Keşifler

Keşifler

Çağlar boyunca yeni ve değişik yerler bulmak amacıyla heyecanlı ve tehlikeli yolculuklara çıkan insanlar bu serüvenlere çeşitli nedenlerle atılmışlardır Zengin olmak, ticaret yapmak, ün kazanmak, serüven tutkusu, belirli dinsel inançları yaymak ya da ülkelerine yeni topraklar kazandırmak istemişlerdir Hangi nedenle olursa olsun, dünyanın bilinmedik yerleri bize, kâşif adı verilen bu gezginlerce kazandırılmıştır
Dünyanın keşfi denince akla Avrupalılar'ın 15 yüzyıldan başlayarak yürüttükleri büyük keşif yolculukları gelir Ne var ki, bu yolculuklardan çok önce, dünyanın birçok yeri eski uygarlıklarca keşfedilmişti

Fenikeliler gemileriyle Akdeniz'in doğusundan Kuzey Afrika'ya ve İspanya'ya doğru açıldılar Araplar, Asya ve Afrika'nın büyük çöllerini Avrupalılar'dan çok önce baştan başa geçtiler Güney Pasifik Adaları'nda yaşayanlar, Avrupalı kâşifler buraya ulaşmadan yüzlerce yıl önce denizyoluyla Güney Amerika'ya geldiler Beyaz adamlarca "keşfedildiği" söylenen hemen tüm yerlerde aslında o toprakların Yerliler'i yaşıyordu Kuzey ve Güney Amerika'da Amerika Yerlileri, Avustralya'da Avustralya Yerlileri, Yeni Zelanda' da Maoriler gibi dünyanın Antarktika ve İzlanda dışındaki hemen bütün yörelerinde çeşitli halklar, uygarlıklar kurmuşlardı

Coğrafya bilgilerini ilk kez bir araya getiren Eski Yunanlılar oldu Gezginlerin ve tüccarların bütün çevre ülkelere yaptıkları yolculukların ve aralarında Büyük İskender'in seferlerinin kayıtlarının da bulunduğu belgeleri topladılar Daha sonra, Romalılar da benzer belgeleri toplamayı sürdürdüler Bunlara bakarak İS 150'ye gelindiğinde Akdeniz ve Karadeniz kıyılarının çok iyi bilindiği ve Batı Avrupa topraklarının kuzeyde Baltık'a kadar gezildiği söylenebilir Hindistan kıyıları serüven meraklısı denizcilerce keşfedilmişti Karayoluyla Çin'e kadar giden tüccarlar oldu

Yaklaşık İS 5001000 arasında yukarıda değinilen bütün bu bilgiler kayboldu Kızıl Erik ve Leif Eriksson {bak Kizil ERİK) gibi Vikingler'in İzlanda ve Grönland'ı keşfetmelerine, hatta Amerika'ya ulaşmalarına karşın, çoğu Avrupalı'nın dış dünyaya ilişkin bilgisi düşsel öykülerle sınırlıydı Bilmedikleri yörelerde, köpek başlı ya da başsız insanların ya da yüzlerini güneşten saklayan, tek gözlü, tek ayaklı garip yaratıkların yaşadığını sanıyorlardı O dönemde gemiciler kıyılardan uzaklaşmayı ve uzun yolculuklara çıkmayı kolay kolay göze alamıyordu Çünkü karayı göremeyecek kadar açıldıklarında yönlerini bulmaları çok zordu Dünyanın düz olduğu inancı ve gemilerin ufuk çizgisini geçince boşluğa düşeceği korkusu yaygındı 1300 do

laylarında magnetik pusula sayesinde Avrupalı denizciler, daha uzun yolculuklara çıkmaya ve gerçeğe yakın haritalar yapmaya başladılar (bak Pusula)