Korkular İlişkileri Bitirir mi?

Korkular İlişkileri Bitirir mi?


Yeni bir ilişkiye başlamanın heyecanı, beraberinde biraz endişe de getirir Sırtımızda taşıdığımız geçmiş hüzünler yüzünden, kolay değildir yeniden sevmek Korkular, ilişkileri ağır darbelerle bitirir
Korkular İlişkileri Bitirir mi?


Basit değil elbette, kim bilir kaç fırtınadan çıkıp gelmiş, kendi limanında dinlenirken yürek; bir tatlı melteme, bir gün batımına kanıp, tekrar denizlere açılmak İsteriz, isteriz de ah şu korkularımız kemirip durur içimizi
Bütün yaşanmışlıklarımız elimizde, hiç temizlemeden kendi yanlışlarımızı, sorgular dururuz karşımıza çıkanları Biraz şiir tadında başlamış yazı, şimdi okurken fark ettim ama bugün böyle Gönlümün en sefa yerinde bir tat var demek ki
İlişkileri düşünüyordum Ne zaman yeni biri içimizde bir garip heyecan yaratsa, imdat frenine basmak ihtiyacı hissederiz Ne çok endişe biriktirmişiz demek ki, ne çok sevda artığıGüveni yitirdik sanırım, birine gözü kapalı inanma duygusunu kaybettik Haklıyız aslında! Ne zaman bir dala tutunsak, elimizde kaldı Şimdi, bu yüzden korkuyoruz
Korktukça yalnızlığa bir adım daha yaklaşıyoruz Yalnızlığa alıştıkça, yozlaşıyoruz Bir fanusun içinde, camdan duvarlar arkasından, özlediğimiz aşka bakıyoruz İç çekiyoruz, özeniyoruz Bir yanımız git diyor, sınırsızca yaşa aşkı; öbür yanımız uçurum Sanki omuz başlarında şeytan ve melek, sürekli kulağımıza fısıldıyor Şaşırıyoruz o zaman, sendeliyoruz
Aslında bütün bunların altında iki önemli duygu yatıyor Yani, korkumuzun ana fikri iki noktadan doğuyor İlki tekrar incinme fobisi, kabuk bağlamış yüreklerimiz bir daha kanasın istemiyoruz İkincisi, aptal yerine konmaktan kaçıyoruz
Bir ihanetin ortasında bulunca kendimizi (bahsettiğim ihanet mutlaka cinsel olmak zorunda değil) aslında aldanışımıza, düşürüldüğümüz konuma öfkeleniyoruz Yalanlarla kandırılmak ağrımıza gidiyor, inciniyoruz Bu sancıları bir daha yaşamamak için, temkinliyiz Ama bu sefer de dozunu ayarlayamıyoruz
Endişelerimiz, yaralarımız, acılarımız, fobilerimiz yüzünden, kısacası bavulumuzda taşıdıklarımız yüzünden, inancımız da kalmadı Sadece bundan dolayı kim bilir ne çok güzel kalbi bir kalemde harcıyoruz? Şans vermiyoruz ilişkilere, ilk hatada siliyoruz, üstünü çiziyoruz Terk etmenin bu kadar kolay olduğu bir ortamda, emek vermeye değer mi diye düşünmüyoruz Yani, geçmiş yakamızı hiç bırakmıyor
Korku denilen duygu, paraya benziyor Bankada faizi ile sürekli büyüyor Yalnız kaldıkça, yeniden incinmeye cesaret edemedikçe, zenginliğimiz artıyor İşin kötü tarafı, bu zenginlikle sadece daha büyük yalnızlıklar satın alınıyor
Ne kadar korksak da, ne kadar kaçsak da, gün gelip yakalayacak aşk denilen ateş hepimizi Direnirsek gideceğimiz tek yol karanlık olacak Korkular ilişkileri bitirir mi? Evet bitirir, hem de bazen hiç başlayamadan İşte, bu yüzden, bütün küllenmiş acılarımızı bir tarafa bırakıp, cebimize koyduğumuz dersleri endişeye çevirmeden, merhaba demeyi öğreneceğiz aşka Sonucu ne olursa olsun, acısını çekmeye değer bir aşk yaşamak bile, yalnız bir ömrü geceler boyu yaşamaktan daha iyi olacaktır Ayrıca kim bilir, belki bu sefer………