Ormanların İşletilmesi

Ormanların İşletilmesi

Avrupa'daki ormanlar yüzyıllardır yoğun biçimde işlenmektedir Ama azgelişmiş ülkelerde, uzak ve ulaşımı zor bölgelerdeki geniş ormanlık alanlara ulaşılamaz Bu ülkelerde ulaşılması güç olan ormanları işlemek ve geliştirmek için gerekli teknoloji yoktur

Orman kaynaklarını işlemek ve geliştirmek için gerekli bilgi ve beceri ormancılık eğitimi ile verilir İlk teknik ormancılık kursları 1770'te Almanya'da açılmıştır Bu tür bir eğitim Fransa'da 1824'te başlamış, İstanbul' da ilk ormancılık okulu 1858'de kurulmuştur Ormancılık mesleği ABD'de de 1900'lerde ortaya çıkmıştır

1919'da İngiltere'de devlete ait ormanlar oluşturup işletmek amacıyla bir ormancılık komisyonu kurulmuştur
Başlangıçta ormancılık temel olarak toprak aşınmasını önlemeyi, su kaynaklarını, yabanıl yaşamı ve ormanları yangından korumayı kapsıyordu Zamanla daha çok sayıda insan ormanları kullanmaya başlayınca, ormanların geliştirilmesi de ormancılığın alanına girdi Orman alanlarında yollar, patikalar ve koprüler yapıldı Bir yandan yeni ağaçlar dikilip kamp ve piknik yerleri yapılırken, bir yandan da kereste üretimi artırıldı
Günümüzün ormancılık anlayışı 20 yüzyılın ortalarında biçimlendi Ormancılığın ilk amaçlarından olan koruma ve geliştirme önemini korudu; bunun yanı sıra orman kaynaklarının üretimi, doğayı koruma ve dinlenme yerlerinin düzenlenmesine ağırlık verildi

Ormanların işletilmesinde iki temel sistem vardır Eş yaşlı orman yetiştirme sisteminde, bir alan tümüyle ağaçlardan temizlenir ve bütün alana aynı yaşta fideler ya da fidanlar dikilir Böylece ormandaki ağaçların hepsi aynı yaşta olur Bu sistem, çam gibi gelişme çağında ışık gereksinimi yüksek ağaç türleri için çok uygundur

Köknar gibi gölgeye dayanıklı türler genellikle seçme yöntemine en uygun ağaçlardır Bu yöntemde farklı yaşlardaki ağaç grupları ormanda aynı zamanda bulunur Ağaçlar büyüdükçe, birkaç yılda bir en yaşlı ve büyük ağaçlar tek tek ya da gruplar halinde kesilerek yerlerine yeni fidanlar dikilir ya da ormanda kalan ağaçların tohumları doğal olarak çevreye yayılıp çimlenir

Ağaçlandırma (yeni ormanlar yetiştirme) ormancılığın önemli bir bölümüdür Yeni ormanlar yetiştirmek için fundalıklar, yanmış orman alanları, artık ekilmeyen tarlalar gibi verimsiz topraklara fidanlar dikilir ya da doğrudan tohum ekimi yapılır İğneyapraklı ormanların yetiştirilmesinde doğrudan ekim" yeni bir yöntemdir Bunun için yüksek kaliteli ağaçlardan kozalaklar toplanır; çıkarılan tohumlar, kuşların ve kemiricilerin yememesi için ilaçlandıktan' sonra elle ya da makineyle ekilir Geniş alanlarda ekim yapılacaksa helikopterler kullanılır