İran Mitolojisi - Persian Mythology

Bir ulusa, bir dine ve uygarlığa ait mitleri konu alan, eski çağlarda yaşamış insanların doğa olayları, sosyal ilişkileri ve dinî inanışlarına bakış açılarının yorumlanması olarak nitelenen mitoloji, sözcük anlamı olarak “efsane bilimi”dir Mitoloji, hayalî bir anlatım içine, hayallerde yer etmiş yarı tanrılar ve kahramanların hikayelerini de katan ve ilk çağlar, daha doğrusu arkaik bir zaman türüne, tarihsel zaman ötesindeki başlangıç zamanına dayanan bir hikaye anlatım biçimidir Eski İran’da yaygın efsanelerin ve Fars mitolojisinin en önemli ve en büyük kaynağı, her şeyden önce Avestâ’dır


Dînkert, İran gelenek ve adetlerini, tarihî, mitolojik, dinî, millî ve ilmî rivayetlerini ve değerlerini Sâsânîler döneminde olduğu gibi koruyarak daha sonraki çağlara aktarması dolayısıyla çok önemli belgeler ve kaynak eserler arasında yer almaktadır Bir Zerdüşt bilgi hazinesi niteliğindeki Bundehişn, İran mitolojisinde yer alan birçok efsaneyi yok olmaktan kurtarmıştır Hudâynâme, İran hanedanlarının, padişahlarının adlarını, çeşitli dönemlerin tarihî gelişmeleri efsanelerle karışık olarak kaydetmektedir Şâhnâmeler, İran millî tarihi ve mitolojisi açısından son derece önemli kaynaklardır

A myth is a sacred story from the past It may explain the origin of the universe and of life or it may express its culture's moral values in human terms Myths concern the powers who control the human world and the relationship between those powers and human beings Although myths are religious in their origin and function, they may also be the earliest form of history, science, or philosophy Much of the information about Persian (oldIranian) gods can be found in the religious texts from Zarathustra such as the Avesta, and in later sources such as the Boendahisjn and the Denkard The original Avesta was kept in Istachr until Alexander the Great destroyed it

Kaynak
Nimet Yıldırım