Aynalar - Mirror

Aynalar - Mirror



Yansıma ile nesnelerin görüntüsünü veren pürüzsüz ve parlak yüzeyler

Pürüzlü bir yüzeye (örneğin bta yaprak kâğıt) düşen ışık, her yönde yayılır; buna karşılık pürüzsüz ve parlak bir yüzey, nesnelerden gelen ışık ışınlarım belirli bir yöne gönderir: yansıma denen bu olay, aynanın önünde duran şeyi (gerçek görüntü), aynanın arkasında görüyormuşuz (zahirî görüntü) gibi bir *göz aldanması uyandırır
Eski insanlar *cam yapmayı öğrenmeden önce de, özellikle kadınların süslenmesi için gerekli bir eşya olan aynayı kullanırlardı Mısırlılarda, Yunanlılarda ve Romalılarda aynalar altın, gümüş, bronz veya parlak kalaydan yapılırdı XII yydan sonra, kaya kristalini ya da camın arka yüzünü gümüş veya kurşun; daha sonra da kalayla kaplama yöntemi bulundu Ama bu yöntemle yapılan aynalar lüks eşyaydı Ancak XVII yyda yapım tekniğinde elde edilen gelişmeler sayesinde aynalar, olağan ev eşyası haline gelebilmiş ve çoğalmıştır

Bugün en çok kullanılan ayna yapma yöntemi, bir düz cam alıp bunun bir yüzünü gümüş renginde bir sırla kapladıktan sonra koruyucu boya ile boyamaktır
Düz ayna'dan yansıyan görüntü, her zaman, karşıdaki nesnenin tam benzeridir: aynadaki görüntü, nesnenin aynaya göre uzaklığı ne kadarsa o kadar uzaktaymış gibi görünür Görüntünün boyutları, nesnenin boyutlarına eşittir

İçbükey ayna, bir kâsenin içi gibi çukurdur; ışığı bir yerde toplayarak, olduğundan daha büyük ve daha yakın bir görüntü verir Bu çeşit aynalar cisimleri büyük gösterdikleri için bunlara «dev aynası Bu aynalar, ışık kaynağı odak noktasına konduğu zaman ışığı dağılmadan uzağa gönderebildiği için ışıldak (projektör) yapımında da kullanılır
Dışbükey ayna (bir kaşığın sırtı, güzel bir örnektir) ipince ve daha uzak bir görüntü verir Bu iki çeşit ayna, eşyayı ve insanları, biçimlerini bozarak yansıtır