Parçalanıyorum...

parçaLanıyorum!

zaman aleyhime işliyor sevgili
ellerin evet ellerin
yabancılaşıyorsun uzaklaştıkça benden
gözlerin evet gözlerin
eski bir maziyemi gömecek şimdi beni hiç düşünmeden




tam da 'dur gitme' lere takılmışken





şimdi gitmelerin miktarı adımlarım gidiyor senden


ahh bu giden benmiyim?


benden


bizden


gitgide uzaklaşıyorum sevgimizden


'bu terkeden benmiyim allahım' lar dolanıyor dillerime


meğer ne kadar da çok gitmişsin benden


şimdi yalnızlığımla aldatırken seni


'hadi uzat elini' demek geçiyor içimden



ama demiyorum-diyemiyorum!


sanmaki istemediğimden


yani;uzattığında bırakacak olduğunu adım gibi bildiğimden



(d)üşüyorum!






şimdi kaybedişleri dolduruyorum içi sen dolu bavullara
söz geldi ayrılığa dayandı sonunda
özümü vurdum adı 'sen' olan son kurşunla
özüme doldurmuştum ya tüm benliğini
bilirsin
kurtulunmuyor kendini yok etmeden ikinci şahıstan

kurşunLanıyorum!



nasıl derin bir çizik atıpta gittin sol yanıma
gittin gideli kanayan
kanadıkça sızlatan
sızladıkça acıtan
ama bunları duymakta zor gelir oldu artık sana
acılarım bile fazla gelir oldu
bir zamanlar 'aşkım' dediğin aşka

unutuLuyorum!

sen beni defalarca 'bitti'lerinle vurmuşken
vurulacak bir gitme bile kalmadı bak ardında
son demindeyim duygularımın
son çayını yudumluyorum yaşanmışlıkların
son bahşişide bırakıp garsonun masasına
üstü kalsın bu aşkın!
cebimde ki son paramıda
şimdi yatırıyorum aşk'ın ayrılık hesabına!



gidiyorum!sanıyorum