir kitap Romana konu olan olay, 18′inci yüzyılda Fransa’da geçer Kitabın kahramanı Jean Babtiste Grenouille ise, tüm insancıl duyumlardan ve duygulardan yoksun, yalnızca kokulara karşı görülmedik ölçüde duyarlı, istediği kokuları üretebilmek için cinayet işlemekten kesinlikle çekinmeyen bir katildir

Herkesin ve her şeyin kokusunu almakta, tüm kokuları üretmekte gerçek bir dahi olan bu genç adam, kendi kokusunun olmadığını, bulunduğu yerlerde insanların insan kokusu alamadıklarını anladığı gün dünyasını yitirir Kendisi için tek çıkar yol, başkalarına sanki insanmış izlemini verecek kokular sürünmektedir Toplum içinde bireyselliğini hiçbir zaman edinememiş, kendi benliğinin dışında her şeyi yaratabilmiş dahiyi sergileyen bu görkemli alegorinin olağanüstü bir akıcılıkla erişilen son bölümü, benzeri herhalde Kafka’da görülebilecek bir insanlık tragedyasının simgesidir


Kitabın içinden


“Odun” sözcüğünü ilk söyleyişi mart güneşinde, sıcakta çatırdayan bir yarılmış kayın odunu yığınının üstünde otururken oldu Bundan önce yüz kere odun görmüş, bu sözcüğü yüz kere duymuştu Söylenince anlıyordu da; kışın az gönderilmemişti dışarıya odun getirmesi için Ama bu nesne ona hiçbir zaman, adını söylemek yorgunluğuna katlanacak kadar ilginç gelmemişti Yığına çıkıp oturduğu o mart gününe kadar Yarılmış odunlar, Gaillard’ın odunluğunun güney tarafındaki sundurmanın altında, bir kerevet gibi istiflenmişti Yanık-tatlı kokuyordu en üsttekiler Yosunsu, güzel bir koku yükseliyordu yığının altlarından, odunluğun kızılçam duvarındansa, sıcağın etkisiyle ufak ufak reçine kokusu yayılıyordu (sayfa 27)


Kitabın Künyesi


Yazarı: Patrick Süskind
Yayınevi: Can Yayınları
Çeviren: Tevfik Turan
Türü: Roman
Sayfa Sayısı: 247
ISBN: 975-510-059-8
Basım Tarihi: 1987