Hz.aişe (r.a) Validemiz

Resulü Hz Muhammed (sas)'e ilk iman eden onun en sadik arkadasi Hz Ebu Bekr es-Siddîk'in kizi ve Hz Peygamber'in zevcesi Hicret'ten dokuz veya on sene önce Mekke-i Mükerreme'de dogdu Annesi Ümmi Rûmân binti Âmir ibn Umeyr'dir Hz Âise çok küçük yasta müslüman olmustur
Resulullah, ilk zevcesi Hatîcetü'lKübrâ hayatta iken baska bir kadinla evlenmemisti Onun vefatindan sonra bir süre daha evlenmedi Resulullah, Hatice (ra)'in ölümüne çok üzüldü Osman ibn Maz'un'un hanimi Havle binti Hakim, Resulullah'a gelerek Ebu Bekr es-Siddîk'in kizi Âise ile evlenmesini teklif etti Sonra da Resulullah adina Ebu Bekr'e giderek kizi Âise'yi istedi
Hz Âise'nin Resulullah'a nikâhlanmasi Hicret'ten iki veya üç sene önce oldu Kaynaklar, bu nikâhlanma sirasinda Hz Âise'nin yasinin küçük oldugunu kaydetmektedir Nikâhin kiyilmasindan iki yil kadar zaman geçtikten sonra zifâf vukû bulmustur Hz Âise'nin o zaman dokuz veya on bir yasinda oldugu rivayet edilmektedir Bu rivayetleri bazi tarihçiler cerhetmekte ve Âise validemizin evlendikleri zaman daha büyük oldugunu ileri sürmektedirler Âise validemizden rivayet edilen bir hadiste, Hz Cebrâil Âise'nin resmini ipek bir hirka içinde Resulullah'a getirmis ve "Bu, senin dünya ve ahirette zevcendir" demisti Hz Peygamber (sas)'in bâkire olarak nikâhladiklari tek zevcesi vâlidemiz Hz Âise'dir Resulullah onu çok severdi Ona 'Hümeyra' lâkabini vermis ve: "Dininizin yarisini bu Hümeyra'dan aliniz" buyurmuslardir Hazret-i Âise, Medine'de Peygamberimizin muharebelerine katildi ve diger sahâbe hanimlari gibi harpte yaralilarin tedavisiyle bizzat mesgul oldu Uhud gazâsinda sirtinda su ve yiyecek tasiyip yardim için Peygamber Efendimizin hep yaninda kalmisti Hatta, peygamberimizin Uhud'da müsriklerin taslariyla yaralanan mübarek yüzlerine, hasir yakip, külünü basarak kanlarinin durmasini saglamisti Hz Âise bir ara Uhud'da kiliçla cepheye gitmek istemisse de, Resulullah buna müsaade etmemistir
Âise 14-15 yaslarinda iken Benu Mustalik (Müreysi') gazâsina Resulullah'la beraber katildi Gazâ dönüsü tuvalet için geride kalmasi yüzünden iftiraya ugradi; savasa ganimet için katilan münafiklar Hz Âise'nin, gecikmesi sebebiyle, kâfilenin ardindan yaninda Ashabtan Safvan ile birlikte geldigini görünce bunu kötü sözlerle ve çirkin bir sekilde yorumladilar Yolda bu dedikodulara bazi müslümanlar da karisinca Hz Âise çok üzüldü; Medine'ye gelince hastalandi iftira, dedikodu etrafa yayilmisti Atesi yükselerek yataga düstü Bu arada kendisini fazla aramayan Rasûlullah'tan izin isteyerek babasi Ebû Bekir'in evine gitti Orada bir müddet kaldi; sabirla bekledi Bu arada Rasûlullah diger hanimlarina ve sahâbeden en yakinlarina Âise'nin durumunun ne olabilecegini sordu Hepsi de Hz Âise'nin temiz ve suçsuz oldugunu söylediler; "Peygamberini fenaliklardan koruyan Cenâb-i Hak, size böyle bir seyi revâ görmez, sabreyleyin" dediler
Aradan bir ay gibi uzun bir zaman geçinceye kadar danismalarini sabirla sürdüren Resulullah, sonunda Hz Ebû Bekir'in evine ugradi Hz Âise'yi, anne, babasi ve sahâbeden bir hanimla aglar buldu: "Ya Âise, senin için bana söyle söyle söylediler Eger sen, dedikleri gibi degilsen; 'u Teâlâ yakinda senin dogrulugunu tasdik eder Eger bir günah islediysen, tövbe ve istigfar eyle! 'u Teâlâ, günahina tövbe edenlerin tövbesini kabul eder " buyurdular Resulullah'in mübarek sesini isitince aglamayi kesen Hz Âise babasina bakip cevap vermesini istedi Hz Ebû Bekir ve Âise'nin annesi böyle söylentilere ve dedi-kodu yapanlara sadece sasirdiklarini söylediler Hz Âise ise: "'u Teâlâ'ya yemin ederim ki kulaginiza gelen lâflarin hepsi yalandir, iftiradir, biliyor ki benim bir seyden haberim yoktur Yapmadigim bir seye evet dedigimde kendime iftira etmis olurum Sabretmek iyidir Onlarin söyledigi sey için 'u Teâlâ'dan yardim bekliyorum" dedi Günahsiz oldugundan, kalbinin temizligi ile ve kendinden emin olarak bekledi
Bu sirada Hz Peygamber (sas)'in yüzünde vahiy alâmetleri belirdi Hz Ebû Bekir, Resulullah'in basinin altina bir yastik koyup üzerine çarsaf örterek beklediler Vahiy tamamlaninca Resulullah terlemis yüzünü örtünün altindan kaldirarak: "Müjdeler olsun sana ey Âise! 'u Teâlâ seni temize çikardi Senin pak olduguna sahit oldu" deyip Kur'an'daki Nûr Suresinden, o an nazil olunan 10 ayeti okudu Hz Ebû Bekir hemen kalkip kizi Âise'yi basindan öptü, "Kalk, Resulullah'a tesekkür et" dedi Kendisi için ayet inecegini aklindan geçirmeyen Âise saskinlik içinde: "Hayir kalkmam baba vallahi kalkmam 'u Teâlâ'dan baskasina sükretmem Çünkü Rabbim beni Ayet-i Kerîme ile methetti" dedi Ama, çok sevindi iftirada bulunanlar zamanla hakîr ve zelîl oldular
Peygamberimiz (sas) 632 senesinde hastalaninca son gününü Hz Âise validemizin evinde geçirdi Rebiü'levvel ayinin onikinci pazartesi günü ögleden önce mübarek basi, Hz Âise validemizin gögsüne yaslanmis oldugu halde vefat etti Resulullah'in vefatindan sonra Ashâb-i Kirâm, Hz Aise validemize müminlerin annesi adini vererek, ona büyük hürmet göstermislerdir Hz Âise de, sahâbe içinde, kirk yila yakin bir müddet daha yasamis ve pek çok hadis rivayet etmistir

KAYNAK:SAMİL İSLAM ANSİKLOPEDİSİ