Dostluk Ve Bir Ağırlık Hissi

Dostluk ve bir ağırlık hissi


Daha çok şair ve oyun yazarı olarak tanınan Alman yazar Jutta Richter'ın 'Sarı Kalpli Köpek' adlı kitabı dostluğun önemini konu alıyor Ancak Richter'ın dağınık kurgusu kitabın zor okunmasına yol açıyor


RAİFE POLAT
Biraz zor, karmaşık bir kitap Sarı Kalpli Köpek Dağınık bir kurgusu var Sondan başlıyor sanıyorsunuz, sonra okudukça hem sonda hem da aralarda bir yerlerde gezindiğinizi anlıyorsunuz Sarı Kalpli Köpek hikâyesini yeni arkadaşları Prens Neuman ve Lotta'ya anlattıkça yavaş yavaş netleşiyor her şey Hikâyesi gerçekdışı bir hikâye Sonradan öğreniyoruz; abartmayı da seviyormuş Sarı Kalpli Köpek Ama öyle bile olsa gerçekdışı işte öyküsü G Ott adında bir mucit ile Lobkowitz adında ona ilham veren,, diğeri sabırsız, birinin durduğu yerde diğeri devam edebilen, aslında biri olmazsa diğeri de var olamayan, birbirini tamamlayan iki dostun hikâyesi Hikâyeyi gerçekdışı kılan mucitin icatları Binlerce yıl sürüyor bu icatlar ve sadece ikisinin yaşadığı bir bahçede oluyor her şey Tabii önce bahçeyi yaratıyor Sonra bahçedeki tüm canlıları; ağaçları, kuşları, meyveleri, sebzeleri, evi, masayı, sandalyeleri, beyaz kediyi, her şeyi, her şeyi ve sonunda suretleri, yani yeni arkadaşlarını, insanları Ne oluyorsa ondan sonra oluyor zaten Lobkowitz ile arası bozuluyor ve G Ott arkadaşını ve suretleri kovuyor bahçesinden İkisi de sonsuz bir yalnızlıkla baş başa kalıyorlar sonra


Karamsar, hüzünlü hatta ürkütücü
Derken köpek çıkageliyor Hiçbir şey bilmeden dalıveriyor bahçeye,
G Ott'un yaşamına Uzunca bir süre hiçbir şey bilmeden mutlu mesut yaşıyor bahçede Adının köpek olduğunu öğreniyor mucitten Çok mutlu oluyor bir adı olunca Ama zaman geçtikçe mucitin hüznü, yalnızlığı düşündürmeye başlıyor onu ve hikâyesini anlatmaya zorluyor muciti Çok hevesli olmasa da başlıyor anlatmaya ama sonunu beyaz kedi getiriyor hikâyenin Bahçe var olduğundan beri orada yaşayan kedi çok bilge, çok akıllı Köpeğe kediceyi de o öğretiyor Köpek hikâyeyi dinleyince anlıyor ki ayrılma zamanı gelmiş Çünkü dostu G Ott'un kendini iyi hissetmesi için bir şeyler yapması gerek Böylece düşüyor yollara Lobkowitz'i arıyor, buluyor da ama yola devam etmesi gerekiyor, bir sürü, bir sürü şey yaşıyor ve sonunda Lotta ve Prens Neuman ile tanışıyor Yeni dostlarıyla Hikâyesini anlatırken onlara, üçünün arasında da başka bir dostluk öyküsü başlıyor Anlayacağınız hikâye içinde hikâye kitabı karmaşık kılan Ama sonunda her şey toparlanıyor, netleşiyor Aklınızda ve kalbinizde dostluğun önemi kalıyor
Daha çok şair ve oyun yazarı olarak tanınan Alman yazar Jutta Richter, çocuklar ve gençler için de kitaplar yazıyor ve onlar için yazarken Maksim Gorki'nin "Çocuklar için yazarken aynı yetişkinler için yazarmış gibi yazmalı ama daha iyi yazmalı" sözünü unutmayaya çalışıyor Bu nedenle olsa gerek, Sarı Kalpli Köpek, şimdiye kadar okuduğum pek çok kitaptan farklı geldi bana Bir dostluk öyküsü önünde sonunda kitap,, hüzünlü hatta ürkütücü ve acımasız geldi bana Neredeyse sonuna kadar içimde, üzerimde bir ağırlıkla okudum Hiç ferahlayamadım Anladım dostluk, birbirini sevmek, önemsemek çok önemli ama bu ağırlık hissi çok zorladı beni Bir solukta okumak zorunda değiliz her kitabı ama Sarı Kalpli Köpek,, araya zamanlar koyarak bitirebildiğim bir kitap oldu
Kitabı resimleyen Gözde Bitir bile bu havaya ayak uydurmuş, koyu lekeleri andıran,, hepsi de gerçekten çok 'aydınlık',
Doğrusu benim kafam biraz karıştı Kitabın hem insanların hem hayvanların birbirleriyle ve bizimle arkadaşlıklarına odaklanması çok çok güzel Çocuklara dünyanın toz pembe olmadığını anlatması da öyle ama şu üzerimdeki ağırlık hissi var ya, onu hiç sevmedim ne yalan söyleyeyim icatlarını gerçekleştirmesi için destek olan bir hayalperestin arkadaşlığı aslında hikâye Biri sabırlı ama niyeyse okurken fazla karamsar bırakın bir solukta okumayı ancak dikkatle bakıldığında detayların görülebildiği sıcak ve sevimli gelebilen desenler yaratmış Oysa başka çizimlerini biliyoruz onun enerjik resimler Sonuçta tarzı aynı ama etkisi çok çok farklı