Adsız Kahramanlar

Adsız kahramanlar





Hacı Çalık Ali Paşa, Merzifon’dan çıkan ikinci büyük sadrazamdır Serdar-ı Ekrem sıfatıyla Avrupa içlerine sefere çıkar, birçok işi yoluna koyar Görünen o ki bu korkusuz ve gayretli paşa hayırlı işlere ön ayak olacak, İmparatorluğu özlenen günlere taşıyacaktır

Değerli sadrazam, çalıştırdığı insanlara da sahip çıkar Hatta koca Padişahla karşı karşıya gelmeyi göze alacak kadar

Bir ara Sultan, Başdefterdarı azletmesini ister ama bunu yapmaz Böyle bir suç, mevkiinden olmasına, zindana düşmesine, hatta hayatına mal olabilir ama geri adım atmaz

Padişah onu huzuruna çağırtıp sorar: “Biz bu defterdarı azletmeyi emrettik Üç defa ferman yolladık Fermanımızı niye duymazdan gelirsin!”

Mührü iade edince
- Padişahım, defterdarın suçu ne ola ki görevden alınsın?
- Bilmez misin, Edirneliler ondan şikayette bulunurlar
- Ahaliye yaranmak kolay mı Padişahım? Hem defterdar kendi başına iş yapmaz Bizim hizmetkârımızdır Ne emrediyorsak onu yapar Ortada bir suç varsa benden sorula!

Buraya kadar iyidir de, tutup mührü sultana uzatınca iş kopar Padişah bu doğru sözlü paşayı takdir etmekle birlikte “sen bilirsin” der, “var biraz da taşrada oyalan!”

Ancak Koca Osmanlı Devleti Çalık Ali Paşa gibi mevki kaygısı taşımayan dürüst insanlarla doludur Nitekim Bozoklu Mustafa Paşa, Çalık Ali Paşa’ya saygısından dolayı kendisine yollanan Mührü Hümayûnu kabul etmez, “tehlikeli” bir iş yapar

Padişahın (2 Ahmed) hem hoşuna gider, hem de çok kızar Bir yandan “ikisini de cezalandırmazsam eğer” diye efkârlanırken, sohbet arkadaşlarına “pes vallahi, devletimizin ne yaman adamları varmış” diye söz açar

Aradan ne kadar zaman geçer bilemiyoruz, Sultan, Çalık Ali Paşayı çağırtır “N’apayım Paşa” der, “bu işi kendin eyledin Şimdi söyle bana hangi vilayeti istersin, ihsanım ola!”
- Siz sağ olun yeter Bize ihsan, makam gerekmez
- Olmaz Bir yer söyle diyorsam söyleyeceksin Bak bu kez itiraz istemem
- Öyleyse Mihalıç beldesi olsun
- O yörenin derdi çok, geliri azdır
- Böylesi sefer vakitlerinde kanaat gerektür Sultanım Hazinenin akçeye olan ihtiyacı benden fazladır
Padişah acı acı güler, böyle bir adama ne kadar ihtiyacı olduğunu düşünmeye başlar Bir sene sonra, iki sene sonra Neticede ne yapıp yapacak, onu tekrar Sedarete atayacaktır ama
Çok geçmeden Paşanın vefatını işitir ve oturup içli içli ağlar

Mürüvvet denilince
Bir ara Mısır Beylerbeyi Vezir Hasan Paşa’ya divandan bir emir gelir O günlerde sürgün olan Dersaadet Ağası Yusuf Ağanın bütün malının mülkünün satılıp dersaadete yollanması istenir Hasan Paşa bu noktalara Yusuf Ağanın himayesiyle gelmiştir ve velinimetini üzmekten çok çekinir Araştırır soruşturur Yusuf Ağanın 900 yük akçe kadar serveti olduğunu öğrenir Hiç tereddüt etmeden kendi malını mülkünü satar ve 900 yük akçeyi toparlayıp İstanbul’a yollar

Dersaadetin olup bitenden haberi olur, usulsüz bir iş yaptığı için ona 150 yük akçe ceza yazarlar Hasan Paşa çok zorlanır ama istenilen bedeli de hazırlar Yoksul kalsa da akçeleri başkente yollayıp rahatlar
Padişah (4 Mehmed Han) olayı işitince Hasan Paşayı İstanbul’a çağırtır Vezirler paşalar “sen bittin aslanım” derler, “bu işi kesin zindan paklar!”

Peki Sultan n’apsa beğenirsiniz?
Onu öz kızıyla (Hatice Sultanla) evlendirir, kendine damat yapar