Korku Satmak

Tarihin her diliminde en paralı/kârlı iş hep korku satmak oldu! Korkutabilmeyi becerenler istediklerini aldı, korkanlarsa birilerinin oyuncağı oldu
Çarpıcı örneklerden biri Moğol Cengiz’dir Ticaret kervanlarındaki casuslarıyla sattığı korkunun ücreti; Çin Denizinden Akdeniz’e hudutsuz topraklardı Bütün Harzem’deki gözelerden gözyaşı kaynar hâlâ ve Bağdat’tan geçen nehirler kan ve mürekkep rengine döner!
*

Soğuk savaş dönemi Bu defa birileri “Sovyetler saldıracak” demeye başladı Dünya insanları bebeklerine süt almadı; silah aldı, bomba yığdı depolarına En başta (tabir caizse tek düğmeye basılarak yönetilen) Amerikan halkı, elli-altmış yıl titreyip durdu korkudan Her birinin evi gıda ambarına döndü Rüzgâr kapıyı çarpsa bodrumlarındaki sığınaklarına saklandılar Hatta sonunda obez oldular!
Akıl almaz korkular satılmaya devam ediliyor oralarda: “Usame bin Ladin kılık değiştirip şehrinize gelmiş, sizin sokaktan geçerken yellenecekmiş! Hemen filan marka gaz maskesi alın!”

*
Ne gülüyorsunuz? Onların halleri bize komik geliyor da onlar bize gülmüyorlar mı? Şöyle anlatıyorlarmış:

“-Türklere diyorlarmış ki: Emekli maaşını, yılın 12 ayı ve yirmi sene boyunca, çocuğunu gönderdiğin özel dershanelere yatırmazsan; minik yavrucuğun 35 yaşında ofisboy olarak iş bulamaz!”

Kahkahalarla gülüyormuş dinleyenler Ve anlatan şöyle devam ediyormuş:
“-Beş-on yıl internetten iş aramış olan bu mühendiscikler, 3-5 aya kadar işten çıkıyorlarmış Neden mi? Yorgunluktan! Peki sonra ne mi oluyormuş? Babalarının emekli maaşlarını yatırarak, kendileri de emekli olmak için sigortanın eksik günlerini tamamlamaya çalışıyorlarmış!”
Gülün bakalım; elin gâvurları! Ne anlarsınız ki siz ince hesaptan!

Muammer Erkul