İki Koca Yürek Bir Kalpte Atmıştık Biz

Sevişen cümleler yazamıyorum artık Yürekten sevmiştim,
Yüreğim yanıyor şimdi ve
Yüreğimin kalemiyle yazıyorum
Bunları sana






İki koca yürek bir kalpte atmıştık biz
Benim kalbimde kocaman sen
Seninkinde ise ben vardım
Sonsuz sevdik, değer verdik gel gör ki
İki yürekli insan
Tek kalemde sildik biz
Doğru muydu bu sona ulaşmak?



Üstüme gelme dedin bana
Çok sevdiğimdendi aşırı ilgim
Anlamadın
Seni sürekli hatırlarken
Sıktığımı vurguladın
Sessiz kaldığımda ise
Özlemiyorsun diye yakındın
Üstüne gelmiyorum artık
Hayatta yalnız başınasın



Oysa sırtımızı birbirine yaslamıştık biz
Hayatı iki kişi göğüsleyip
Acıları yarıya indirmiş
Mutluluğu iki katına çıkarmıştık
İki koca yürek bir kalpte atmıştık biz
Şimdi
Nasıl olduğumu sorma!
Unuttuğumu söyleyeceğim elbet
Yalan
Aslında
Ö L Ü Y O R U M



Sensiz hayatımda şimdi
Acıların adını anacak cesaretim yok
Meğer ben
Senliğimde her elemi göğüslenir,
Senliğimde boynumu bükmezmişim;
Sensizliğimde, koca bir
H İ Ç M İ Ş İ M




Bir başlık bile bulamıyorum
Katlettiğin dizelerime
Canımın istediği de sendin
İçimin titrediği de
Yüreğimin eridiği de
Unutursun belki gözlerimin rengini
Unutursun belki sevgi sözlerini
Soruyorum şimdi sana:
Ey yalnızlığıma imza atan insan!!!
Seni ne çok sevdiğimi de