Bensız Yasamaya Alısacaksın

Yavaş yavaş
Kayıp gidecek yıllar
Avuçlarından,
Tutamayacaksın
Zaman
İçecek koca ömrü bir yudumda,
Benden uzaklarda,
Yalnızlığı alıp koynuna
Uyuyacaksın

Koyduğun hiçbir şey
Yerinde olmayacak / yokluğumda,
Sap saman karışacak birbirine,
Bağbozumu
Başlayacak bahçelerinde
Dalların üşüyecek,
Rüzgârda titreyecek
Tipiye yakalanmış kuş gibi
Donacaksın

Fotoğraflar olacak
Tek tesellin,
Anılar dostun
Geçmişte kalan aşkımızı
Dinlediğin şarkılarda bulacaksın

Aylar sonra
Yeni bir baharı
Muştulayan kuşlar
Öterken sabah serinliğinde,
Açacaksın
Uykuya terkettiğin gözlerini / bensiz
Ve yapayalnız
Sol yanında sevdiğin
Olmayacak yatağında,
Duvarlarına
Anılarımız sinmiş odanda,
Yalnızlığınla kalacaksın

“Olmaz” deme sevgili!
Yaşayacaksın bir gün bu yalnızlığı,
Yokluğumu
Soğumuş avuçlarında,
Damarlarında duyacaksın
Çekip gideceğim sonunda / uzaklara,
Bir gün / bensiz
Yeni sabahlara uyanacaksın,
Ağlayacaksın

Soracaksın kendine:
“Ben nerde yanlış yaptım?” diye
Bulsan da yanıtını
Yararı yok sevgili!
Geç kalmış olacaksın
Şimdiden hazırla kendini / yokluğuma,
Bir gün
Bensiz yaşamaya
Alışacaksın