Nahifi

Divan edebiyatı şairlerindendir, istanbul’da doğdu Asıl adı Süleyman Abdurrahman Efendi’nin oğludur Önce Yeniçeri Kalemi’nde çalışmış, 1682′de memur olarak Mısır’a gitmiştir Iran elçisi Mehmed Paşa’nın yanında İran’a, Avusturya Elçisi İbrahim Pasa’nın yanında da Avusturya’ya elçi katipliği görevi ile gitmiş, Şıkk-ı Sânî defterdarı iken İstanbul’da ölmüştür Mezarı Topkapı dışında, Maltepe Caddesi üzerindeki mezarlıktadır
Nahifi, Mevlananın Mesnevisini nazmen Türkçe‘ye çevirmesinden sonra tanınmıştır Biri Hz Peygamber’e yazdığı naatler, gazeller ve rubailerden meydana gelen, diğeri gazellerden oluşan iki dîvânı vardır Âşıkane gazellerinden ince hayalli, güzel ve sade dilli bir şair olduğu anlaşılıyor Çok eser veren şairlerdendir
Eserleri: 1 Dîvan, 2 Mesnevî Tercümesi, envâr, 3 Mevüdü’n-Nebi, 4 Hicretü’n-Nebl, 5 Ravzatü’s-safa, 6 Zuhurü’l-âhire, 7 Manzume-i Akaid, 8 Enfüsü’l-âfâk, 9 Mev’izatü’n-Nüfus, 11 Nasîhatü’l-Vüzerâ, 12 Tevhidi Hakk, 13 Mi’râciyye, 14 Faziletü’s-sıyâm, 15 Adâb-ı Tarikat, 16 Mübâhase-i Kaza vü Kader, 17 Mecmua-i Resâll, 18 Risale-i Hıdriyye, 19 Risâle-i Hîkemiyye, 20 Kaside-i Bürde Tahmisi, 21 Bânet Suâd Tahmisi, 22 Kaside-i Lâmiyye Şerhi, 23 Kasîde-I Emâllyye Şerhi, 24 Kaside-i Muradiyye Tahmisi ManzumMesnevi Tercümesi Amil Çelebioğlu tarafından yayımlandı (1967)