Bu Öyküde Bir Boşluk Var...!

Bu öyküde bir boşluk var sanki
Senden izler ağlıyor
Neyin eksik kaldı anlamadımki
Bir canım var oda sen diye yaşar
Ama canımı yakıyorsun artık
Her sen kurşun olup esiyor
Beni öldürüyor
Ölüyorum işte düşüyorum
Söylermisin daha ne istiyor
Daha ne isityorsun ne bekliyorsun
Canım yanarda dilim hala seni anar
Gözüm ağlarda sana yüreğim bakar
El bağlıda kolda bağlı düşlerim seni yazar
Saçlarım ipek olurda seni giyer
Tarak olurda sana yatar su olurda yüzünü okşar her sabah
Allahın kahrına kah güler kah ağlar
Böyle sensiz yaşar
Sensiz bir bahar kah bahtsız kah bahtiyar
İzlerinde kalkmış bana ordan hesap sorar
Ah yarim ah
Beni bana bırakmaz seslerin var
Issız köşelerde yakalar
Seni yüzüme çarpar
Elbet birgün sela banada rahatlar
Dünya aramızdan kalkar
Okadar çokki bu sevmede sırlar!

Vakit gelsin yerin dolmuyorÖykümdeki boşlugun vuslatı seninle tamamlansınYoruldum!