Ölmeyen Sevgi.....

Genç adam elinde bir buket çiçek, sahile koşarak geldi
Gözleri şöyle bir sahilde gezindi, aradığını göremeyince
ilk gördüğü banka oturup sevdiğini beklemeye başladı Ellerinde
her zamanki çiçeklerden vardı Sevgilisinin en sevdiği çiçekler bunlardı
Kırmızı, kıpkırmızı, kan kırmızısı güller Sanki dalından yeni koparılmış
gibi tazeydiler, buram buram kokuyorlardı, sevgi kokuyor,
aşk kokuyor en önemlisi de özlem ve hasret kokuyordu güller
Hepsinin üzerinde damlalar vardı Sanki ağlıyor gibiydiler
Genç adam güllere baktı, sanki onlarla konuşuyormuş gibi,
"Neden ağlıyorsunuz, bakın ben ne kadar mutluyum" dedi
Az sonra sevdiğini göreceği için kalbi deli gibi atmaya başlamıştı
Ne zaman onu düşünse, onunla buluşacağını hayal etse
kalbi aynı böyle yerinden çıkacakmış gibi oluyordu
Senelerdir birbirlerini sevmelerine rağmen ikiside sevgisinden
hiç bir şey kaybetmemişti Onları hiç bir şey ayıramazdı
Ne hasret, ne ayrılık, ne de ölüm
Genç adam telaşla saatine baktı Sevdiği yine geç kalmıştı,
1 dakika geç kalmıştı Üstelik o, sevdiğini bekletmemek için dakikalarca
önce koşarak geliyor, onu beklemeyi bile seviyordu
Ama sevdiği her zaman bunu yapıyordu Devamlı kendisini bekletiyordu
Herkesin bir kusuru olurmuş diye düşündü
Gözlerini önündeki uçsuz bucaksız denizlere dikti Denizin sonu
yok gibiydi, tıpkı sevdiği kıza karşı olan aşkı gibi denizinde sonu yoktu
Sonsuzluğa uzanıyordu Aslında bugün onlar için çok özel bir gündü
Kendi aralarında söyleneceklerdi Delikanlı önce bunu sevdiğine açmış,
sonrada gidip iki yüzük almıştı Bu kadar önemli bir günde bari
onu bekletmemeliydi Ama alışmıştı artık beklemeye, zararı yok
biraz daha beklerim diye düşündü Güllerin yaprakları
nedense hala yaşlı idi Bir türlü anlamıyordu onları
Her şey bu kadar güzelken neden ağlıyorlardı ki?

İşte az sonra sevdiği gelecek, ona sarılacak, kucaklaşacaklardı
Sonra söz yüzüklerini takıp, evliliğe ilk adımlarını atacaklardı
Genç adam öyle heyecanlıydı ki sevdiğine kavuşmak için can atıyordu
Martılara baktı, birbirleriyle oynaşıp, uçuşan martılara Ne kadar güzel
dansediyorlardı havada Tekrar saatine baktı genç adam
Endişelenmeye başlamıştı Sevgilisi yine geç kalmıştı, hem de çok
Bu kadar geç kalmaması gerekiyordu İşte her gün burada buluşmak
için sözleşmiyorlar mıydı? Her gün sahilde, martılara bakarak,
denizin onlara anlattığı masalları dinleyerek birbirlerine sarılıp
hasret gidereceklerine söz vermiyorlar mıydı?
O zaman neden gelmemişti yine??

Aklına kötü düşünceler gelmeye başladı Hayır hayır olamazdı
Sevdiğine bir şey olamazdı Onsuz hayat yaşanmazdı ki
O ölse bile devamlı benimle yaşar diye düşündü genç adam
Bunun düşüncesi bile hoş değildi Gözlerini yere indirdi Gözyaşlarını
kimsenin görmesini istemiyordu Zaten nedense etrafındaki insanlar
ona sanki kaçık gibi bakıyorlardı Rahatsız olmaya başladı bakışlardan
Artık bıkmıştı Yine sevgilisi geldi aklına Neden gelmedi acaba
diye düşünmeye başladı Gözlerini kapattı 7 sene oldu dedi
7 senedir her gün bu sahildeydi, sevdiğini bekliyordu
Daha fazla dayanamadı Kalbi parçalanacak gibi oluyordu
Gözlerinden bir damla daha yaş güllerin üzerine damladı

Yine gelmeyecek galiba, en iyisi ben onun evine gideyim diye mırıldandı
Hiç olmazsa gülleri her zamanki gibi yanına koyar, ona vermiş olurdu
Genç adam ayağa kalktı Sevdiğiyle buluşmak üzere, yeşil tepenin
ardındaki kabristana doğru yürümeye başladı