Nabi

Dîvan ve mesnevi şairlerindendir Urfa’da doğdu Asıl adı Yûsuf Memleketinde medrese öğrenimi gördü 1666 yılında İstanbul’a gelip Musahip Mustafa Pasa’nın dîvan kâtipliğini yaptı Bir ara hac görevini yerine getirmek için Hicaz’a gitti ve döndü (1678) Mustafa Paşa 1685 yılında ölünce Nâbî Haleb’e gidip yerleşti, evlendi Baltacı Mehmed Pasa’nın daveti üzerine 1710′da tekrar İstanbul’a geldi Darphane emîri ve başmukabeleci oldu İstanbul’da öldü Karacaahmet Mezarlığı’nda Miskinler Tekkesi yakınına gömüldü
Divan edebiyatında ekol sahibi olan nâdir şairlerdendlr Nabinin şiirlerinde kullandığı dil ve üslup, sâde, düzenli ve kusursuz bir dil ile didaktik şiirdir Osmanlı Devletinin gerileme döneminin ruhî ve sosyal çöküntülerini bizzat görmüş, yazdığı hakimane gazellerle halkın bezginlik ve güvensizlik duygularına tercüman olmuştur Mensur eserleri ve mesnevileri de vardır Bâzı beyitleri özdeyiş (özlü sözler) olmuştur
Nabinin Eserleri: 1 Dîvan (1841 ve 1875′de basıldı) 2 Hayriyye (Mesnevi 1889′ds basıldı Oğlu Ebülhayr Mehmed’e ve onun şahsında devrinin gençlerine öğütler vardır), 3 Hayrâbât (Mesnevi), 4 Sûr-nâme (1675′de, IV Mehmed’in şehzadeleri için Edirne’de yapılan sünnet düğününü ve şenlikleri anlatan mesnevî A Sırrı Levend tarafından 1944′de yayımlandı), 5 Tuhfetü’l-Haremeyn (Hac yolculuğu ile ilgili mensur eser, 1682′de yazıldı, 1849′da basıldı), 6 Zeyl-i Siyer-i Veysî (Veysî’nin Siyer İsimli kitabının noksan kalan kısmım tamamladı Süslü nesir ile yazıldı), 7 Münşeat (Mektupları) fA Karahan Nâbî için bir tanıtma kitabı yayımladı (1965, 1967, 1985)]