Amerikalı Gazinin Fotoğrafının Düşündürdükleri

AMERİKALI GAZİNİN FOTOĞRAFININ DÜŞÜNDÜRDÜKLERİGeçen gün bir ayağı olmayan, tekerlekli sandalyede oturan Amerikalı gazi bir askerin kalabalık bir grup arasındaki fotoğrafını gazetelerde gördüm
Gazi asker ayağını Irak'ta bir mayının patlamasında kaybetmiş
Etrafındaki insanlar ise gaziler için ev inşa eden çeşitli mesleklere mensup gönüllü insanlar
Hemen bizim kadersiz kahramanlarımız, savaşta veya terörle mücadelede veya bir görevin ifazı esnasında, gözünü kırpmadan hayatını veya elini, kolunu, bacağını, gözünü, bedeninin bir parçasını feda eden bu kahraman insanlarımız gözümün önüne geldi
Bir kısmı hayatının baharında iken gencecik eşeni, küçücük bebeğini, ailesini bırakıp ebediyete intikal edenler, bir kısmı artık kolsuz, bacaksız, gözleri görmeden yaşamaya mahkum olanlar
Günlük hayatın akışı içinde bu kahraman insanların ne kadar büyük fedakarlık yaptıklarının hiç farkında olmuyoruz
Fotoğraf bana yıllar önceki acı bir anımı hatırlattı
Görevde olduğum yıllarda, Güneydoğuda bölücü teröristlerle yapılan silahlı bir çatışmada, bir arkadaşımız omzundan ve kasığından yaralanmış, ilk müdahaleden sonra Ankara'ya GATA'ya nakledilmişti
Hastanede kısa süre sonra yaralının gazlı kangren olduğu anlaşıldı Bu hastalığın mikrobu, mevzi alıp yerde sürünürken arkadaşın elbisesine bulaşmış, oradan da mermi vücuduna girmiş
Bütün çabalara rağmen bir kolunun ve bir bacağının kesilmesinden başka çare kalmayınca, hastane yetkilileri arkadaşımızın rızasını alamayınca bana haber verdiler
Ben de kendisine herşeye rağmen hayatın güzel ve dünyada nice sakat insanların yaşamakta olduğunu, eşi ve iki çocuğu için yaşamasının hüzumunu anlatmaya çalıştım
Bana kolu ve ayağı kesilince malülen emekli olacağını, kendisine bugün eline geçenin yarısı kadar bir maaş bağlanacağını, evi de olmadığını, her gün öleceğine bir defa ölmeye karar verdiğini ifade etti
Bu cevap yüreğimi derinden yaraladı
Kendisine o an söz verdim Lojmandan çıkarmadan önce O'nu bir ev sahibi yapacağımı, mutlaka kendisine bir iş bulup maaş farkını kapatacağını, ayrıca dünyanın neresinde en iyi kol ve ayak protezi yapılıyorsa orada protezlerini yaptıracağımı bildirerek kol ve bacağını kestirip yaşamasını istedim
Bana güvendi
Hemen ameliyata girdi Kolunu kurtardılar ama bacağı kasıktan kesildi
Sıra sözleri yerine getirmeye geldi
Tabii ev için devlet hiç oralı olmadı Bir iş de vermedi Sadece protezinin yurtdışında yaptırılmasını sağlayabildim
Oysa ev ve iş için ben de devlete güvenmiştim Güvendiğimiz dağlara kar yağdı Ama söz yerine getirilecekti Aramızda para topladık, lojmandan çıkmadan O'na bir ev aldık Ben de özel bir kuruluşta O'na uygun bir iş buldum Halen orada çalışıyor
Şehit aileleri ile malül ve gazilerimiz inanılmaz acı ve ızdırap içinde, bir çok sorunla karşı karşıyadırlar Bizim arkadaşımız gibi kaçının temel sorunları halledilebilmiştir?
Oysa Anayasamız 61 nci madde ile Devlete; harp ve vazife şehitlerinin dul ve yetimleriyle malül ve gazilerin korunması, toplumda kendilerine yaraşır bir hayat seviyesi sağlanması bu amaçlarla gerekli teşkilat ve tesislerin kurulması görevlerini vermiştir
Devletin halen yaptıkları ile yetinmesi kafi görülemez İvedilikle Anayasamızın bu esasları süratle ele alınmalı ve ayrıca devletin yapacakları yanında halkımızı teşvik etmesi de önemsenmelidir
CUMHUR EVCİL