Kalp Kırmayı Marifet Sayanlara ..!

Hiç kalp kırdınız mı veya kalbinizi kıran oldu mu?

Sanıyorum insan oğluna özgü duygular bunlarZira başka hiçbir canlı da böyle bir duygunun var olduğuna inanmıyorum Evinizde beslediğiniz bir köpeğe kızarsınız,söylenirsiniz hatta yeri gelir bir tekme atarsınız, fakat yine de o size asla darılmazKısa bir süre sonra sizi gördüğünde sevgiyle kuyruğunu sallar,sevgi dolu gözlerle bakar

Biz insanlarda durum başk¤¤¤¤albimiz kırıldığında tüm herşeyi unutursunuz,o olay sanki dünyanın en kötü olayıdırDünya başınıza yıkılmıştırO insanı bir daha affetmemeyi düşünürsünüzOnunla olan tüm iyi anılar birden bire silinmiştir hafızalardanBelki şok olmuşsunuzdur,böyle bir hareket beklememişsinizdir ondanAma olan olmuş,kırılan kırılmıştır
Yıllar önce bir Anadolu köyünde görev yaparken,bir ihtiyar ile sohbet ediyordum Zaten oldum olası yaşlı insanları severimAnıları çok olur onlarınŞiire meraklı bir ihtiyardı, hemen ayak üstü dörtlükler uyduruveren bir ihtiyarcıkSohbet sırasında derin bir iç çekerek;


“Kırma dostun kalbini,
Onaracak ustası yok
Soldurma gönül çiçeğini,
Sulamaya ibrik yok”

Yüzünde,onca yılın çizgisi,ellerinde yıllarca toprakla uğraşmanın sağladığı nasırlarıyla ihtiyarcık böyle demiştiSevgiyle bakan,artık iyice çukura kaçmış gözlerinde bir an parıldayan bir damla yaş gördümBelki geçmişte yapılan bir yanlışı anımsamıştıZaten yine onunla cezalar,kanunlar,hapishaneler üzerine yaptığımız bir söyleşide;
“Cezaevleri boşuna hoca efendi demiştiEn güçlü ceza evleri vicdanımızdırVicdanın rahat olmadıktan sonra suçun af edilmiş,özgür kalmışsın ne çare?Vicdanın olmadıktan sonra en berbat mapus damlarının sana faydası ne?”demişti
O günden sonra davranışlarıma,sözlerime,sosyal ilişkilerime daha bir dikkat eder oldumİnsanları kırmamayı,kırılsam da kırmamayı ilke edinir oldumBazen bilmeyerek de olsa birilerini kırdıysam ve o kırdığım insan bunu bana hatırlatırsa ,o vicdan azabı bana zaten yeterO insanı tekrar kazanabilmek için şartlar ne kadar zor olsa da yine de denemeyi göze alırımİhtiyarın dediği gibi “Onaracak ustası yok”olmasına rağmen,usta titizliğinde olmasa da çıraklık mertebesinde çaba gösteririm
Günümüz insanı daha gerçekçi,sosyal ilişkiler hep karşılıklı çıkarlar ile donanımlı Kalp kırılmış,kırılmamış,dostluklar bitmiş,bitmemiş önemi yokÖnemli olan o günü kâr ile kapatabilmekDostum bana küsmüş,küserse küssün,onun bileceği bir iş”mantığı hakim
En güzeli geçmişte kalan dostluk değerlerine sahip çıkmak,bir birimize daha saygılı,daha hoşgörülü yaklaşabilmek,hepsinden önemlisi kişilere karşı içimizdeki o kahrolası “önyargıyı”yok edebilmekToplumsal barışı ve huzuru istiyorsak bunlar çok önemli unsurlar
Yoksa o olmayan ustayı aramakla daha çook zaman harcarız

Güzeldi teşekkürler