Masallar Bitmişse Ne Olmuş...(?)

Birbirini arayan düşünceler Kavuşmayı bekleyen iki kol ve bu ânı ölümsüzleştirmek için patlatılan flaşlar Sesler yok oluyor karışık sokaklarda Umutsuzluk bile kaybolmuş Sözler karanlık İçine, tersine giden bir düzen İddialar, ölümler, cezalar Yasaklar ve onları delenler Tüm bunlara inat, yeni umutlar veriyor her doğan bebek…

Yollar karanlık Acemice duvara yazılmış aşk sözleri, soyulmuş ve yağmalanmış kırışık yüzler Uzun uzadıya sevgi sözcükleri, yalvaran insan figürleri

İddialar asılsız, insanlar boş Zaman sessizce oturmuş, bu kargaşanın dinmesini bekliyor Bekleyen sadece zaman mı?

Yollar ıslak Sallanıyor tüm salıncaklar rüzgârdan Bekliyorlar, küçük çocukları, şen kahkahaları Bu kargaşada herkes, her şey bekliyor…

Yollar ıslak Kayboluyor tüm üzüntüler, acılar Bir gün güneş umut olacak, biliyor insanlar Kayboluyor tüm sokaklarda karanlık Düşünceler sessiz Usulca, o temiz koku doluyor vücuda Aldım, verdim, ben seni yendim

Kaygan yüzeyde doğrulmaya çalışan insanlar Çalışan ama hiçbir şey ifade etmeyen saatler Yavaşça, içimizde beliren hain Sessizce yazılan derme çatma yazılar Her gün biraz daha yozlaştırılmayı bekleyenler Haybeden kazanılan paraların yararsızlığı Oysa insanlar için elleri ne önemli! O eller, o düşünceler ve o donmuş yüzler Boş bakışlı, çoktan seçmeli insanlar Onlar, bugün Onlar, yarın Onlar, gelecek

İstemesem de bunu söylemeyi, yollar çok ıslak Bilinmezlikler Küfrü meziyet sanıp ortalıkta dolaşanlar, hakareti borç bilen büyük aptallar Ödül için her şeyi değişenler, zamanı hoyratça kullananlar Yollar çok ıslak Yağmur boşa yağmıyor Her bir taneciği temizlesin diye sokakları Oysa sokaklar öyle kirli ki…

Karanlık şimdi Yarın elbette aydınlık olacak Zamanı şimdi, tüm küfürlerin Nasıl olsa aldıran yok Kim bilir, çıkar belki

Karanlık şimdi Yarın elbette aydınlık
Yollar ıslaksa ne olmuş, temizlenecek her güneş doğuşunda
Masallar bitmişse ne olmuş, yazılacak ardından en güzelleri
İçimizdeki yabancı bir varmış bir yok olmuş…

(alıntıdır)